Zmrok [NZ] | Rozdział XI | 7 września

napisze to poraz ostatni nikogo nie zmuszam do pisania
czasami trzeba kogos popchnac dalej ona ma talent nie powinna go marnowac
nie zmuszam jej zeby pisala tu i teraz tylko aby nie porzucala tego ff bo jest naprawde swietny jest kilka malych bledow ale genialnie sie go czyta,
jesli niechce pisac dalej to jej sprawa ja tylko wyrazilam swoja opinie kazdy ma do tego prawo skoro sie nie zgadzacie to ok nic mi do tego

Szkoda, że opuściłaś to opowiadanie, ale czasem tak bywa. Mam jednak nadzieję, że kiedyś je dokończysz(do niczego nie zmuszam)
Spodobał mi się twój styl, naprawdę wciąga. Złapałam się na tym, że czekając aż otworzy mi się kolejny rozdział sama układałam ciąg dalszy, a ty i tak za każdym razem mnie zaskakiwałaś, oprócz Wenecji, gdzie to, że spotka tam Cullenów było przewidywalne.

Szkoda, aczkolwiek życzę wena. Jeśli nie do tego, to do czego innego :)

Wchodzę tu pełna nadziei, a tu takie coś.
Normalnie się załamałam, ale jestem w stanie Cię zrozumieć.
Cóż, pozostaje mi tylko veny życzyć.

Proszę, powiadom wsystkich, jeśli powrócisz do tego opowadania, bo jest po prostu fantastyczne!!!

Przyznam się, że już od dawna śledzę tą opowiadanie i muszę to powiedzieć bo inaczej nie wytrzymam:
To jest genialne!!
Jak mogłaś to tak zakończyć??:D Mam nadzieję, że kiedys jeszcze cos napiszesz.

To było naprawdę FANTASTYCZNE.
Szkoda, że nie zobaczę jak potoczą się dalsze losy bohaterów.
Naprawdę żałuję i mam nadzieje, że jednak jeszcze kiedyś do tego wrócisz.
Ale... rozumiem Cię.
Cóż: Życzę weny także na inne teksty.

Nie wiem czy jestem w stanie powiedzieć coś więcej, niż to iż opowiadanie to jest poprostu... GENIALNE!!!!
Czytałam z zapartym tchem całość. To w ogóle był jakiś cud, że ma to trafiłam. W zasadzie nie czytam ff - a jak mi się już jakieś wpadnie w ręce, to musi być zakończone. A to w bibliotece zobaczyłam wczoraj... I przeczytałam od ręki, nie zważając na czas i miejsce.
Oczywiście są rzeczy do których można się doczepić, momenty, w których trochę przynudzałaś, i chwile w których wyraźnie czuć, że nie miałaś siły pisać i chciałaś jak najszybciej zakończyć akapit. W zasadzie zirytował mnie opis rozmowy Edwardza z Cee. Można tam było zawrzeć tyle uczucia... a końcówka była poprostu nie ciekawa... ale rozumiem, że człowiek nie zawsze jestw stanie pisać.
POWINNAŚ PISAĆ :)
Nie mówie, że to - ale powinnaś to robić. Masz talent. A to że od jakiegoś czasu brak ci słów? To się zdarza. I mneijmy nadzieje, że to minie. Oczywiście mam nadzieje, że skończysz to opowiadanie. Że coś ci się odblokuje i będziesz mogła uradować nas wszytskim ciekawym i wciągającym ciągiem dalszym :) Życzę powodzenia Talia :)

Mówi się trudno :)
Mam teraz mieszane uczucia. Chyba dobrze że tego nie zakończyłaś. Możemy teraz do woli zastanawiać się jak potoczą się dalsze losy bohaterów. Szczerze mam nadzieje że nie skończysz tego ff. Tak, wiem, że jestem dziwna :D

Cacadu, może masz racje... w sumie. Co jakiś czas zastanawiam się co robią Edward i Isabella za tych 80 lat. Jaką decyzję podjęła Izabella i jak im się ułożyło... Ale to tylko moje. I to jest w tym fajne, że mogę sama wymyślać zakończenia i to codziennie (w zależności od mojego humoru) inne :)

Hmmm... no trochę szkoda, że właśnie tak to zakończyłaś, bo chętnie przeczytałabym taki koniec, jaki miałaś na myśli. xDD
Śliczne... normalnie się poryczałam, kiedy czytałam przeżycia Edwarda... i do tego to, jak się zachowywał już w domu Cullenów, kiedy Bella do niech przyszła... miodzio...

"Poczułam coś delikatnego, ciepłego muskającego moją dłoń. Półprzytomnie skojarzyło mi się to z wypolerowanymi przez piasek pustyni kamieniami jeszcze w Arizonie. Zawsze lubiłam je obracać w dłoniach, czuć ich idealną powierzchnię. W dziwny sposób mnie to uspokoiło, pocieszyło. Czułam się lepiej. Troszeczkę.
To był wierzch dłoni Edwarda, dotykający mnie tak delikatnie, że nawet przy moim wyczulonym zmyśle czucia, ledwo go rejestrowałam.
I już wiedziałam, że byłam absolutnie i nieodwołalnie zakochana. Znowu."

Był tak słodki i delikatny... byle tylko nie przestraszyć Bells, byle tylko znów jej nie stracić...

;**

och... szkoda, chetnie czytalabym dalej, dalej i dalej..
Bo piszeez naprawedę cudownie :)
Ale poczekam. i maam nzdzieje, ze szybko cos wymyslisz :)

tak to jest zdecydowanie niesamowite .... Musisz pisać dalej a przynajmniej jeden rozdział o tym jak to się skończyło ...
ja już nie prosze ja błagam:)

Nie sądze by akcja skończyła się w jednym rozdziale :D

dopiero teraz tu dotarłam :P
i z pewnoscią jest to jeden z najlepszych FF jakie na tym forum czytalam ^^
wiec wielka szkoda ze wena Cie opusciła.
mam nadzieje ze wróci Wink

Dla mnie to zakończenie było bardzo pasujące do całości. I bardzo ładnie napisane.
Co ja piszę, cały "Zmrok" był napisany tak... Tak cudnie, że z niecierpliwością czekałam na dalszy ciąg. Oczywiście nie pisałam zbyt dużo wcześniej, ale to wybaczalne, prawda?
Niech wena napadnie cię albo na nowy wytwór (bo bardzo ładnie piszesz) albo na jakiś mały bonusik Wink

Pozdrawiam.

Powtórzę po raz n-ty prawdę oczywistą, ale cóż - to było genialne, fantastyczne, świetne, bezkonkurencyjne! "Zmrok" wciąga człowieka, akcja nie jest przewidywalna, po prostu miodzio. Życzę weny na przyszłość, żeby się talent rozwijał:)))

Szkoda że już nie piszesz dalej, mam nadzieje że kiedyś Cię vena lub pomysł najdzie, bo tak jakoś polubiłam to Twoje opowiadanie, było wyjątkowe. Coś zupełnie innego, Bella silniejsza i niezależna, załamany, ale zakochany Edward..ehh szkoda, brak mi słów dlatego trzymam kciuki

przeczytałam ciągiem wszystkie części. najlepsze ff jakie do tej pory czytałam, aż żal że to koniec

Żeby nie było wam aż tak smutno - w ciągu tygodnia powinien pojawić się mój nst tekst Wink

Nie mający nic wspólnego z tym ff oprócz bohatera Wink

To będzie one shot.