Bajki z Arem: część V - Świąteczny odcinek 23.12

Wysłany: Wto 17:44, 10 Mar 2009

Oh, jakże mi miło, że się podoba, i że nie był to gniot :D
Zwykle parodie mi nie wychodzą, niestety, ale myślę, że to tylko kwestia ćwiczeń, dlatego będę się starała pisać jak najwięcej Wink

.
Dziękuję za cierpliwość do moich fanficków ;P.
Pozdrawiam, Myshaa
;*

Wysłany: Pon 20:33, 23 Mar 2009

Żeby nie wyróżniać się zanadto z tłumu, powiem również, że powaliłaś mnie na łopatki ... szczególnie zaklęciami :D xd
Podziwam ludzi, którzy mają tak pokręcone i pomylone pomysły !! Shocked

( przepraszam dziewczynko, ale ile Ty masz lat, że znasz takie 'zaklęcia' ?! Twisted Evil

)
Aro zawsze wydawał mi się najbardziej wyluzowany z całej tej rodzinki, ale to co przeczytałam teraz o nim ... szok totalny xd xd xd Shocked

pozdrawiam Ann Cool

Podobało mi się :)
Przyjemnie się to czyta :P
I nie mogłam ze śmiechu.
Podobał mi się też pomysł w jaki przedstawiłaś sytuacje :)
Jednym słowem super :D

Cytat:

Simsala bim, kwiatek, wykałaczka,
Niech ugryzie Kajusza wściekła kaczka!

Fajna parodia, szczególnie ten kawałek :D. Opowiadanka, miniaturki czy co tam jeszcze, widziałam już w postaci scenariuszy, więc to dla mnie żadna nowość :P Świetny pomysł z tymi zaklęciami i to by było na tyle. Ah, jeszcze Ci się enter wkradł w jednym miejscu na słowie: Aro. Ogólnie OK Wink

Pozdrawiam i życzę Wena.
Werr

"Aro stracił nad sobą panowanie. Przeklął brata. Był jednak totalnie pewny, że klątwa się nie spełni. Jakież wielkie było jego zdziwienie, kiedy zauważył, że Marek poszedł do Tesco, kupił łóżko, gdyż takowego nie było w zamku, i przywiązał się do niego zielonymi lianami. Nawiasem mówiąc, nie mam pojęcia, skąd je wytrzasnął."

W tym momencie musiałam wyjsc po scierke bo całe spagetti ktore jadłam wylądowało na monitorze;)I jeszcze ta piosenka z Beny Hilla.Mam taką w telefonie.Pusciłam ją sobie a potem wyobraziłam tą scene.Oj dobrze ze wtedy nic nie jadłam.:)

Ekstra! Teksty tych "zaklęć" ją rozwalające. "Jane ubrała różowe gumiaki, wyszła na dwór, skacze po kałużach i śpiewa deszczową piosenkę!" - fenomenalny moment :P.

myshaa napisał:

Marek:
A o to, że nasza Jane ubrała różowe gumiaki, wyszła na dwór, skacze po kałużach i śpiewa deszczową piosenkę!
Kamera obraca się o 180°, zbliżenie na małą dziewczynkę bawiącą się w potężnej kałuży.
Aro:
Powiedziałem jej, że jeśli będzie tak robić, to przejdzie jej czkawka. Co w tym złego?
Kamera wraca do pokoju.
Marek:
Po pierwsze, wampiry nie mają czkawki. Po…
Aro, przerywając Markowi:
Ale ona akurat miała! Nie kłóć się ze mną!
Marek:
Dobrze, ja jestem bezkonfliktowy. Wampiry nie mają czkawki!!!!!

umarłam, geniuszu^^
bardzo zabawne, jest kilka błędów, nie będę ich wypominać, bo zauważyłam, że są specjaliści od ortografii i gramatyki na tym forum :>

W pewien piękny dzionek naszło mnie na druga część... Jestem więcej niż pewna, że ta częś jest gorsza od poprzedniej, ale... a nuż komuś się spodoba. Nie wymagam, byście słodzili, to chyba zależy od poczucia humoru.
W takim razie...
Have a fun!:

Aro, Aro, Aro i reszta świata

W słoneczny, letni dzień kamera zagląda do okna ogromnego zamku w Volterze.
Nie dzieje się w nim nic, zbliżenie na ogromny obraz przedstawiający czterech mężczyzn stojących na balkonie.
Narrator:

Ostatnim razem w zamku działy się, można powiedzieć, że dziwne rzeczy. Pewien mężczyzna nazywany Arem postanowił pobawić się w czarodzieja (Gargamela, jak kto woli). Zobaczymy, co będzie działo się dzisiaj, kochani fani.

Kamera przemieszcza się zakątkami pałacu, aż wreszcie natrafia na komnatę, skąd rozlegają się krzyki.
Wysoki, potężny mężczyzna w czarnej pelerynie z jaskrawym żółtym napisem „Reżyser” kręci się przy kamerze większej od niego samego, wyraźnie nie może sobie z nią poradzić.
Aro:

Nie, nie, nie i jeszcze raz nie! Zupełnie nie macie talentu aktorskiego. Kajuszu, twoją rolę równie dobrze mógłby zagrać trup mojej babci. Weźże się wreszcie przyłóż! Jak ja mam pracować?

Po chwili Aro orientuje się, że w pokoju nikogo nie ma.

Kajuszu, Marku!!! Ja wam zaraz dam! Mi uciekać?

Aro goni braci po całym zamku. Melodia, tradycyjnie, „Benny Hill, a jego nogi robią zawrotne kółka (oglądaliście kreskówki, prawda? To wiecie o co chodzi).Po chwili ryje stopami w dywan i wywraca się, długi jak Polska cała, na dywan, jednocześnie waląc głową o stary sprzęt grający. Sprzęt (wielka, wielka tuba) zaczyna grać. Melodia "Nad Modrym Dunajem" miesza się z melodią Benny Hill. Aro postanawia nie rezygnować ze swojego marzenia i dalej szuka braci potrzebnych do nakręcenia filmu.

Aro:

Kajuszu, stój. Czuję cię. Dlaczemu mi uciekłeś? Grałeś przecież główną rolę. Nie bądź taki. Wiesz, jaką mi tym sprawiasz przykrość?

Narrator:

Aro postanowił wzbudzić w bracie współczucie. Jednak coś mu nie wychodziło…

Kajusz:

Dlaczemu tam gra jakaś dziwna rąbanka? Prawie jak na dyskotece w Wąchocku…

Marek:

Co się czepiasz Wąchocka, fajnie tam jest!

Kajusz, cukierkowym głosem:

Marku, bracie kochany, wampirku mój jedyny, powiedz wujkowi Kajuszowi, co z tobą nie tak?

Nadal Kajusz, teraz wydzierając się na pół miasta:

Dlaczego, do cholery, słuchasz Disco Polo z Wąchocka? Chcesz, żeby ludzie się dowiedzieli? Wiesz, jaka będzie afera? Bój ty się Pana Boga, chłopie!

Aro:

Bracia kochani, nie kłóćcie się. A w ramach pogodzenia się oboje zagracie w moim filmie, hehehe!

Czary mary, pestka , kapelusz z pluszem,
Niech Marek z Kajuszem podążą za mym geniuszem!

Nagle, na oczach Marka i Kajusza pojawiły się czerwone ślimaczki, a sylwetki natychmiast się zgrabiły. Natychmiast podążyli za Arem do pokoju z kamerą. Aro, szczęśliwy, że jego magiczne zdolności jeszcze działają, zaczął nucić "Fairytale" ( http://www.youtube.com/watch?v=uiH4BFTELME )*.
Drodzy widzowie (czytelnicy, do wyboru), nie myślcie, że Aro wyjawi nam fabułę swojego filmu. Co to, to nie, ja też tego nie zrobię, gdyż fabuła ta jest tak pokręcona, że nie dam rady nawet przeczytać. Otóż talent reżyserski Ara, powiem popularnie zdupczył się na całej linii. Opłakanymi skutkami tegoż całego zajścia nie-do-opisania była wampirza depresja. Aro zaszył się w kącie z pięciolitrowym pudełkiem lodów z Biedronki. Cóż, producenci lodów nie pomyśleli o tym, żeby do pudełka dołączyć łyżeczkę. Pan zamku, psioczył pod nosem na cały świat, jedząc smerfowe lody swoimi wielkimi łapskami.

Aro:

Ach! Jakiż dziwny jest ten świat! Myszka Miki robi w wannie fiki-miki! Któż to widział, są chyba jakieś pozory normalności na tym świecie? Książę z Bajki podwala swojemu ojcu fajki! Szczyt wszystkiego! Muchy latają jak duchy! Drzewa śpiewają jak mewa! Bolek i Lolek… Tak, Bolek i Lolek! Marek, zagrasz Lolka!

Dzisiejszym morałem brzmiącym "Lody są niebezpieczne" (pamiętajcie o tym, kochani dorośli!!!) kończymy ten jakże wzruszający odcinek dzisiejszej dobranocki. Dziękuję za uwagę, do następnego. A psik! (Narrator kicha.)

Melodia końcowa z serialu "Flip i Flap".

Dziękuję za uwagę. Przepraszam za moje zryte poczucie humoru :D.

*Alexander Rybak – zwycięzca tegorocznej Eurowizji. Przepraszam, nie mogłam się powstrzymać Wink

.

Nie no, powaliłaś mnie.
Prawie. Jeszcze się trzymam.
Zauważyłam błąd, ale nie w interpunkcji czy coś, tylko "poprzesuwały" ci się literki.

"Narrator:A
ro stracił nad sobą panowanie "

Ale to chyba nie jest takie ważne Wink

Weny życzę, bo piszesz świetnie!

Nie no nie xD :D
Dopiero teraz przeczytałam obie mini. Padłam i jestem pod biurkiem :D
Świetne, najbardziej rozwaliły mnie wszystkie zaklęcia :D
A może by tak przenieść do opowiadań niezakończonych i kontynuajce zrobić? :)
Weny życze :)

Kontynuacja zrobiona, niedługo napiszę trzecią bajkę ^^
Zapraszam do czytania ;D

super! ;dd Bajki są świetne, moja ulubiona dobranocka normalnie! ;dd
zaklęcia są cudowne : ))
mam nadzieję, że szybko napiszesz coś nowego, bo Mirell nie będzie mogła zasnąć bez swojej ulubionej baji! xD
veny i obyś dalej miała takie zrypane poczucie humoru, bo jest dobrze ; )
p,Mirell

super, a te melodyjki zwalają z nóg. Skąd ty bierzesz te pomysły ?
mam nadzieję, że wkrótce przeczytam kolejną bajkę...
i mam też nadzieję, że to bedzie wkrótce

pozdrawiam M.W

Aro i Krowa.

Melodia początkowa żywcem zerżnięta z kabaretu Ani Mru Mru.

Aro:
007, zgłoś się! Zgłoś się! Halo! 007! Marku, Kurczę pieczone, czy ty nie umiesz obsługiwać mikrofalówki?*

Marek, nie używając krótkofalówki, zwanej czasem walkie-talkie:

Aro, bracie mój ty prawie-jedyny, ile razy mam ci mówić, że nie chcę się bawić w Agentów? Jest to zabawa nudna i przeraźliwie straszna. Jeszcze ci tak zostanie, i co? Wtedy dopiero będzie wstyd! Jeszcze gorszy niż wtedy, kiedy jedząc lody malinowe jechałeś na karuzeli, na różowym koniku. Bracie, ja cię cierpliwie proszę,

Nadal Marek, teraz rycząc tak, że usłyszeli go w Chinach:

USPOKÓJ SIĘ! ŚWIRUJESZ, CHŁOPIE!
Narrator:

Był spokojny (ech, jak dla kogo!), jesienny dzień. W zamku Volturi panowała nerwowa atmosfera, gdyż, jak już zdążyliście się zorientować, Marek odmówił Aro zabawy w Jamesa Bonda po tym, jak Aro podszedł do jednej z pokojówek, mówiąc: <<Cze>>. Ta spojrzała na niego przerażonym wzrokiem i upuściła talerz z zupką dla niemowląt, którą tak bardzo uwielbiała jeść.
Dlatego też nie dziwmy się Markowi, że powoli zaczął tracić cierpliwość.
Zobaczmy, co stanie się dalej.

Aro, płaczliwym głosem:
Marku, dlaczego nie chcesz się ze mną bawić?

Marek:
Już ci mówiłem. Mam ochotę umieścić cię w wariatkowie.

Narrator:
Zauważmy, że w tym momencie Aro się nieźle wkurzył.

Aro:
Hokus pokus, czary mary, prolnik-drolnik,
Z Marka niechże stanie się wykapany rolnik!
W tym momencie cały zamek zamienił się w kupę siana, wielką jak Afryka cała, a Marek... Marek siedział w cieniu wielkiego kombajnu, obrany w upaprane, potocznie mówiąc: kupą, ogrodniczki i żując w zębach trawkę ze spacerującym na niej brązowym żukiem.
Aro zaczął się śmiać tubalnym głosem.

Aro:
Buhaha, łohoho, mehehe! Marku, wyglądasz jak…. Jak… jak… Hahahaha!

Narrator:
W następstwie Aro nie mógł złapać oddechu, co mu zupełnie nie zaszkodziło, gdyż wampiry nie muszą oddychać. Szczerze mówiąc Marek wyglądał naprawdę dziwnie.

Aro, już spokojny:
Marku, braciszku, czy mógłbyś z łaski swojej wydoić mi krowę, co by mleko z niej mieć?

Marek, zaciągając po wiejsku:
Ahuj**, Aro, ja bym ci nie wydoił krowy, sam se ją wydój, jeśli tylko naumiesz to robić! Ahuj!

A Aro co? Pomyślał, że wydoi krowę, bo to nie może być trudne, a on przecież na idiotę nie wyjdzie.

Narrator:
Kochani moi, zależy mi na tym, byście nie mieli w nocy koszmarów, dlatego skończymy na tym dzisiejszą wieczorynkę. Resztę możecie domyślić się sami. Powiem Wam tylko, że Aro wrócił do zamku jeszcze gorzej upaprany niż ogrodniczki Marka.
Dobranoc, kochani! Pamiętajcie o morale: jak nie umiesz doić krowy, to jej nie dój, bo skończysz jak "piękny", "dobry", "grzeczny" Aro Wink

.

Melodia końcowa, tym razem z filmu "Gwiezdne Wojny".

*Krótkofalówka - wiele osób się przejęzycza i mówi "mikrofalówka".
**W sensie: marynarskie "AHOJ" xD

hahahahaha...ooo ranyyyyy xD
To jest genialne:)
Więcej, kobieto więcej.
Twoje spaczone poczucie humoru zupełnie mi odpowiada xD

"Aro, bracie mój ty prawie-jedyny, ile razy mam ci mówić, że nie chcę się bawić w Agentów? Jest to zabawa nudna i przeraźliwie straszna. Jeszcze ci tak zostanie, i co? Wtedy dopiero będzie wstyd! Jeszcze gorszy niż wtedy, kiedy jedząc lody malinowe jechałeś na karuzeli, na różowym koniku. Bracie, ja cię cierpliwie proszę, "

Moja perełka:)

WENY!

Tak..! To jest świetne .! Czegoś takiego mi brakowało..! Jupi.. Rozbroiłaś mnie tym.. leżałam i kwiczałam.. =)
Życzę Veny..!
Ave Vena..! ( chyli czoło)

Aro piratem!

Melodia przewodnia filmu „Piraci z Karaibów: Klątwa Czarnej Perły”. Nagłówek, rozpoczyna się dzisiejsza bajka.
Widok na statek, w połowie rozwalony, przycumowany na jakimś kamieniu na wyspie Bara-Bara.
Narrator, głosem prezentera zapowiadającego „Familadę”*:
Ahoj, drodzy, witam was w nastroju „Jack’o Sparrowowym”!
Do słuchawki za uchem:
Wieśku, Wieśku, przesadziliśmy trochę z rumem! A może to była żołądkowa…?
W tle słychać wkurzonego Wieśka:
Wracaj na antenę, kretynie!
Narrator:
No tak, tak, przepraszam was wszystkich, kochani. Już wiecie, o czym będzie dzisiejsza bajka. Na początek więc nauczę was starej, żeglarskiej piosenki! Powtarzajcie za mną: Joł, hoł, żeglarzu zejdź na ląd, joł, hoł, bo znów nadszedł czas, joł, hoł, by zjeść banana! Umiecie już? Brawo, jestem z was dumny!
Nieźle wkurzony pan Wiesiek:
Nie zjeść, tylko umyć! I nie banana, tylko kolana! KO-LA-NA!
Narrator:
Zamknij dziób! Wiem, co mówię! W takim razie, moi piraci, zaczynamy!
Zbliżenie na statek. Narrator robi taki „pstryk” palcami, a na statku pojawiają się nasi bohaterowie. Marek – leżący na pokładzie, w blond-peruce na Hannah Montana, trzymający się za serce, a nad nim Aro, który odgrywa tu kluczową rolę – jest kochankiem tej oto Hanny, a jednocześnie najźlejszym, najbrzydsiejszym i najgłupsiejszym piratem pod słońcem. W tle gra melodia z „Piratów…” ( http://www.youtube.com/watch?v=ZG63t7Gct-s&feature=PlayList&p=7840A75F50F18045&playnext=1&playnext_from=PL&index=39 ):
Aro, płacząc:
Hannah, moja Hannah! Nie umieraj! Dlaczego umierasz? Jak możesz mi to robić?
Marek:
Aro, kretynie, nie jestem żadna Hannah. Ktoś mnie wrobił w ten badziew. Nie mów tak do mnie. I opanuj się.
Aro:
Hannah… Jak to NIE JESTEŚ HANNAH?
W tle melodia zmienia się na „The Best of Both Worlds” ( http://www.youtube.com/watch?v=UPfw7bHqQrY )
Marek zaczyna śpiewać razem z wokalistką, niemiłosiernie przy tym fałszując.
Aro:
Nie… Nie… Nie… Nie… Nie… Nie… Nie… NIE MOŻESZ MI TEGO ZROBIĆ!
Zaczynając drzeć się jak stare prześcieradło:
A JA MYŚLAŁEM ŻE ONA MNIE KOOOOOCHAAAA!
Marek zrobił oczy wielkie jak Koloseum, zerwał się z podłogi, ciapiąc się przy tym ketchupem, który udawał krew, i biegnąc, wołał:
Aaaa! Kajusz! Kajusz! Szykuj żółte papiery!**
Melodia końcowa z serialu „Na dobre i na złe”, napisy, a na koniec, twarz Ara ucharakteryzowana na Orlando Pluma.

*„Familiada” – teleturniej TVP2
**Żółte papiery – jeśli jeszcze ktoś nie wie, to jest to przepustka do wariatkowa Wink

.

Dziękuję za wysłuchanie.
Ostatnio coś krucho z komentarzami... xD
Pozdrawiam piracko, Myszka ;*

Świetne, powalające i ociekające kechupem.
Wyobrażam sobie Marka śpiewającego "The Best Of Both Worlds"
Czekam na więcej i życze WENA :D

Matko Rodzicielko xD
Hahahahahaha.....musze sie uspokoic ale....ale....ale nie mogęęęęęęęęęę:D
Ten cały narrator mnie rozwalił.

"Narrator, głosem prezentera zapowiadającego „Familadę”*:
Ahoj, drodzy, witam was w nastroju „Jack’o Sparrowowym”!
Do słuchawki za uchem:
Wieśku, Wieśku, przesadziliśmy trochę z rumem! A może to była żołądkowa…? "

MA-SA-KRA!
czekam na więcej. Wena!

Dzięęękuujęę za miłe komenarze, które, nie powiem, mobilizują do dalszego pisania ^^
I cieszę się, że nie tylko ja mam chore poczucie humoru xD.
Niedługo napiszę więcej ^^
Hmm... Jutro mam historię, może uda się coś stworzyć... ;P