Escape into the unknown... by Caroline200 [M]

To jest jeden z ostatnich wytworów mojej wyobraźni. Jest to miniaturka o Belli i Edwardzie. (mniej więcej). Zapraszam do czytania i komentowania.

- Jeszcze tylko jeden krok... - pomyślałam. Tylko jeden krok dzielił mnie od przepaści, od skoku... od śmierci. To ona była moim głównym celem. Chciałam uciec od tego świata, tego wszystkiego co, jak mi się wtedy zdawało, chciało mnie zniszczyć.

Chciałam już nigdy nie zobaczyć tych jego boskich zielonych oczu przepełnionych bólem, który ja powodowałam.

Uciec od widoku jego twarzy, gdy mówiłam mu, że muszę wyjechać.
Od jego głosu, kiedy prosił, abym została.

Od obrazu zapłakanej Alice, który wciąż miałam przed oczami, gdy dowiedziała się o tym, że ją zostawiam
.
Od wszystkich wylanych łez Esme, kiedy uświadomiła sobie, że traci członka rodziny.

Od widoku załamanych twarzy Cullen'ów i Charlie'go.

Kiedy już znalazłam się we Francji, zdałam sobie sprawę, że to ja jestem prawdziwym potworem, że jestem okropna. Krzywdziłam wszystkich po kolei. Tych, których kochałam najbardziej raniłam najmocniej. Stwórca powinien mnie uśmiercić za to, co robiłam innym.

Jak ktoś taki jak ja mógł mieć prawo być kochanym, doświadczyć szczęścia?
Nie zasługiwałam na miłość, ani Jego, ani nikogo innego.

Powinnam była się w ogóle nie urodzić.

Wtedy wszystko byłoby prostsze.

Dla wszystkich...

ps. Czekam na komentarze dotyczące tego.:D Mam nadzieję, że da się to jakoś przeczytać:D.

Wysłany: Wto 19:21, 03 Mar 2009

OMG
Bella zostawiła Edzia, Charliego i Cullenów?
I do tego nie jest wampirem....? A może wszyscy nie są wampirami?
Dziewczynko, to może być ciekawe. Moge chciec to czytać. NIE!!! Ja chce to czytac!:)

Wysłany: Wto 21:52, 03 Mar 2009

Pierwsze wrażenie - ale o co chodzi?
To mówi Bella? Zostawiła Edwarda, który ma zielone oczy? Po jakiego grzyba wyjechała do Francji?
Moja rada - napisz kilka słów wyjaśnienia na początku, a będzie o wiele jaśniej Wink

.
Trochę krótkie, żeby stwierdzić cokolwiek dotyczącego Twojego stylu pisania, ale jeśli napiszesz kilka jakiś 'dzieł', to bardzo chętnie przeczytam ^^
Duuużego Wena życzę ;*
Pozdrawiam, Myshaa

Wysłany: Wto 22:40, 03 Mar 2009

to jest tylko miniaturka, ale jeśli chcecie mogę kiedyś ( może nawet niedługo ) mogłabym wymyślić z tego jakąś konkretną historię.
tak, Edward i reszta nie są wampirami, bo jak to moja kochana Niespodzianka ( czyt. Nancy ) zauważyła - wampiry nie płaczą.

Dziękuję za miłe komentarze,
Wasza Caroline :*.

EDIT: Tak, to jest z punktu widzenia Bells.

Wysłany: Pon 13:35, 09 Mar 2009

Zatkało mnie. Nigdy nie spodziewałabym się niczego takiego po Isabelli, ale spodobało mi się. Myślę, że to byłby dobry pomysł, na zrobienie z tego czegoś większego, mogłabyś spróbować.

Pozdrawiam,
Sunrisempire. :)

Wysłany: Śro 14:40, 11 Mar 2009

yyy....
Edward, który ma zielone oczy? czyli jest człowiekiem?
nie widzialam o kogo chodzi. i dalej nie jestem pewna.
Nie podoba mi się, że Bella gada sama do siebie.

Napisałaś coś innego, to dobrze.
Nie wiem jak m o ż n a rozwinąć to dalej, więc chętnie zobacze, jak ty to zrobisz.

Pzdr

Wysłany: Śro 18:29, 11 Mar 2009

Brakuje mi paru słów wyjaśnienia poprzedzających miniaturkę.
Gdy tylko wychwyciłam "zielone oczy" czy "zapłakaną Alice" byłam mocno zdezorientowana. Na parę sekund.
Ogólne wrażenie? Podoba mi się - obwinianie się o ranienie wszystkich jest w stylu Belli. Urwałaś w idealnym momencie. Niby się na to narzeka, ale moim zdaniem u Ciebie końcówka jest naprawdę dobra - skłania czytelnika do zastanowienia się nad dalszym losem dziewczyny. Przeżyje? Nie przeżyje?
Ja tam stawiam na Edwarda... : >

[EDIT] Zapomniałam dodać - lecisz dalej ; ).

caroline200 napisał:

Chciałam już nigdy nie zobaczyć tych jego boskich zielonych oczu przepełnionych bólem, który ja powodowałam.

piękne to zdanie jest :)

Mogłabyś napisać o tym ff. Powstałaby całkiem ciekawa historia.
Podobał mi się ten fragment. Tylko szkoda, że taki krótki i tak na prawdę nie dowiedzieliśmy się zbyt dużo. Czemu Bella zostawiła Edwarda?

Chciałabym o tym czytać, więc do dzieła! :)
Pozdrawiam i życzę dużo weny
Kallliyan

1. - Jeszcze tylko jeden krok... - pomyślałam.
Powinnaś bardziej napisać:
Jeszcze tylko jeden krok ,pomyślałam.
lub
Jeszcze tylko jeden krok,pomyślałam.

2. od skoku... od śmierci Powinno być z dużej litery "Od"

3. Chciałam już nigdy nie zobaczyć tych jego boskich zielonych oczu przepełnionych bólem, który ja powodowałam. Bez sensu. Brak przecinków. Chciała już nigdy nie zobaczyć? Zdanie niepoprawnie logicznie. Zmień.

4. Od obrazu zapłakanej Alice, który wciąż miałam przed oczami, gdy dowiedziała się o tym, że ją zostawiam
. Ta kropka niech będzie przy wyrazie. I podziel to zdanie na dwa.

5. Od wszystkich wylanych łez Esme dobra. Łzy, to znaczy, że wylane. Odpuść to to czerwono. A po drugie: Przecież wampiry nie płaczą. Nie napisałaś, czy to wampiry, czy ludzie.

6. Kiedy już znalazłam się we Francji, zdałam sobie sprawę, że to ja, jestem prawdziwym potworem, że jestem okropna. Brak przecinka. Odpuść to co na pomarańczowo.

7. Jak ktoś taki jak ja, mógł mieć prawo być kochanym, doświadczyć szczęścia? Brak przecinka.

OGÓLNIE. Błędy. Nawet dużo ich. Tekst nie jest zły.
Weny.

Mi tekst się bardzo podobał. Nie patrzę na błędy, bo jest przejmujący i jakby... prawdziwy, o! Tylko tak sobie myślę, fajnie byłoby, gdyby była jakaś kontynuacja, albo np. żeby to był epilog do opowiadania :D Wiem, wiem za dużo bym chciała. Weny życzę Wink