Zmrok [NZ] | Rozdział XI | 7 września

Ff baaardzo mi się podobało. Świetne!
Po Pierwze ten zobojętniały na wszystko Edward, po drugie Cee - jak już niektóre dziewczyny wspominały przypomina mi Claudię z Wywiadu z Wampirem. Tylko Bella... Według mnie trochę zbyt sarkastyczna, jak na nią. Zbyt drażliwa. Powinna być bardziej naiwna, taka... No cóż, nie mam określenia, ale nie wyostrzaj tak bardzo jej charakteru - była w końcu łagodną, nawiną i niezdarną nastolatką Wink

Chyba, że zamiarem było pokazanie, że po zwampiryzowaniu, Bellisima zmieniła sie nie do poznania Wink

Tak więc, jak poprzedniczki wspomniały - życzę mnóstwo weny, która pomoże pisać i pisać i pisać i pisać... Bo niezmiernie dobrze czytało mi si to ff ^^.

Także Gratulejszyns Wink

Mój ulubiony FF!
Taka Bella mi się bardziej podoba. Anie taka naiwna i głupiutka.
Z charakterkiem lepsza :D :D
Talio dodawaj to jak najszybciej!
Ja tu umieram z tęsknoty Laughing

P.S. Wesołych Świąt a od św. Mikołaja otrzymujesz Wene :P

Pewnie zamiast rywalizacji Jacob - Edward będzie Anthony - Edward.
Bardzo miło się czyta ten ff, Bella jest taka inna, że aż lepsza. No i samo przez się się rozumie, iż jest wampirem. Nie mogę napisać nic więcej, może później dopiszę Wink

Ale Edward... Taki... Taki załamany, że aż martwy... Wink

Kobieto, ja Cię uwielbiam. To, co stworzyłaś jest cholernie dobre. Dawno nie czytałam tak dobrego, ciekawego ff. Swoją drogą zastanawiałam się kiedyś, co by było, gdyby Edward nie wrócił to Belli i Twoja wizja w pełni mi odpowiada. Jest ciekawie, akcja trzyma w napięciu, czego można chcieć więcej. Jestem pod wielkim wrażeniem Twojego ff i z niecierpliwością czekam na dalszy ciąg. Powodzenia, i oby wena Cię nie opuszczała.

Kurcze no nie mogę się doczekać kolejnego rozdziału!!!
Czy ty lubisz doprowadzać ludzi do obłędu?

Uwielbiam.
Po nocach knuję plany jak bardziej wam uprzykrzyć życie... Laughing

O, wpadłam na nowy pomysł rodzaju tortur: mówienie prawdy.
Rozdział już jest w sumie napisany, teraz tylko beta pozostała :) :D
Jak już mówiłam - uwielbiam Laughing

Oż Ty, podła istoto ;P! Zamęczę się tu w oczekiwaniu! Mam nadzieję, że znajdziesz odrobinę litości i wrzucisz to szybko .0.! Ciekawość mnie ZŻERA...

czekamyyy ^^
a możliwe jest, że wstawisz rozdział jeszcze dzisiaj?

wstaw dzisiaj,ładnie prosimy,bo i tak już długo czekamy......!!!!

[link widoczny dla zalogowanych]

(Oni się spotkają tak na poważenie, słowo.
Wkrótce.
Następny rozdział to będzie Edward - rekonstrukcja. Potem wrócimy do Belli.
Jeśli parę osób na jutrzejszym zlocie nie podetnie mi szyi ostrymi łyżwami, to może nawet w do końca przyszłego tygodnia pojawią się dwa nowe rozdziały. Ale nie obiecuję. :D
I wobec zadawanych mi pytań o ilość rozdziałów: 1-10(11). Około. )

Łiiiiiihihihihihi, jest! *copacabana!*
Edit.
Rzadko się to zdarza, a jednak. Zabrakło mi słów, żeby opisać to, co właśnie przeczytałam.
Jesteś genialna kobieto, genialna.

Iz, popieram.
Nie wiem, co napisać.

To jest cudowne, c u d o w n e.
Bella mnie trochę wkurza, ale to nieważne.
Cullenowie! Cullenowie! Cullenowie!

Moment z krzesłem mnie rozwalił ;D

p,
Snopy

ohoho ale z czasem zdążyłam ^^ Oczywiście znów mnie dopada swego rodzaju depresja bo skończyłam czytać rozdział....czy powinnam wspomnieć, że znów się popłakałam przy czytaniu? To jest po prostu wow.... nawet nie wiem jak to opisać... jesteś niesamowita naprawdę. Rozdział oczywiście trzymający w napięciu. Mimo że wiedziałam, że oni tam będą, to udzielił mi się stres Belli. A tobie moja droga tylko pokłony i nagrody literackie. Jeszcze niewiele razy mi się zdarzyło żeby jakieś ff mnie tak wciągnęły. Masz niezwykle klarowny styl pisania, co bardzo mi się podoba. Samym stylem (nie wspominając o fabule) przyciągasz czytelników. Naprawdę mam do ciebie wielki respekt :)

Talia, to było genialne. GENIALNE.

Od samego początku rozdziału wiedziałam, że pojawią się tu Cullenowie. Opis zachowania Tony'ego i ta granatowa sukienka, utwierdziły mnie tylko w tym przekonaniu... Niemniej jednak wstrzymałam oddech, gdy w końcu wprowadziłaś ich na scenę *___*

Bardzo odpowiada mi Twoja wizja Isabell. Wkurzyła się - co było zrozumiałe w sytuacji, w jakiej została postawiona - i potrafiła odejść bez niepotrzebnych sentymentów. W sumie jestem ciekawa czego spodziewał się Tony aranżując całą tę szopkę - mnie jej zachowanie wcale nie zdziwiło ;)... Tak samo zresztą było w scenie na dworcu. Isabell boi się konfrontacji z Edwardem, chce za wszelką cenę uciec... Brawo - opisałaś to niesamowicie.

Jeszcze przed zatopieniem się w tekście, ucieszyłam się niesamowicie widząc, że mam do przeczytania ponad dwa razy więcej niż zwykle... Cóż z tego jednak, gdy opowiadanie pochłonęło mnie tak bardzo, że zgłupiałam, gdy natrafiłam na kawał białej kartki oznaczający, że minęło już te siedemnaście stron. To jest niesamowite, jak ten fanfik działa na czytelnika ;).

Gdzieś na początku wychwyciłam pojedynczą literówkę, potem byłam już zbyt pochłonięta treścią, by zwracać uwagę na błędy - być może jednak ich nie było, za co pochwała należy się becie.

Cóż mogę więcej powiedzieć? Uwielbiam to opowiadanie, niezmiennie czekam na więcej i życzę weny i czasu potrzebnego do pisania dalszych części!

Mnie też zabrakło słów... Dziewczyno, masz ogromny dar. Nie dość, że świetny pomysł, to jeszcze genialna realizacja. Zero przynudzania, wciąga jak bagno ;P, na dodatek postać Tonego i nowa Bella. Biję pokłony!

Z każdą kolejną stroną byłam zła, że coraz mniej ich mi zostało do przeczytania. No i skończyło się...
Bella jest niby inna niż 80 lat temu, ale jednak podobna.
Szkoda, że odeszła od Carlise'a
Szkoda, że uciekła od Cullenów.
Nie mogę się doczekać kolejnego rozdziału. Mam nadzieję, że po tych 10-11 rozdziałach będzie happy end :D

jak ona dała radę nie rzucić się na niego?! Po tylu latach?

Hehe, po tylu latach ćwiczenia samokontroli :P jakoś jej się udało.
Jak czytałam to zachowanie Belli w ogóle mi się nie podobało, ale teraz strasznie mi jej żal. Ona w końcu myśli, że Edzio jej nie kocha.

Przy was czuję się (choć i tak nim jestem) kompletnym beztalenciem. Dziś wchodzę sobie na ten temat bez jakiejkolwiek nadziei, a jednak! Nowy rozdział! Uno momento, idę czytać.
No skończyłam i jestem na Ciebie baardzo zła! Skończyłaś rozdział w najbardziej porażającym momencie. Nie każ mi długo czekać na następny rozdział, proszę Cię!

Mam drgawki, pieką mnie oczy, moje dłonie przypominają sople lody, serce tak bardzo łomocze, że słyszę wyraźnie każde jego uderzenie, nie jestem wstanie normalnie oddychać.
Czy to zawał, a może jakiś wstrząs ?
Kulminacja emocji, apogeum wszystkiego, co do tej pory czułam.
Nie wiem nic... Czuję się tak, jakbym była poza swoim ciałem. I wiesz, że to wszystko przez ciebie ? Jestem tak cholernie wymagająca, nie czytam byle czego, bo w swoim kilkunastoletnim życiu pochłonęłam tak wiele książek, opowiadań, że za każdym razem, gdy sięgam po coś nowego, oczekuję czegoś więcej. A tutaj to dostałam. Może nawet w nadmiarze.
Nie uroniłam ani jednej łzy czytając sagę "Zmierzchu" To nie było to coś, co mogło mnie poruszyć, a jednak tobie się udało. Teraz płaczę jak małe dziecko i trudno mi przestać, bo to nie było coś na co mogłam się przygotować.
Jesteś niesamowita, genialna i niezaprzeczalnie masz wielki talent. Chciałabym napisać coś mądrego, co z przyjemnością by ci się czytało. Jednak w tej chwili czuję, że to ponad moje siły, dlatego mój pierwsz komentarz tutaj bedzie krótki, w stosunku do tych wszystkich następnych. Nie mam wątpliwości, że chcę to czytać dalej, chłonąć każdą linijkę.
Jestem oczarowana do tego stopnia, że straciłam poczucie rzeczywistości.
Dziękuję za te sześć rozdziałów, dziękuję za nową historię :)
A więc do napisania w krótce, bo to, że się pojawię jest tak pewne, jak to, że Edward z Bellą zawsze będą się kochać.
Pozdrawiam
Anastasie