Moja miłość [Edward] [M] (28.01)

Pamiętacie moment, kiedy Edward żegnał się z Bellą przed wujazdem do hotelu? Uciekali wtedy przed Jamesem. Chciałam napisać, co Edward wtedy myślał, co czuł. Króciutkie, ale szczere Wink

. Niebetowane. Miłego:

PS. Nie czytałam Midnight Sun

__________
Podbiegłem do Belli i wziąłem ją na ręce. Nie zważałem na obecność rodziny.
Nawet nie słyszałem myśli Rosalie. A może nie chciałem ich słyszeć?
Serce Belli zaczęło bić mocniej. Tak kochany przeze mnie dźwięk... Pocałowałem ją. Ta sekunda wydawała się być godziną. Świadomość, że mogę jej więcej nie zobaczyć...
Nie. Nie dopuszczę do tego. Ze względu na te czekoladowe oczy tak ufnie we mnie wpatrzone, czerwone usta, ciepły oddech... Przez te łzy.
Bella płakała. Po rumianych policzkach spływały jej łza za łzą.
"Będziemy ją chronić, Edward."
Alice. Chyba tylko ona tak naprawdę mnie rozumie. Wie, jak to jest stracić kogoś bliskiego.
Bella jest dla niej bliska. Myśli mojej siostry są szczere...
Nie mogłem teraz patrzeć w te brązowe oczy, jednocześnie pragnąc ich bliskości.
Wyobrażenia przyszłości przelatywały przez moją głowę jak wiatr między drzewami, pozostawiając tam zamęt. Co będzie jeśli nie zdążę na czas?
Zostawiłem Bellę rodzeństwu i pobiegłem. Daleko. Za Jamesem.
Już nigdy nie będzie zagrażał mojej jedynej miłości...
Do zobaczenia, Bello. Kocham cię.

* * *

Była to jedna z tych nielicznych chwil, kiedy byłem wdzięczny, że jestem wampirem. W nieludzkim tempie zbliżałem się do szarego budynku gdzieś na obrzeżach Phoenix.
Czułem ją. Czułem to zwierzę, które zagraża mojej Belli.
Wsunąłem się cicho za drzwi. Dobrze. Nikt mnie nie widzi.
Najpierw poczułem. Potem zobaczyłem.
Krew.
Tak dobrze znany mi zapach, od którego kręciło się w głowie.
Bella, nie!
Leży. Płacze. Słyszę jej serce. Zacząłem się bać, czy za chwilę nie wyskoczy jej z piersi.
Zobaczyłem jego. Oblizywał wargi. Ułamek sekundy później usłyszałem jego myśli.
„Już po niej. Jej krew jest taka słodka… Boże, nigdy czegoś takiego nie piłem. Chcę jeszcze. Ach, moje gardło. Ten gówniarz jej nie upilnował. Jest moja”.
Krew zagotowała się we mnie. Nie potrafię wytłumaczyć tego uczucia.
Jestem wściekły. Nie, to zbyt łagodne określenie.
Rzuciłem się na tego robaka. Byłem tak zły, że pragnąłem, aby jak najszybciej 'by utracił wnętrze, lecz nie serce. Serce utracił już dawno, a może nigdy go tam nie było?
Usłyszałem imię Belli. Alice wołała.
„Edward, ona umiera! Chyba nie chcesz, żeby była taka, jak my?”
Przy mnie znaleźli się Emmett i Jasper.
Unieruchomili go.
Ostatni raz spojrzałem z nienawiścią w jego oczy. Odmalowywała się w nich furia.
Podbiegłem do Belli.
Z gardła wyrwał mi się jęk. Spojrzałem na krwawy półksiężyc na jej ręce. Rokowania Carlisle’a były jasne: albo ją uratuję, albo straci duszę i będzie taka, jak my. Straci życie. Wszystko, co najlepsze. Wszystkie najlepsze momenty istnienia.
- Carlisle, nie dam rady. – Jej krew pachniała tak pięknie.
Ale… Bella przecież tego chce. Chce zostać wampirem…
Usłyszałem, jak krzyczy, że się pali. Zdecydowałem. Oszczędzę jej tego bólu. Będzie mogła spokojnie żyć. Ale czy będę dość silny, aby zostawić ją w spokoju? Kocham ją!
Nie chcę, żeby uważała mnie za ideał. Nie jestem nim. Jestem potworem. A ona nie zdaje sobie sprawy z tego, że jestem dla niej zagrożeniem.
Jestem egoistą. Chcę ją tylko dla siebie.
Gdybym miał serce, już dawno by pękło z żalu…
Przytknąłem usta do ręki Belli.

hmm, podobało mi sie ^^
krótkie, acz interesujące
b,
mistletoe

hmy ... jakos niekoniecznie sie wczulam ..
moze to wynika z tego ze troszke krotke, a moze po prostu ...
tak czy inaczej dla mnie fajne aczkolwiek bez zachwytu :)

Hmm... Śliczne.
Bardzo mi się podoba...
Takie delikatne...

mi też się bardzo podoba... takie Edwardowskie!

Unnn... Fajne ^.^ Ale za krótkie. Zaczynam czytać, minuta, i koniec...

Ale ogólnie fajne. Takie łatwe, lekkie i przyjemne.

muszę się zgodzić z przedmówcami-cudne,ale stanowczo za krótkie...dopiero co zaczęłam czytać,a tu już koniec...co nie zmienia faktu,że świetnie opisałaś odczucia edwarda.
chwała ci i pisz dalej! :)

Wow. Nie spodziewałam się tylu miłych komentarzy :)
A takie krótkie dlatego, bo nie chciałam zepsuć tego takim "tasiemcem".
Po prostu krótka chwila, Edwardowe myśli.
Bałam się, że zrobi się nudne :D
Poza tym co tu więcej o tym pisać? ^^

Krótkie ale śliczne. Cały Edward ! Zrobił by wszystko dla Belli. Czemu ja nigdy nie trafiłam na takiego Edwarda?! Buuu.....

tak mi też się podobało, niby krótkie ale można się wczuć, wez naszpsz coś wieće to bedzie fajnie :P

tak, zgadzam sie z reszta Wink

miło się czyta :)
takie w sylu Edwarda. bardzo fajne :D

Całkiem ciekawe. Podobało mi się ale... nie zdążyłam się tak naprawdę się "wczuć". Początek i zanim się zdążyłam ogarnąć już koniec. Ale mimo to i tak jestem na tak. Wink

Delikatne, subtelne i śliczne.
Wspaniale opisane i takie słodkie Wink

Podoba mi się :)

Cudowne .. love

Ten słodziutki kochany Edward ..
Dobra robota ;**

Świetne:))
uwielbiam czytac takie minniaturki :D
wgl to juz mialam lzy w oczach xD
haha ja to sie az za bardzo wczułam chyba:P

dziś na matmie napisałam c.d.
publikować? ;>

też pytanie- publikować
naprawdę zgrabnie napisane, u mnie wprowadziło nutkę nostalgii. Mam nadzieję ujrzeć niedługo ciąg dalszy

jeszcze się pytasz??
dziewczyno,wstawiaj tu swój teksik i to już!:)

piękne! delikatne i... Edwardowe ;p
trochę przykrótkie, ale skoro masz ciąg dalszy...
to dawaj dawaj!

jeeest :) jak się podoba? ;d
wydaje mi się, że to troszeczkę gorsze jest...