New Moon

Czuję się słaba psychicznie :D xD
ale ogólnie po przeczytaniu dwójki byłam w takim fajnym stanie, że mogłam ryczeć na zawołanie (ah, te rymy), co mi się często nie zdarza :D

Mi tez strasznie brakowało Edwarda. Tak jak Bella czułam , jak ktoś by mi umarł. Nie nadawałam się do życia i ciągle chciało mi się płakać. Też nie mogłam się powstrzymać i zajrzałam kiedy pojawi się nasz Edward. Dzięki temu łatwiej mi było czytać. Przynajmniej końcówka wynagrodziła całe moje cierpienie :)

Ja to myślałam ,ze on ja obserwuję z jakiegoś drzewa czy coś:P i do niej gada. Nie do końca wierzyłam w te głosy w głowie. Sądziłam ,ze ciągle przy niej jest i ją obserwuję...

o a ja myślałam że tylko ja tak mam. mnie się też wydawało że on wciąż za nią chodzi i na nią krzyczy itp anie że ona coś tylko w głowie słyszy... no bo to już naprawde zalatywało pod jakąś paranoje, a to że on się jej nie pokazuje poprostu ale jest obok niej było jakieś prostsze do przyjęcia... Rolling Eyes

Przecież mówił, że usuwa się z jej życia i chciał dotrzymać słowa.
Ja bardziej myślałam, że to Alice może coś kombinować, bo przecież ona znała poczyniania Belli, a Edward nie.

Ale ja też cały czas myślałam, że może on ją obserwuje czy coś... Bo wydawało mi się dziwne, żeby mieć aż coś nie tak z głową, aby głosy słyszeć. xD

no widze że miałyśmy wszystkie to samo. Ja byłam prawie pewna że on jest z nią jakoś połączony i jak tylko jej coś groziło to ją upominał. Nie sądziłam jednak że ją obserwuje bo dawno by się już ujawnił, jak to Ed, nie wystrzymał by tylu sytuacji siedząc z boku i patrząc jak Bella naraza sie na niebezpieczenstwo. Ciągle sobie wmawialam że ta Bella sobie wmawia że ma halucynacje i że durna baba z niej :d Ale jednak tym razem to ona miała racje :D

a ja myślałam , że on jednak nie powiedział jej prawdy o tym że tylko jej nie umie czytać w myślach , no i do niej gadał, ale potem sie okazało, że on jednak tylko jej nie może czytać w myślach :D

P.S. pozdrawiam wszystkich, bo nowa jestem :P

hahaha widze ze wszyscy myśleli tak jak ja że jednak za nią chodzi i ją chroni w jakiś sposób, i naprawde do samego konca tak uwazałam i nie umiałam odkryć w jaki sposób to robił a tu na serio tylko jej wyobraźnia... Confused

no cóż ale jak z nią zrywał to aż serce sie krajało kto przy tym nie płakał to naprawde ma niezła siłe woli
a potem jak Bella go uratowała w ostatniej chwili ^^ i jak wrócili z włoch i ciągle mysła że śni widzac że Edward jest w ciąż przy niej ^^ ahh moja ulubiona cześc książki <33

Ja nie zaglądałam na ostatnie strony, bo wiedziałam, że Edward i tak wróci... Nie twierdzę, że było łatwo... Stephenie ma rację prosząc, żeby przeczytać tą książke dwa razy, bo za pierwszym większość osób (w tym ja) śpieszy się, przeskakując, niektóre ważne wątki aż do momentu powrotu Edwarda...

Moje serce stanęło przy odejściu Edwarda. Później cały czas czytałam tę książkę bez emocji. A gdy Bella leciała z Alice do Włoch, moje serce znowu ożyło i biło szybciej niż mogłam sobie wyobrazić. Boże, jak ten Edward na mnie działa. xD

to było wiadome że edward wróci xD skoro przed nam była jeszcze cała ta książka i dwie nastepne części. A jak to "romans z wampirem" bez wampira? Dlatego o jego powrót sie nie martwiłam XD chociaż nie zmieniło to faktu że przy czytaniu ryczałam xDDD dawno tak nie ryczałam przy czytaniu ksiązki, serio serio XD
Chociaż moim skromnym zdaniem to jest tylko i wyłacznie wina Edwarda... ta depresja, to że prawie stracił Belle i sam o mało co nie zginał. a wytłumaczenie "dla twojego dobra" jest poniżej krytyki... XDDD
Ale i tak go uwielbiam XD

Edward popełnił wiele złych decyzji, ale wynikało to przeważnie z jego Ogromnej miłości i troski o Belle. Dlatego wszystko mu wybaczam... : D

Jak można było by mu nie wybaczyć???:D

To chyba pytanie retoryczne, jemu TRZEBA wybaczyć. xD Pierwsza ich noc po powrocie też była słodka.
-Bello - zamruczał - błagam, wyjdź za mnie.
Ach. <33
Pisałam z pamięci, więc może coś przekręciłam. xD

Miałam ochote go zadźgać jak zostawił Belle w tym lesie xP. Ale jak tylko doszłam do momentu, w którym już byli razem we Włoszech i podczas powrotu do domu to wybaczyłam mu wszystko *_*

Co do powracającego w jej głowie głosu to od początku uwierzyłam, że to jej wyobraźnia; była wystarczająco załamana, żeby słyszeć coś takiego i jakoś nie wątpiłam, że człowieka można doprowadzić do takiej depresji.

lovely napisał:

Edward popełnił wiele złych decyzji, ale wynikało to przeważnie z jego Ogromnej miłości i troski o Belle. Dlatego wszystko mu wybaczam... : D

Wybaczenie wybaczeniem, ale pewien żal i niesmak pozostaje. I rzeczy, które przez jego wyjazd nabrały nieodpowiedni obrót. Złość Charliego, miłość kogoś, kto miał być tylko przyjacielem, niemożność widywania się z nim ... Edward nie tylko zranił Bellę, ale także skomplikował jej życie i nawet jeśli mu wybaczyła to nadal pozostanie, do końca życia, przynajmniej tych ludzi.

Oczywiście to są następstwa tych własnie złych decyzji, ale powód ich podjęcia jak dla mnie całkiem go usprawiedliwia. Edwardem nie kierowały żadne negatywne uczucia... Jego ogromna miłość do Belli przyćmiła prawidłowe rozumowanie... Jesli nadal ktoś nie potrafi tego pojąć to niech przeczyta fragment który Stephenie Meyer wstawiła na swojej stronie. Rozmowa z Rosalie.

Ja wcale nie mówię, że kierowały nim negatywne uczucia. Ale każdy człowiek jest odpowiedzialny za swoje czyny. Myślisz, że ktoś wybaczy mordercy tylko dlatego, że chciał dobrze? Że zrobił to z miłości? To niczego nie zmienia i trzeba się z tym pogodzić.

chwileczke, ale chyba nie mówimy tutaj o morderstwie... bo to całkowicie zmieniłoby postać rzeczy.