New Moon

O tak, scena z motocyklem była bardzo perfidna..
Ja do Jacoba nie ukrywam urazy, przynajmniej w New Moon i Eclipse. Dopiero staje sie dla mnie do zaakceptowania w BD.

Nie czytałam BD i parę komentarzy pochlebnych Jacobowi nawet tych , co go wcześniej nie lubili za bardzo napawa mnie nadzieją, że będę jeszcze miała wiele uciechy czytając o Jacobie - mojej ulubionej postaci. Podobno Stephenie Meyer pisała księgę II BD z jego p-ktu widzenia i bardzo lubi tą część.

Tak akurat II księga z jego punktu widzenia też mi sie spodobała, chociaz nie bardzo lubie jego postać. Myśle ze bedziesz mile zaskoczona :)
Chociaz to nie zmienia faktu ze w New Moon Jacob to perfidny chłopak jest, mniej niz w Zaćmieniu ale jednak..

W KwN właśnie Jacob był dla mnie do ujścia :)) Tutaj jeszcze nie pokazał się od swojej egoistycznej strony. Dopiero w Eclipse przestałam go lubić.

Ja również na początku KwN lubiłam Jacoba, pomagał Belli, a mnie cieszyło, że ona powraca do życia, jednak od kiedy przemienił się w wilkołaka stracił swój cały urok...

Dopiero w BD zaczęłam go darzyć mniej negatywnymi uczuciami.

Nie mniej jednak sprawia, że już po północy, a my o nim piszemy

Ja nie lubię Jacob'a. To jedyna postać z sagi, której nie cierpie. Na początku NEW MOON był jeszcze do zniesienia, ale potem to już działa mi na nerwy. Zwłaszcza po przemianie w wilkołaka. I to jaki jest w stosunku do Cullenów. Moim zdaniem to on wogóle a bardzo się wtrącał w związek Edwarda i Belli. Bella była z Edwardem szczęśliwa, a ten na chama ciągle chciał się z nią spotykać i wogóle...

Jacob zawsze był dla Belli fantastycznym przyjacielem. Krzywdził ją czasami, ale ona jego też.

Krzywdził ją częściej niż czasem. Odkąd się zmienił Bella często przez niego cierpiała. Zresztą gdyby naprawdę zależało by mu na przyjaźni z nią to uszanowałby to, że jest z Edwardem, i że jest z nim szczęśliwa. A on był dla niego strasznie wredny i nawet męczył go przedz szkoła (w ECLIPSE) wspomnieniami, przez co Edward strasznie cierpiał. Poza tym moim zdaniem Jacob był egoistą. Bardziej niż na szczęsciu Belli zależy mu na swoim własnym.

Od samego początku Jackob nie przypadł mi do gustu i tylko mnie wkurzał tym, że ciągle narzucał się Belli.

O tak, mam to samo...

Ja na początku polubiłam Jacoba i nie mogłam się nadziwić, dlaczego tyle jest o nim tyle negatywnych opinii, a potem bach - a to nie chciał, żeby Bella ratowała Edwarda, a to powiedział Charliemu o motorach, w końcu myślę "A to mała (w sumie raczej duża) mendzina" i teraz spokojnie zaliczam się do antyfanów Jacoba Cool

Swoją drogą KwN ciągnął się jak mozarella w pizzy, czekałam tylko aż pojawi się jakaś wzmianka o Edwardzie, a tu mnie uraczyli byle jakim spotkaniem E i B po tylu miesiącach.
Poza tym nie zgadzało mi się, gdy Bella myślała o Jacobie jako o Parysie. Coś tam paplała, że "co jeśli Julia traktowała Parysa jak przyjaciela? jeśli kochała go, ale nie aż tak jak Romea?". A dokładnie pamiętam kwestię Julii z dramatu Szekspira - "O, każ mi skoczyć ze szczytu tej wieży, bym nie została małżonką Parysa". Strasznie mnie to irytowało, bo Julia bynajmniej nie darzyła Parysa jakimkolwiek pozytywnym uczuciem Confused

Jestem niezaspokojona Mr. Green

czekam z niecierpliwością, aż wpadnie mi w łapy Zaćmienie.

Alice_415 napisał:

Krzywdził ją częściej niż czasem. Odkąd się zmienił Bella często przez niego cierpiała. Zresztą gdyby naprawdę zależało by mu na przyjaźni z nią to uszanowałby to, że jest z Edwardem, i że jest z nim szczęśliwa. A on był dla niego strasznie wredny i nawet męczył go przedz szkoła (w ECLIPSE) wspomnieniami, przez co Edward strasznie cierpiał. Poza tym moim zdaniem Jacob był egoistą. Bardziej niż na szczęsciu Belli zależy mu na swoim własnym.

To wszystko prawda, ale Bella też nie jest bez winy. Kiedy ona potrzebowała pomocy wszystko było ok, ale jak tylko Edward wrócił wszystko się pokomplikowało. Ona jest taką samą egoistką jak Jacob, bo gdyby zależało jej na jego szczęściu odesłała by go odrazu z niczym, a nie niepotrzebnie wzbudzała w nim nadzieje. Oczywiście cały czas się zarzekała, że jest tylko jej przyjacielem, ale dobrze wiedziała, że on interpretuje to inaczej niż ona, a mimo to nie chciała nic zmieniać.

Cullens, byle jakim spotkaniem E i B po tylu miesiącach? ja siedzialam jak na szpilkach, kiedy Bella przedzierala sie prze tlum, kiedy on sobie ubzdural to ujawnienie sie... jak dla mnie, to bylo tam bardzo duzo dramatyzmu...

zgadzam się.a bella popełniła błąd że dawała mu nadzieje ale po prostu musiała się jakoś pozbierać a on był jej jedyna deska ratunku.Trochę winy leży tez po stronie jego bo przecież wiedział co bella czuje do edwarda więc po co sobie (i belli ) wmawiał ze cos z tego moze być....a w życiu :)

Jocob załsłużył sobie na to wszytsko, bo Edward był w stanie sie poświęcić dla Belli, a on nic , kompletnie. Chciał wszytskiego co najlepsze dla siebie, w co wchodzi również Bella. Tylko narzekał na wszystko. Nic mu nie pasowało tylko : wampiry to , pijawki tamto, oni tacy, on taki. A on najświętszy i to jemu sie należy Bella. Dobra Bella też ma w tym troche swojej winy i troche pokomplikowała, ale wiadome było, że gdy Edward do niej wróci to bez wątpienia z nim będzie.

Madeline_Cullen napisał:

Alice_415 napisał:

Krzywdził ją częściej niż czasem. Odkąd się zmienił Bella często przez niego cierpiała. Zresztą gdyby naprawdę zależało by mu na przyjaźni z nią to uszanowałby to, że jest z Edwardem, i że jest z nim szczęśliwa. A on był dla niego strasznie wredny i nawet męczył go przedz szkoła (w ECLIPSE) wspomnieniami, przez co Edward strasznie cierpiał. Poza tym moim zdaniem Jacob był egoistą. Bardziej niż na szczęsciu Belli zależy mu na swoim własnym.

To wszystko prawda, ale Bella też nie jest bez winy. Kiedy ona potrzebowała pomocy wszystko było ok, ale jak tylko Edward wrócił wszystko się pokomplikowało. Ona jest taką samą egoistką jak Jacob, bo gdyby zależało jej na jego szczęściu odesłała by go odrazu z niczym, a nie niepotrzebnie wzbudzała w nim nadzieje. Oczywiście cały czas się zarzekała, że jest tylko jej przyjacielem, ale dobrze wiedziała, że on interpretuje to inaczej niż ona, a mimo to nie chciała nic zmieniać.

Tak, masz rację, Bella zachowywała się egoistycznie. Uświadomiła mu, że nie będę nikim więcej niż tylko przyjaciółmi, lecz mimo to dalej wzbudzała w nim nadzieję. Bo Jacob cały czas liczył na "coś więcej" niż przyjaźń. Chociaż nie zgodzę się, że nie zależało jej na jego szczęściu. Właśnie dlatego Bella pozwalała żeby trzymał ją za rękę itd. Ponieważ chciała żeby Jacob był szczęśliwy i nie chciała złamać mu serca tak, jak zrobił to Edward, gdy od niej odchodził. Więc właściwie nie tak do końca jej zachowanie było egoistyczne Wink

Zwłaszcza, że w KwN traktowała Jacoba jak brata i bardzo jej na nim zależało. I faktycznie, jak wrócił Edward wszystko się pokomplikowało, ale Bella nadal starała się przyjaźnić z Jacobem. Chociaż Edward nie bardzo jej na to pozwalał i tak znajdowała sposób żeby się z nim spotykać, dzwoniła do niego, pisała liściki...

anja napisał:

Cullens, byle jakim spotkaniem E i B po tylu miesiącach? ja siedzialam jak na szpilkach, kiedy Bella przedzierala sie prze tlum, kiedy on sobie ubzdural to ujawnienie sie... jak dla mnie, to bylo tam bardzo duzo dramatyzmu...

No właśnie, też nie zgadzam się, że ich spotkanie było byle jakie Wink

Ta scena trzyma w napięciu Wink

pauzi007 napisał:

Jocob załsłużył sobie na to wszytsko, bo Edward był w stanie sie poświęcić dla Belli, a on nic , kompletnie. Chciał wszytskiego co najlepsze dla siebie, w co wchodzi również Bella. Tylko narzekał na wszystko. Nic mu nie pasowało tylko : wampiry to , pijawki tamto, oni tacy, on taki. A on najświętszy i to jemu sie należy Bella. Dobra Bella też ma w tym troche swojej winy i troche pokomplikowała, ale wiadome było, że gdy Edward do niej wróci to bez wątpienia z nim będzie.

O tak... Zgadzam się w 100% :) Może i Bella była egoistką, ale Jacob nie musiał sobie wcale żadnych nadziei robić, zwłaszcza, że Bella mówiła mu, że kocha Edwarda, i że mogą być tylko przyjaciółmi. A jeśli się kogoś kocha to powinno nam zależeć na szczęściu tej osoby, a Jacobowi zależało głównie na własnym szcześćcu, bo nie potrafił zaakcetować tego, że Bella jest szczęśliwa z Edwardem.

Ja nie potrafię tak porównywać Jacoba z Edwardem, są po prostu inni. Nigdy nie uważałam, że Bella powinna z nim być, ale zawsze go lubiłam.
Z czasem on się pogodził z drugoplanową rolą w jej życiu i w BD chciał z nią być do końca, głównie dlatego, że tego chciała, gdyby mu powiedziała żeby spadał nawet chwili by się nie zastanawiał.

on dla niej był bratem, rodziną
a on za bardzo się zaangażował
Edward jest inny, Jacob inny, ale obaj chcą jednego, szczęścia Belli

Gdyby nie ich wspólny cel pewnie by się pozabijali przy pierwszej lepszej okazji :P