Terapia +18 (NZ) cz.17 (05.02)

Niezmiernie cieszę się, że jednak nie uśmierciłaś Belli. Pełna profeska. I wydaje mi się że odbyło się to bez większej ściemy. Tematu Renesmee może narazie nie będę poruszała, bo wydaje mi się, że ten wątek może być jeszcze rozwinięty i nie chcę się wypowidać nie znając wszytskich aspektów sprawy.
Końcówka - fenomenalna. Aczkolwiek nie do końca rozumiem skąd łzy Bells. Wydaje mi się, że wszyscy traktowali całą sprawę jako żart. No może poza zaczerwienionym po koniuszki włosów Edwardem, ale dało się z tego wyjść z twarzą. A ona uciekła... no cóż na pewno ją z tego jakoś wykaraskasz :) No i dobrze, że już wszyscy wiedzą skąd "zażyłość: między EB.
Z utęsknieniem czekam na ciąg dalszy Terapii Dusz :D

Doktor Freud miałby używanie:D

Wiedziałam, że przeżyje;) No dobra, nie wiedziałam, ale miałam nadzieję, że jednak się wyliże. Hihi. Ale teraz bidusia płacze... Mam nadzieję, że ejszcze dasz jej trochę szczęścia w tym opowiadaniu.

Z innej beczki - lubisz duchy i dusze prawda? To żaden zarzut, mi się to osobiście bardzo podoba. Taka nadzieja? wiara? założenie?, że jest to "coś więcej" i że w pewnych okolicznościach różne płaszczyzny mogą się zetknąć.

Moim zdaniem, takie cuda się zdarzają, kiedyś nawet o takim czytałam, po za tym nie mogłam pozwolić jej umrzeć, chociaż przyznam szczerze, że takie zamierzenie na samym początku powstało, tylko nie dałoby to oczekiwanego efektu. Po za tym Bella ma dość ciekawą przeszłość, ale o tym zapewne się przekonacie. Co do Renesmee, wszystko w swoim czasie :P
Dahrti duszę mnie fascynują, to chyba takie moje zboczenie, chciałabym żeby to tak wyglądało, bo chyba żaden człowiek nie może dostatecznie zgłębić tego tematu. Życie po śmierci i wędrówka duszy.
Cieszę się że mimo wszystko się podoba

Nie "mimo wszystko" tylko właśnie między innymi dlatego! Jest to taki charakterystyczny rys Twoich opowiadań, który sprawia, że są inne od reszty.

Myślałaś może, by napisać opowiadanie, gdzie wątki "tego" i "tamtego" świata przeplatałyby się bardziej regularnie? Sama nie wiem... taka na przykład narracja równoczesna dwóch wymiarów? Hmmm ale moze najpierw skończ te dwa, które teraz piszesz:)

Rozdział świetny chociaż myślałam, że po obudzeniu sie Belli, Edward chociaz raz ją odwiedzi :) ale zaskoczenie było lepsze...
Końcówka super wreszcie wszyscy się dowiedzieli o ich "znajomości", ale w troche żenujący sposób :D ...
Z niecierpliwościa czekam na ciąg dalszy tego opowiadania i życze weny :) pozdrawiam

Hmm... chciało by się konstruktywnie, co?:P
Ostatnio nie mam weny na rozpisywanie się, ale dla Ciebie SPRÓBUJĘ:D

Początek mnie wpędził w płaczliwy nastrój, chociaż nie tak bardzo jak poprzedni rozdział:). Ale może to wina tego, że jestem chora:P.
Środek... hmm. Renesmee? oO Nienawidzę jej w BD, ale kto wie, jaką rolę jeszcze spełni w tym FF... jestem bardzo ciekawa:).
No i ta była Edwarda, Shelly (dobrze piszę?). Proszę proszę, cicha woda brzegi rwie:]. Widać, że lubisz takie... filozoficzne klimaty, zresztą ja też. Bardzo, bardzo mi się podobało Kwadratowy

. Cieszę się, że jednak przeżyła:).
I co do końca: :D śmiać mi się chciało^^. Trochę dziwne są te łzy Belli, widocznie śmierć kliniczna wpłynęła destrukcyjnie na jej poczucie humoru:P.
Aaa, jeszcze Edward! Trochę za nim nie nadążam, bo w sumie nie wiem czego on chce. On chyba też nie wie. NIech się lepiej szybko dowie, bo Jacob czuwa;>
No właśnie, Jacob?

niech wpadnie pod tira, busa albo chociaż te ża vi (najszybszy pociąg ever?:D)

Jeszcze parę rzeczy bym napisała, ale ja się teraz do tego naprawdę nie nadaję, sorry:). Parę przecinków mi zgrzytnęło, ale to tak na marginesie:).

Nie wierzę! udało mi się KK wypocić Mr. Green

Idę zdrowieć. Z niecierpliwością czekam na następny:). Broń Boże nie poganiam!

Pozdrawiam,
E. :)

Leże xD Świetne xD hahahah xD Kłamstwo ma krótkie nogi :D No kwiczałam z tego dobre dziesięć minut:D Zdziwił mnie ten cud i to co tam mówiła Renesmee...I zdziwiło mnie żę Edward wogóle ani razu jej nie odwiedził O_o Jak mógł się powstrzymać?XD Dobra ide się dalej brechtać :P Pozdrawiam

Hehehe... Ale wtopa Belli się przydarzyła:)
Sex w gabinecie ze swoim terapeutom.^^
Ale jestem szczęśliwa że B. żyje...
I jeszcze do tego reakcja Edwarda...
Wstrząs
Powodzenia w dalszym pisaniu.
Buziaczki:**

Zresztą, chyba Bella ma się dobrze? - zapytałam trochę niepewnie,
wkradła się literówka

Tan widok zabrałem ze sobą do domu,
tutaj też

chronił mnie tylko przez dziećmi i tak spisał się znakomicie.
i tu również

A pozatym błędów nie znalazłam. Proszę o dodanie kolejnego rozdziału bo jestem ciekawa co Edward na reakcje Belli xD
sex z terapeutą hahaha xD

Gość

wreszcie sie doczekalam:)
poczatek troche dolujacy. jestem ciekawa jak bella powie edwardowi ze jego eks byla zlaa i czy ten jej uwierzy;p niech wreszcie Edward pojdzie po rozum do glowy i sie dowie co do niej czuje.
koncowka swietna, oczywiscie [przypal idealnie w moim stylu, jestem ich mistrzynia];D

Doczekałam się nowego rozdziału!!
To było coś wspaniałego!

Cytat:

Twój świat się zmienia z minuty na minutę, nigdy tak naprawdę nie jesteś sam.
Wystarczy, że uwierzysz w to, iż masz kogoś, komu ciebie brak, bo najważniejsza rzeczą jest wierzyć w cuda.

Te dwa zdania wbiły mnie krzesło! Nie wiem czy tylko mnie, ale one mnie oczarowały!
Obowiązkowo zdajdą się w moim zeszycie z cytatami Wink

Jak na początku Bella powiedziała, że sie zgadza oddać życie za Nessie to już byłam bliska płaczu.
Cieszę się ogromnie, że jednak przeżyła.
Bardzo podobał mi się również motyw z Nessie.

Część opowiadania przed powrotem do domu Belli caly czas trzymała mnie w napięciu i
miałam ogromną ochotę zjechać na koniec i zobaczyć jak się to zakończy.
Nie wiem, to tylko moje zdanie, ale w nie których
momentach wyczuwałam jakąś magię, co bardzo mi się podobało.

Co do końcówki, to poprostu szok.
Jak ona mogła cos takiego naopowiadać,
nie dziwię się Edwardowi, że się zdenerwował-biedak :D

Uwielbiam to opowiadanie i już czekam na kolejny rozdział z niecierpliwością Wink

Życzę ogromnej WENY!!

zestresowałam się początkiem tego rozdziału i to bardzo się zestresowałam.. aleś mnei wystarszyła tym wsyztskim... uff... na szczęście potem poszło lepiej i odetchnęłam z ulgą... końcówka powalająca x] biedna Bella popełniła niezłą gafę, nie ma co... Jestem ciekawa co stanie się teraz dalej ;] bardzo ciekawa ;] Jak zwykle porywająco napisane i oby tak dalej :D

Seks z terapeutą rządzi!!! :D

Jejki, ten odcinek był dłuuugaśny i wreszcie wszystko się wyjaśniło- Bella wraca do żywych, konfrontacja "kochanków" itp itd Wink

Bardzo mi się podobało, jak zawsze gramatryka, i wszystko z tym związane, na wyskoim poziomie.
Końcówka doprowadziła mnie do łez (ze śmiechu) :D :D :D

Życzę powodzenia w dalszym pisaniu :* i czekam na szybki CD :)

nono...dziki seks z terapeutą^^
robi się coraz ciekawiej:D
Mersi nie wiem czy zdajesz sobie sprawę, że już nie mogę się doczekać:D
super że ten epizod był taki dłuuugi:> i że B. "is still alive" tak mnie to cieszy...
ogólnie przyznam, że podczas czytania cały czas się uśmiechałam(jak ninormalna:/), i czułam niesamowite podniecenie^^ jak motyle w brzuchu czy coś^^hehehe

Jeszcze, jeszcze...!!!
Powodzenia:*
x.o.x.o.Roxie

Czuję się zawiedziona.
Jakoś na początku twojego opowiadania czułam ekscytację każdym kolejnym rozdziałem, ich wzajemne relacje wiązały się ze sobą co raz mocniej, wzajemne rozmowy a i nawet ich wspólne milczenie prowadziło do czegoś, było jakby każdym kolejnym krokiem do wspólnego związku, ten wypadek dawał mi nadzieje na to, iż zrozumieją ze życie jest krótkie i trzeba walczyć o szczęście, a tutaj zonk.
Mam wrażenie, że właśnie teraz jest pomiędzy nimi mur i to taki jak kiedyś oddzielał NRD od RFN-u. Kurcze, czułam prawie chłód. No i to, ze Edward nie przyjeżdżał do szpitala, bo niby oni się nie znają, że nie są przyjaciółmi, a ja się pytam no i co z tego, że nie są razem? To znaczy, że Edzio nie może wspierać jej w tak trudnym dla niej okresie czasu jakim jest pobyt w szpitalu? Czy właśnie nie na tym polega bliskość? Jak można rozpoznać bratnią duszę, jeżeli ta nie walczy, nie próbuje, nie pokazuje jak jej zależy na tej drugiej osobie? To chyba jedyne co tak na prawdę mi się nie spodobało. Brakowało mi uczuć.
Może tylko ja ich nie znalazłam. Ale skoro mam pisać to co czuję po przeczytaniu... więc piszę.

Wierzę, ze masz jakiś plan. I wierzę, ze dzięki temu twojemu zamysłowi na powrót zawita u mnie radość z czytania twojego ff.

Dziękuje za wszystkie komentarze, "seks z terapeutą" powstał kiedy Bella i Edward zasiedzieli się w gabinecie, już wtedy wiedziałam że taka sytuacja będzie miała miejsce. Co do zachowania Edwarda... ehh chłopak przeżył swoje, po za tym nie chciał rozbić sobie nadziei i przy okazji i Belli, oczywiście ja wcale go nie bronie bo zachował się jak świnia, ale w prawdziwym życiu takie sytuacje też mają miejsce, takiego Edwarda sobie wymyśliłam.
Wampirku, cieszę się z Twojego zdania, co do uczuć to nie wiem sama, piszę to co w danym momencie czuje oddając to przez bohaterów, nie chcę robić z tego typowej historii miłosnej bo i nie o to chodzi. Mam plan co do tych dwoje i nadzieje że zawita u Ciebie radość...

W zasadzie czytam twoje opowiadanie od początku, ale chyba się jeszcze nie wypowiedziałam.
To było chyba piersze ff które zaczęłam czytać na tym forum i od razu bardzo mi się spodbało. Masz ładny styl przez co porzyjemnie się to czyta.
Jeśli chodzi o samą historię no cóż, zaczęło się ciekawie nawet bardzo. Edward psychoterapeuta, Bella pokiereszowana pacjentka, trochę taka zakazana miłość. No i tak na prawdę wszystko zaczęło się psuć od momentu wypadku. Caly ten egzystencjalny bełkot po prostu mnie przerósł. Myślę ze zupełnie niepotrzebnie wprowadziłaś takie elementy bo naprawdę trzeba być mistrzem żeby nie wyszło tandetnie. Chciałaś żeby opowiadanie było lepsze ale niestety nie podołałaś. Oczywiście ekspertem w dziedzinie psychologii nie jestem ale wydaje mi się że trochę zrobiłaś z tego telenowelę. Zbyt mocno chciałaś im pokomlikować życie i niestety wyszło nienaturalnie. No bo tak Edwarda pierwsza miłość umiera, potem jednocześnie zakochuje się w Belli od niemal pierwszego wejrzenia, a zaraz potem jakaś wzmianka o Tanji nie wiadaomo skąd ( ale tu na razie jest sporo niedomówień więc liczę na to że z tego wybrniesz) po drugie Sherry: jakoś nie chce mi się wierzyć że dziewczyna molestowana i maltretowana przez ojca może zaufać jakiemukolwiek mężczyźnia, a ona ma dwóch na raz! No tak po co ma sobie dziewczyna żałować (tu był sarkazm).
Acha i ostatnia sprawa która mnie nurtuje. Czysto merytoryczna jeśli chodzi o sprawę eutanazji. Jestem pielęgniarką więc wydaje mi się ze jestem dość wiarygodnym żródłem informacji na ten temat. W Polsce odłączenie kogoś od aparatury jest równoznaczne z eutanazją. Jedynym wyjątkiem jest śmierć mózgowia, ale jak sama nazwa wskazuje jest to śmierć ,mózg umarł a maszyny przetrzymują przy życiu tylko pozostałe narządy. W przypadku Belli zdecydowanie tak nie było. W stanach jest trochę inaczej, bo tam można podpisać coś takiego jak DNR czyli że nie chce sie być podtrzymywanym przy zyciu za wszelką cenę. Ale najczęściej dotyczy się to osób bardzo chorych u których nie ma szans na żadną poprawę i wiem, że napisałaś że niby lekarze orzekli że Bella nie ma szans, ale szczerze mowiąc to nie jest to możliwe w przypadku zakażenia, infekcji, w takich sytuacjach nigdy nie ma pewności, to nie nowotwór w terminalnym stadium i skoro organizm walczy to zawsze jest szansa. Medycyna to nie matematyka 2=2 nie zawsze jest 4.
Dobra ale się nagadałam, nie wiem nawet czy to przeczytasz, ale na koniec chcę Ci powiedzieć że cieszę się że czytam to opowiadanie i że dotrwałam do momenu w którym znowu zacznę je uwielbiać.
Życzę więcej takich pomysłów jak sex z terapeutą. Naprawdę się przy tym uśmiałam.

Pozdrawiam F.

Gość

Doba Florence może jesteś pielęgniarką ale na tym polegają opowiadania!!!
Nie musi być tu wszystko zgodne z prawdą!!
W końcu wampiry nie istnieją nie?!
No więc to że Bella przerzyła to po prostu zmyślona fabuła!
A teraz co do tekstu :
Nie rozumiem Edwarda!
Najpierw ma sny że się z nią kocha a jak przychodzi ci do czego to się wścieka!
No ale to twoja wyobraźnia i twoje FF
Więc życzę Weny i do dzieła z kolejnym rozdziałem!:):):):)

No to może teraz ja coś powiem. :D
Rozdział mi się bardzo podobał, jak zwykle z resztą. Cieszę się, że wysłuchałaś mojego żałosnego błagania i jej nie uśmierciłaś. (wiem, wiem. Za bardzo sobie schlebiam. Tak wiem, nie miałam na to żadnego wpływu.) Fajny był ten kawałek z dzikim sexem z terapeutą, chociaż zachowanie obojga, jest dla mnie zupełnie niezrozumiałe. Po pierwsze nie mam pojęcia, czemu Ed się na nią wściekł - ja gdybym była na jego miejscu, raczej bym się ucieszyła, że Bells tak gada. No ale się nie znam. ;/ Po drugie, czemu ona sie popłakała?! Nie mogła tego obrócić w żart? Poza tym myślę, że wszyscy się zorientowali, że ona kłamie. No bo trochę podejrzane jest to, że myje się po ciemku, bo wstydzi się rozebrać przed sobą, a później lezie zabawić się ze swoim terapeutą... przynajmniej mi się to wydaje dziwne. o.O Cos mi się jeszcze nie podobało ale zapomniałam... A! Wiem! Wg. mnie ta cała akcja z Nessie ja bella się obudziła rozbija całą akcję. Nie wiem czemu, ale coś mi tam zgrzytało...

To by było na tyle, ode mnie. Dzięki, ze rozdział był taki długi i liczę że następny będzie mniej więcej taki sam.

Pozdrawiam,
Ally love

Dzisiaj wpadłam na ten ff i w ciągu 2h przeczytałam wszystkie rozdziały, Mercy jesteś genialna! Niesamowicie piszesz! Dwa razy się poryczałam, co nie zdarza mi się często podczas lektury.. Jesteś niesamowita! Respect :)
Z niecierpliwością czekam na następne rozdziały :) Życzę weny :*