A co jeśli? [M]

Normalnie się rozpłakałam...
Takie smutne a zarazem szczęśliwe zakończenie.
Bogu dzięki, że wampiry jednak mają duszę...

Pierwszy fanfick, przy którym się popłakałam.
Masz talent do pisania o emocjach. Nie zmarnuj tego bo będzie z tobą źle ;p
I nawet dobrze, że nie ma takiego cukierkowego happy-endu, np. że zmartwychwstał albo coś się Belli zdawało. Czasami dobrze jest się wzruszyć ^^
No i masz... jeszcze mi łzy z oczu kapią prosto na klawiaturę xD

super mi się bardzo podobało, choć było takie smutne przygnębiając,
Pisz dalej! bede czytać

Wysłany: Pią 21:54, 20 Mar 2009

Piękne...
Kiedy czytałam to pierwszy raz to się popłakałam. Teraz wracam do tej miniaturki i znowu mam łzy w oczach. Dobrze, że 'Księżyc w nowiu' się tak nie skończył, bo SM wpędziłaby wiele ludzi w depresję, a poza tym nie było by kolejnych części. Sama nie wiem dlaczego, ale lubię czytać właśnie te wersję zakończenia KwN, w których Bella się spóźnia...czasami fajnie jest się trochę posmucić...

Wysłany: Pią 22:38, 20 Mar 2009

jesteś mistrzynią to pierwszy ff nad którym sie popłakałam ... ale to tylko dowód nato że miłość może być wieczna , nawety po śmierci :P

Wysłany: Sob 9:59, 21 Mar 2009

Piękne... Może sie nie popłakałam tak jak inni ale to tylko kolejny dowód, że z moją psychiką jest coś nie ok. Ale piękne. Bardzo mi sie podobało. Pisz dalej prosze!
Życzę weny i pozdrawiam!

Pozostaje mi tylko serdecznie wam podziękować za opinie. Naprawdę nie spodziewałam się tak miłych komentarzy.
Pozdrawiam i dziękuję,
m.

Gość

Kuuuuurcze. Ładne. Może niektóre zdanka nie są zbyt logiczne i nad stylem trzeba by było jeszcze deczko popracować, ale to było naprawdę ładne. Taka alternatywa :) co by było, gdyby Bella jednak nie zdążyła... Ehhh... wiem jedno, Meyer schrzaniłaby sprawę i nie zarobiłaby takich kokosów :P chwała jej, że tego nie zrobiła. Ale my możemy :D

pozdrawiam,

M:)

Pięęęękne ;]
Strasznie mi się spodobało. Przypadło mi do gustu i pogłębiło mojego dołka...
Nie szkodzi, że niktóre zdanka są... zbudowane dziwnie, mi to nie przeszkadza.
Śliczne, weny życzę.

nie wiem co napisać...takiej wersji tej historii jeszcze nie czytałam i przyznam, że jeztem urzeczona, zachwycona i wzruszona zarazem, a jednak Edward ma duszę :D życzę Ci jeszcze wielu równie dobrych fanfików Wink

AVE VENA!
pozdrawiam sandrix^^

Hmm. Po.do.ba.ło mi się! < 3333 .
Jesteś boska, ale zabijecie mnie kiedyś tymi smutnymi FF. : (

A poza tym, to nie wiem dlaczego nikt nie zwrócił wcześniej uwagi na to, że w opowiadaniach i różnych tego typu tekstach jego, jej, on, nim, itp. piszę się z małej litery, a nie z dużej.

jestem na tak! < 69
pozdrawiam,
Lys.

Smutne to takie...nawet pomimo szczęśliwego (?!) zakończenia.Popłakałam się.
No nie pierwszy raz ale rzadko mi sie zdaża nad ff płakać.

Mam nadzieje że dalej będziesz pisac.
PRAWDA

Pozdrawiam

To najpiękniejsza miniatura, jaką przeczytałam. Przyznam, że straszliwie smutna, ale i to nie przyćmiło jej uroku.

Podoba mi się Twój styl i pomysł.

No i liczę na Twą kolejną twórczość! Może być równie melancholijna. Lubię czasem poczytać teksty, po których nie wiem co ze sobą zrobić:)

Rozpieszczacie mnie!
A co do 'jego', 'on', itp. pisane dużą literą. Chciałam podkreślić jak bardzo jest dla Belli ważny.
Lennie Cullen- cóż, ja lubię pisać i mam nadzieję, że coś jeszcze naskrobię. Ale wena nie sługa- nie mogę jej zawołać, choćbym chciała.
KALLIYAN- pierwsze słowa Twojego tekstu mnie zaskoczyły. Naprawdę nie spodziewałam się takiej opinii. Dziękuję Ci. Dziękuję Wam wszystkim za wypowiedzi.
Pozdrawiam,
m.

Po prostu napisałam prawdę. Staram jak najczęściej śledzić ff, przeglądać zakończone opowiadania (których tytuł mnie zaciekawi), miniatury również. Jest wiele śmiesznych, smutnych 'dzieł', ale Twoje bardzo odbiega od wszystkich. Jest tak cudne, że musiałam to wyrazić.
Zawsze chciałam, aby moje 'wypociny' były równie zdumiewające, smutne, ślicznie napisane. Żeby mimo historii, którą każdy w stanie jest przewidzieć - zaskakiwały i wciągały.
Może kiedyś mi się takie coś uda:>
Moonynight, życzę żeby wena nie zapominała o Tobie. Pozrdawiam.

Przepiękne! Błagam ludzie nie piszcie tak smutnych opowiadań ponieważ mi zaczyna kieszonkowych brakować (że też ja mam takiego pecha na trafianie na smutne opowiadania) bo ciągle kupuję chusteczki higieniczne.

jeden z niewielu (no dobra, z dwóch) ff, który mi się podoba nie dlatego, że jest zabawny, a dlatego, że mnie tak wzruszył. gratulacje! oby tak dalej :)

Boskie! Aż przeczytałam 2 razy.
Piszz takich więcej ; ).

Tak, niby ładna ta miniaturka, ale błagam.... Beta, beta i jeszcze raz beta! Wiem, że to było wstawione w grudniu, ale czy to zwalnia od regulaminu?
Po pierwsze:

Cytat:

Napisane pod wpływem nudy. Jeśli będzie tak beznadziejne jak myślę to zawsze można usunąć.

Trochę szacunku, do Czytelnika :)

Cytat:

Bóg nie jest na tyle okrutny, by pozwolić mu zginąć! Nie z uczuciem, że ktoś kto oddał mu serce

Chyba z poczuciem.

Cytat:

Wiecie, że On zabrał ze sobą moje serce? Dałam Mu je, a On ze sobą wziął.

Jego, go, on, niego... Piszemy małą literą!

Cytat:

Miłość, która przetrwa wieki się czuje.

Jak miłość może czuć? :)

Cytat:

Wampir pokiwał sprzecznie głową.

A to mnie rozbawiło :) Pokiwał sprzecznie? :D Błagam Wink

To tak generalnie, tylko kilka błędów, które najbardziej rzuciły mi się w oczy Wink

Ogólnie opowiadanie bardzo ładne, wzruszające. Błędów mnóstwo, poprzestawiane szyki zdań, stylistyka, interpunkcja...
Taki tekst, czytało by się genialnie, gdyby nie te błędy. Dil. Wink

W sumie dobrze, że temat "powrócił", bo uważam, że dla dobra autorki należy jak najszybciej przerwać te westchnienia czytelniczek z "kółka wzajemnej adoracji". Przeczytałam tekst, potem komentarze, otworzyłam usta ze zdziwienia i jeszcze raz wróciłam do opowiadania. Dla pewności skontaktowałam się z moim " językowym guru" (tudzież górką), tak, że z czystym sumieniem mogę wziąść odpowiedzialność za własny komentarz.
Odniosłam wrażenie, że po napisaniu tego opowiadania, niechcący wcisnęłaś przycisk "shuffle" ( tasować), co w dużej mierze przyczyniło się do tego, że miniaturce brakuje ładu i składu.

Cytat:

Widzę czarny gryzący dym

Pomijając brak przecinka, gryzienie to wrażenie dotykowe, nie wzrokowe, więc raczej się je czuje, niż widzi.

Cytat:

Cullenowie wrócili. Bez jednego członka, członka którego kochałam ponad życie

Okropnie to brzmi i psuje cały nastrój (ugh).

Cytat:

Pokiwałam głową i na nowo wybuchłam płaczem

Wybuchnęłam Wink

.

Cytat:

nie wiedziałam kto to rzekł

To juz mnie rozwaliło na łopatki. Nie mam komentarza :) .

Cytat:

wyszłam i pojechałam żyć starym rytmem

j/w.

Cytat:

Wiesz, że zabił się, bo myślał, że to ja się zabiłam

Masło maślane. A wystarczy otworzyć pierwszy, lepszy słownik synonimów i zamienić " zabiłam się" na "samobójstwo".

Teraz cytat z komentarza:

Cytat:

Nie szkodzi, że niktóre zdanka są... zbudowane dziwnie

Nie słyszałam większej bzdury! Jeżeli ktoś doskonale zdaje sobie sprawe, że popełniłaś masę stylistycznych błędów a mimo to twierdzi, że wszystko jest w porządku, to w żadnym wypadku nie jest to życzliwa Ci osoba. Nie wiem, co dokładnie miała na myśli komentująca, ale jedyne co mi przychodzi do głowy to to, że świadomie naraża cię na publiczną kompromitację.
Pomijając błędy stylistyczne, musze stwierdzić, że najbardziej zawiodła interpunkcja. W dziewięćdziesięciu procentach używasz zdań prostych. Stawiając za nimi kropkę, sugerujesz, że w tym miejscu czytający powinien zrobić pauzę. Jeżeli prześledzisz swój tekst i przeczytasz go zgodnie z użytymi znakami przestankowymi, zauważysz, że jest dosłownie "posiekany".
Najdłuższe zdanie w Twoim opowiadaniu to:

Cytat:

Zawsze na uboczu, teraz pocieszał mnie po śmierci mojego przeznaczenia, a jego brata

Podsumowując - pomysł miałaś dobry, ale zabiłaś go wykończeniem.
Wiem, jak to miło dla autora przeczytać pod własna pracą, że spotkała się z szerokim uznaniem i jeżeli uważasz, że jednolinijkowe komentarze typu: "piękne", "zachwycające" itp. w zupełności Ci wystarczają - Twoje prawo. Czasem jednak osoba, która "objedzie" czyjś tekst z góry na dół ma bardziej szczere intencje niż wzdychająca bezustannie pseudo-fanka.
Pozdrawiam J.K.SH.