O Edwarda wadach sprawa - parodia [Z]

hahaha. to jest cudowne, zwycięzkie, sikam ze smiechu!!!
doszło do tego, że w czasie czytania co chwilę do pokoju wpadała moja mama sprawdzając, czy wszystko ze mną w porządku ;D
uwielbiam! ;D

o mój boże, ja dawno się tak nie uśmiałam. to było genialne, przeboskie, cudowne!
'Małżowina uszna mnie boli'- przy tym spadłam z krzesła. Jak boga kocham, spadłam z krzesła.
- To ja, Maurycy. Jestem jednorożcem…- przy tym fragmencie do pokoju weszła mama i spytała się mnie, czy ja coś dzisiaj brałam, taki miałam atak śmiechu.
G E N I A L N E !

Klops, Primadonna de Edwardina, Personalny Alarm, Władczy Ed…

Wydrukuje i powiesze nad łóżkiem.

No cóż, właściwie to nic poza pizzą z szynką i oliwkami, ale doszukiwałbym się tu perwersyjnego podtekstu!
To jest najlepsy tekst w historii ff włącznie z zupą pomidorową Jaspera (patrz ff "Perypetie Cullenów")
Sarkazm, inteligencja, no i oczywiście Maurycy!
Bellissimo!

Och i dzękuję, że w końcu ich pogodziłaś i wszystko się dobrze skończyło:) Nie przeżyłabym rozłąki E&B. Kibicuję im zawsze i wszędzie. Nawet w parodiach.
THANK YOU FOR YOU FF:) Był perfekcyjny.

Cytat:

Bello – zaczął uroczyście – Czy miałabyś ochotę przyłączyć się do mnie w grze skakania po tapczanie?

Czy ty widziałaś, gdzie musiałem go dzisiaj zaparkować? Obok fiata! Fiata, rozumiesz to? To jak postawić kieliszek krwi, a obok niego - szklankę pełną keczupu!

Westchnęłam. Dla Edwarda byłam tylko dużym zbiorniczkiem na krew, dla Maurycego nie znaczyłam więcej niż pizza z szynką i oliwkami…
Ale nie miałam czasu zacząć się nad sobą użalać, bo oto już podchodził do mnie mój wierny retriever.
- Bello, widziałam, jak na parkingu zaczepiał cię ten mutant Gwiździbąk.
- Gwiździbrzdąk, Mike, Gwiździbrzdąk.
- Nieważne. Powiedz mi, czy mam go sprać, bo wiesz, ja mogę go sprać…
A dla Newtona byłam tylko źródłem przyciągania dobrych worków treningowych.
- Bello? Wszystko OK.? Wyglądasz blado… Może pójdziesz ze mną do kina? Bello?
- Eric, ty cieciu, Bella musi się szykować do balu absolwentów, na który ze mną idzie… idziesz ze mną, prawda? Mało cię nie zabiłem, Bello, obiecałaś…
W końcu dotarłam do swojej ławki, roztrącając łokciami hordy kochających mnie chłopców. Tak to jest: jak się jest przeciętną dziewczyną bez głębszej osobowości i przyjedzie do najbardziej tragicznego miasteczka pod słońcem, trzeba się przygotować na mały fanklub założony na swoją cześć.

- Czyli generalnie masz buca dosyć?

… a potem nastąpił korzeń.

- Powiedzmy, że parę razy… nie do końca zakwalifikowano mnie do szczęśliwej grupy przypadkowych farciarzy dostających promocję zezwalającą na kontynuowanie przyswajania wiedzy w instytucji edukującej różne warstwy społeczeństwa…

Szarpałam klamką na prawo i lewo, w górę i w dół, po skosie i w poziomie: kicha. Drzwi się zacięły, Maurycy się obraził, rozgnieciony karaluch na ziemi się poruszył; byłam w pułapce.
Pozostawało mi jedynie schować moją godność do kieszeni i liczyć na to, że umiem ładnie skomleć.
- Maurycy – zajęczałam, otwierając szybę–ptasiego toi-toia.

poza tym, masz krzaczaste brwi. Poważnie, równie dobrze mogłabyś się wymienić na brwi z gorylem, a nie zauważyłbym różnicy! Są wielkie, rozumiesz? Busz. Myślę, że niejeden mały ssak by się w nich zadomowił… jedzie! Skacz, Bello! Tfu, Brzydubello! Skacz! Skacz i tup! Poklaskaj nawet!

- Mau… Mau… Małżowina uszna mnie dziś coś pobolewa, wiesz? O, tu. Pocałuj…

- Ja nie jestem tego warta? – Zapytałam cicho, krzyżując ręce na piersi.
- Nie, nie jesteś. Nie doceniasz tego, co masz; KAŻDA mnie chce – KAŻDA, Bello, nawet twoja matka miała przy mnie sprośne myśli – a ty mnie rzucasz dla pierwszego lepszego kretyna, szczerbatego frajera, starego erotomana!

- Wielka bitwa o człowieczeństwo: Cullen i jego Piękna! Angela, podaj mi mój notatnik, to będzie artykuł na pierwszą stronę!
Edward sapnął ze wściekłości.
- Eric, uspokój się, albo skończysz jak Maurycy.
- Odmóżdżony?
- Martwy.

- To ja, Maurycy. Jestem jednorożcem…

Wampiry. Wilkołaki. Jednorożce. Mike.
Miałam ochotę wyć.
- Eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeedwaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaard!!! – Zawyłam więc, mając nadzieję, że mój ojciec pojechał już do pracy. Chyba miałam szczęście, bo nie doszły mnie dźwięki zbijania talerzy i tupot stóp na schodach – doszło mnie natomiast skrzypienie okna.

Muszę szczerze i radością przyznać że GUC ma niesamowitego następcę wręcz "uczeń przerósł mistrza" i to uczeń z naszego podwórka POLSKA GÓRĄ!!!
Teksty po prostu rozwalają :D Wszystkie ksywki Eda i to jak Bella reaguje na chamskie zaczepki Murycego nie do przebicia :D samo nazwisko pryszczatego erotomana "perełka" Twisted Evil

gratulacje i niskie pokłony w kierunku autorki oby takich FF BYŁO JAK NAJWIĘCEJ!!!!

Nie będę się rozwodzić nad fickiem, bo moją opinię autorka zna. Ale keyshu, raczej nie zgodzę się co do twojego "uczeń przerósł mistra" bo z tego co wiem, Lolita tego nie czytała xD. Ale przyznam ci rację, że to jest dużo lepsze niż GUC, który parodią jest, ale niekoniecznie "na poziomie" ot, takie głupawe cuś, z czego się można pośmiać. A takie cuś jak to to potrafi spaczyć na dłużej.

ukos napisał:

- To co dzisiaj robimy? To co zawsze?
Zastygłam.
- Edwardzie, błagam – szepnęłam. – Jak już mamy koegzystować, to proszę, wprowadź w moje życie choćby odrobinę… frajdy! Uciechy! Rozumiesz, szaleństwa!
Oczy Edwarda, jak zwykle ulepnie miodowe, zaiskrzyły się.
- Mam pomysł – powiedział z nową nutą ekscytacji w głosie. – Dawno tego nie robiłem, bo nie miałem z kim… Ale skoro znudziła cię rutyna…
Podekscytowany wampir. Zaczynała się we mnie tlić iskierka nadziei.
- Bello – zaczął uroczyście – Czy miałabyś ochotę przyłączyć się do mnie w grze skakania po tapczanie?

Hahahahaha... nie mogę ;D

Ta dziewczyna jest moją absolutną idolką!!
Płakałam ze śmiechu! Z krzesła spadałam! Nie wiem jak to jeszcze nawzać.
GENIALNE!
Meyer moglaby sie od niej duzo nauczyc!!
haha!!

To jest świetne! Idealna ironia połączona z humorem. Co prawda twhilightowy Edward bardziej mi odpowiada to uważam, że ten jest bardziej realny. Dziewczyna ma talent.

No nie! Uprzedza się,że tekst powoduje ataki śmiechu i głupawkę bo jestem w pracy i nie wygląda to najlepiej jak się trzyma za krocze żeby się nie posikać xD.
A ja nie chce żeby to był koniec! Ja chcę coś hardcorowego...Proooszęęę...

przeczytałam na razie tylko pierwszą część, ale zaraz zabieram się za reszte.
to jest genialne! rozwalił mnie fragment - Mogę ci kupić kanarka – wyszeptał mi prosto do ucha. – Albo od razu całą rodzinkę, żeby im było wesoło. A do tego klatkę. I placyk zabaw dla małych kanarzątek… - *hahahaha*

Nie wiem, czemu, ale rozśmieszył mnie tekst coś tam, że.. O, mam:

Cytat:

Zamrugałam. Często to robiłam, bo jak słyszałam coś dziwnego, to mnie oczy szczypały.

Hah xDD
I jeszcze było dobre, jak ona coś powiedziała, jakiś przesąd, czy związek frazeologicznty, czy coś, a potem "czy jakoś tak". xd
Ogółem - poprzednie były lepsze. xDD

"Wampiry. Wilkołaki. Jednorożce. Mike.
Miałam ochotę wyć."

genialne, dla mnie wszystkie sa dobre, ale moze dlatego ze ostatnio wszystko mnie smieszy.........

Piękne, po prostu piękne. Każdy najmniejszy błąd wytknięty i wyśmiany, każda wada i zaleta, każda niedorzeczność. Maurycy jak żywcem wyciągnięty z jakiegoś koszmaru, zupełne przeciwieństwo Edwarda. To właśnie przy nim wychodzą na wierzch wady idealności Edka.
A już ostatni rozdział to mistrzostwo. Przecież oni i tak, i tak będą razem. Żadne pakty z jednorożcami tego nie zniszczą xD
Uśmiałam się jak nie wiem xD To dowód, że nawet jeśli się coś lubi, to nieźle można to wyśmiać.

to to jest chyba najlepsze co ja w życiu czytałam ja będe tej kobiecie oddawala co miesiac kieszonkowe tylko niech pisze dalej. uwielbiam to;]

Jestem za!!! czekam za więcej :D
Nie mogę pozabyc się banana z twarzy, normalnie arcydzieło Laughing

Primadonna de Edwardina - mistrzostwo Laughing

majstersztyk! po prostu świetne. tego mi było trzeba po przesłodzonych opisach w oryginale.

ukos napisał:

Z ciemności wyłoniło się najpierw jedno kopytko, potem drugie. Po chwili mogłam już obserwować pięknego, białego konia w rogiem na czubku głowy.

- To ja, Maurycy. Jestem jednorożcem…

- Nie martw się, Bello – odparł Edward, głaszcząc mnie po policzku jedną ręką, drugą zaś niewinnie smyrając pod koszulką. – Na terenie Forks obowiązuje pakt, łączący wampiry i jednorożce, który zabrania im wstępu na te tereny. Nie wiem, jakim cudem Maurycy zdołał się przedostać…

mamo padam i kwiczę AHAHHAHA

Nie mogę wyrobić ze śmiechu, czytając o Maurycym
Bella jest naprawdę pechowa.
Jacoob - Wilkołak
Maurycy - Jednorożec
Mike - Człowiek
Ale ma Boskiego Edłardo :D
Nie widzę powodów do narzekania :D
Parodia świetna:D
Chętnie poczytam inne twoje teksty :D

Chwilami mnie to dobijało i miałam już sobie dać z tym spokój i zamknąć stronę i w ogóle.
Jednak ciekawiło mnie jak się to skończy xD

I zanim doszłam do ostatniego zdania doszłam do wniosku, że mi się to podoba o.O

Gdybym miała zaznaczyć moje ulubione fragmenty musiałabym wkleić jakieś 3/4 tekstu, więc to nie ma raczej sensu :)

tak się zaczytałam, że mam ochotę na więcej i się cieszę, że po pierwszym akapicie nie wyłączyłam przeglądarki. Za to nieźle się uśmiałam.

Zombie-karaluch był miły moim zdaniem.

Wiem, że nie jest to konstruktywny komentarz, ale winę ponosi autorka tego tekstu, bo zwalił mnie z nóg (nie dosłownie może, ale jakoś mi się ciężko myśli po tych 4 rozdziałach).

Skoro więcej nie będzie to życzę weny przy innych produkcjach Kuzynki Lolity.

>Komentarz do bani<

Izabella