Charlaine Harris - Sookie Stackhouse

Kilka dni temu natknęłam się na serial True Blood - oczywiście o wampirkach, który od września leci na HBO w USA. Serial oparty jest na książkach Charlaine Harris o wampiarch z południa stanów. Pierwsza książka i zarazem ostatnia z tego cyklu wydana w Polsce to " Martwy aż do zmroku". Zaczęłam czytać początek i brzmi bardzo intrygująco, szczególnie ze względu na dziwnie znajomy napis na okładce - Romans z wampirem to niekoniecznie dobry pomysł...:) Jestem ciekawa reszty.

Oto pierwsza strona:
ROZDZIAŁ PIERWSZY

Od lat czekałam na zjawienie się wampirów w naszym miasteczku, gdy jeden z nich wszedł do baru.
Odkąd przed czterema laty wampiry wyszły z trumien (jak to wesoło ujmują), spodziewałam się, że któryś z nich prędzej czy później trafi do Bon Temps. Naszą małą mieścinę zamieszkiwali przedstawiciele wszystkich innych mniejszości... dlaczego zatem nie mieli tu żyć członkowie najświeższej, czyli prawnie uznani nieumarli? Do tej pory wszakże wiejska północ Luizjany najwyraźniej niezbyt kusiła wampiry. Choć z drugiej strony Nowy Orlean stanowił dla nich prawdziwe centrum... W końcu mieszkali w tym mieście bohaterowie powieści Anne Rice, nieprawdaż?
Z Bon Temps do Nowego Orleanu nie jedzie się długo i wszyscy goście naszego baru mawiają, że jeśli staniesz na rogu ulicy i rzucisz kamieniem, możesz przypadkiem trafić wampira. Chociaż... lepiej nie rzucać.
Niemniej jednak czekałam na mojego własnego nieumarłego.
Muszę wam powiedzieć, że nie umawiam się zbyt często z mężczyznami. Nie dlatego, że nie jestem ładna. Jestem. Mam blond włosy, niebieskie oczy, dwadzieścia pięć lat, długie nogi, spory biust i talię jak u osy. Wyglądam nieźle w letnim stroju kelnerki, który wybrał dla nas szef, Sam Merlotte: czarne szorty, biały podkoszulek, białe skarpetki, czarne najki.
Cierpię jednak z powodu pewnego... upośledzenia. Tak w każdym razie staram się nazywać swoje dziwactwo czy dar.
Klienci baru z kolei twierdzą po prostu, że jestem trochę stuknięta.
Jakkolwiek ująć moje problemy, rezultat jest identyczny - prawie nigdy nie chodzę na randki. Z tego też względu ogromne znaczenie mają dla mnie najmniejsze nawet przyjemności.
A on usiadł przy jednym z moich stolików... to znaczy wampir.
Natychmiast wiedziałam, kim jest. Zdziwiło mnie, że nikt inny się nie odwrócił i nie zagapił na niego. Nie rozpoznali go! Ja zaś raz tylko zerknęłam na tę bladą skórę i już wiedziałam, że to wampir.
Miałam ochotę tańczyć z radości i faktycznie wesoło zakręciłam się wokół własnej osi przy barze. Mój szef i właściciel baru „U Merlotte’a”, Sam, podniósł wzrok znad drinka, który mieszał, i posłał mi krótki uśmiech. Chwyciłam swoją tacę i notesik, po czym podeszłam do stolika wampira. Miałam nadzieję, że jeszcze nie zlizałam sobie szminki z ust, a mój koński ogon ciągle wygląda porządnie. Byłam trochę spięta, lecz czułam, że wargi rozciąga mi lekki uśmieszek.
Wampir wyglądał na zatopionego w myślach, toteż mogłam mu się dobrze przyjrzeć, zanim mnie zauważy. Oceniłam, że mierzy nieco powyżej metra osiemdziesięciu. Miał gęste, zaczesane gładko w tył i opadające na kołnierz kasztanowe włosy, a jego długie baczki wydawały się interesująco staromodne. Oczywiście był blady, no przecież był martwy... jeśli wierzyć starym opowieściom. Chociaż zgodnie z zasadami politycznej poprawności, które również wampiry publicznie respektowały, ten facet był jedynie ofiarą wirusa - z jego powodu pozostawał pozornie martwy przez kilka dni, a od czasu zarażenia reagował alergicznie na światło słoneczne, srebro i czosnek. Szczegóły tej teorii zmieniały się zresztą zależnie od gazety codziennej, w której pojawiał się artykuł na ten temat. A obecnie wszystkie dzienniki pełne były tekstów o wampirach.

Książkę można pobrać z chomika, lub mogę przesłać mojego e-booka.

Jak dla mnie narazie nudna nie jest Wink

Sookie: nazywasz się BILL? Padłam przy tym, ona sie spodizewała jakiegoś mistycznego imienia Laughing

Troche mnie zaskoczyła walka ze szczurami...

"Martwy aż do zmroku" przeczytałam już jakiś czas temu. Nawet miłe czytadło Wink

.
Co mnie jednak dobiło, to pomysł autorki, by wampiry dnie spędzały zagrzebane w ziemi na cmentarzu o.O - jakby nie mogły po prostu leżeć w trumnach xD.

czytało się to dość szybko, ale drażniła mnie narracja
nie lubię tej pierwszo osobowej ..
może nic wybitnego ale ujdzie ;p

ja mam 7 tomów po ang tej serii w e-booku gdyby któraś potrzebowała Wink

mam pytanie - czy Martwy... to jest jedyna ksiązka o Sookie? Bo jestem w połowie i dosyć mi się podoba. Zastanawiam się czy po pol badz angielsku jest coś jeszcze :P)

a mnie nie bardzo się podobało... I już pomijam to spanie w ziemi - brr.... Jakoś wkurzał mnie ten pomysł na świat, w którym wampiry są normalnymi obywatelami, dziewczyny czytają w myślach (jak Edward), szefowie zamieniają się w psy (jak Jacob). Nie ma tajemnicy - wszystko jawne i te wampirze stereotypy do bólu wykorzystane - że giną na słońcu, że są erotycznie pobudliwi, itd.... Jako czytadło może być, ale za pół roku pewnie zapomnę, że miałam styczność z tą książką.

szukam streszczenia każdej z książki - spoilerów. Nie mam tyle czasu i umiejętności by całą książkę przeczytać po angielsku ale mogę spoilery przeczytać. Jestem ciekawa co się bedzie działo w każdej z książek.
Jestem przekonana że każda z Was doskonale rozumie co to ciekawość

hej.

Czy prócz 1 części po polsku coś sie ukazało ??

Chętnie bym coś jeszcze przeczytała

Dajcie cynk jak coś wiecie :)

sasanka napisał:

hej.

Czy prócz 1 części po polsku coś sie ukazało ??

Chętnie bym coś jeszcze przeczytała

Dajcie cynk jak coś wiecie :)

Niestety pozostałe tomy są po angielsku. Osobiście nie słyszałam by mieli wydać kolejne tomy. Może jak zobaczą zainteresowanie serialem i serią zmienią zdaniee .... na razie nic nie wiadomo

ściągnęłam parę dni temu e-booka ale nie jestem pewna czy jest dobry... może mi ktoś powiedzieć ile książka ma rozdziałów i jakimi słowami kończy się ostatni rozdział?

Wersja którą ja mam ma 12 rozdziałów (trochę mało chyba...?) i kończy się słowami "- Właśnie - odparłam szeptem. - Tak, wróćmy do normalności."
Mam zamiar czytać w weekend, może szybko pójdzie. Również się skusiłam na lekturę po pierwszych odcinkach True Blood, które bardzo mnie zainteresowało Wink

A ile jest konkretnie tych części po angielsku?

Książkę przeczytałam kilka miesięcy temu, nie zachwyciła mnie

Brakowało mi klimatu, aury tajemniczości, a bohaterowie wydawali mi się jacyś bezpłciowi, nieciekawi.

Ostatnio natknęłam się na informację, że Fabryka Słów ma wydać książkę [link widoczny dla zalogowanych], więc przypuszczalnie wydadzą następne części.

Jest dużo negatywnych opinii o tej książce,ale dla mnie jest to jedna z lepszych i należy do moich ulubionych.Przeczytałam ją szybko i już nie mogę się doczekać dalszych części.Na stronie wydawnictwa Fabryka Słów jest w zapowiedzi i mam nadzieję,że wydadzą wszystkie części.A co do serialu jest tak samo świetny jak książka.Niesamowicie wciąga.Już latem ma być drugi sezon.

Podobnie jak Angie uważam, że książka jest doskonała. Autorka ma poczucie humoru, garściami czerpie ze stereotypów i- przynajmniej ja odnoszę takie wrażenie- bawi się z czytelnikiem marysuizmem fabuły. Postaci są nieprawdopodobne, ale żywe, a czytelnik może do woli napawać się ich typowo ludzkimi cechami i ułomnościami.
Polecam każdemu, kto po lekturze Zmierzchu poczuł się zmęczony jego dramatyczną atmosferą i - pewnie kogoś może urazić takie stwierdzenie, aczkolwiek na usprawiedliwienie mam to, że sama jestem wierną fanką serii Meyer- pseudointelektualną głębią książki.

Polecam również serial, ze szczególnym uwzględnieniem roli Anny Paquin, która doskonale oddała charakter bohaterki.

muff napisał:

dziewczyny czytają w myślach (jak Edward), szefowie zamieniają się w psy (jak Jacob).

Wiesz, muff, tak mi to też przyszło do głowy i cały czas zastanawiam się, czy przypadkiem Meyer nie zainspirowała się trochę Harris. No, niby każdemu może coś takiego przyjść do głowy, ale jakie to podobne. Oprócz tego o czym wspomniałaś jest jeszcze kilka innych rzeczy: to, że Sookie nie potrafi odczytać myśli tylko jednej osoby, że myśli Sama są dla niej dziwne i nieskładne, że wampir i pies kochają się w niej głęboko i namiętnie... Eh, można by tak mnożyć i mnożyć...

Co myślicie?

Tak...
A w ogóle w USA teraz wychodzi 9 część tej serii, a jest jeszcze kilka opowiadań.

Mnie ksiązka się podobała i mam nadzieję, że Fabryka wyda kolejne części. I inne ksiązki tej autorki też oczywiście...

muff napisał:

dziewczyny czytają w myślach (jak Edward), szefowie zamieniają się w psy (jak Jacob).

Gałka-siostra-wiatru napisał:

Wiesz, muff, tak mi to też przyszło do głowy i cały czas zastanawiam się, czy przypadkiem Meyer nie zainspirowała się trochę Harris. No, niby każdemu może coś takiego przyjść do głowy, ale jakie to podobne. Oprócz tego o czym wspomniałaś jest jeszcze kilka innych rzeczy: to, że Sookie nie potrafi odczytać myśli tylko jednej osoby, że myśli Sama są dla niej dziwne i nieskładne, że wampir i pies kochają się w niej głęboko i namiętnie... Eh, można by tak mnożyć i mnożyć...

Co myślicie?

Nie czytałam książki, dopiero zabieram się za pierwszą część, ale oglądnąłem cały serial. Dokładnie mi to samo namyśl przyszło i nie tylko mi, mojej koleżance również. Wątki główne są identyczne jak w Zmierzchu. No prawie, ale można by przypuszczać, ze Mayer czytała True Blood i ściągnęła z stamtąd czytanie w myślach, zmiennokształtnych i przede wszystkim wampiry, które nie piją ludzkiej krwi [nie wiem jak w książce, ale w filmie był jakiś japoński wynalazek ;>]. A co do tych miłości. Nie przyszło mi to namyśl, ale rzeczywiście. W Zmierzchu w Belli kochał się Edward i Jacob, a w True Blood Bill i Sam. W obu książkach główna bohaterka ma dwóch wielbicieli, którzy są gotowi zrobić dla niej wszytko i o dziwo w obu książkach ona można by powiedzieć, że zakochuje się w tym "drugim" również, gdy nie ma tego "pierwszego". ;p

Zacytuję moją wypowiedz z innego tematu dotyczącą 'Martwego aż do zmroku'.

Zauważyłam, że wiele dziewczyn na tym forum doskonale zna język angielski, więc tak sobie pomyślałam, że może zamiast jakiegoś opowiadania, to można by było spróbować przetłumaczyć następny tom książki Smile Tak po rozdziale... Mam nadzieje, że mnie nie zasztyletujecie za ten pomysł Smile JA z angielskim stoję dość kiepsko...Sad Co wy na to?

Zgadzam się z opinią, że S Meyer czytala tę książke przed napisaniem Zmierzchu.Ogólnie ksiązka mi się podobała i z chęcią przeczytalabym dalsze częsci.

BreakingDawn napisał:

Zgadzam się z opinią, że S Meyer czytala tę książke przed napisaniem Zmierzchu.Ogólnie ksiązka mi się podobała i z chęcią przeczytalabym dalsze częsci.

Najprawdopodobniej nie tylko na tej książce Rolling Eyes

Szkoda że nie ma dalszych czesci po polsku ... Przeczytałabym sobie również

No, ciekawe... miejmy tylko nadzieję że zmienią okładki.
Te angielskie są niesamowicie beznadziejne...

Może dadzą taką jak mój avatar :)