Chciałbyś być wampirem?

Gość

Ja bym pewnie też chodziła. Zastanawia mnie tylko, że jak Edward opisuje liceum jak męczarnie to po co chodzili? Musieli czy chcieli? Może tylko musieli zachowywać pozory? Ale mogli się ukrywać przecież. Nie wiem jakie na to wytłumaczenie.

Pewna myśl mi się nasunęła. Przecież my ludzie w niektórych potrawach też spożywamy zwierzęcą krew Cool

Ja pewnie chodzilabym do szkoly...
ale w byciu wampirem przeszkadzalaby mi pewna rzecz :D nie czerpalabym jzu takiej przyjemnosci z czytania ksiazek bo bym je dokladnie znala...a tak to zawsze sie cos zapomni Wink

i tak milo czytac po raz setny :)
Tak jest w przypadku "zmierzchu" :)

takie mini-wampiry z nas, ludzi Wink

pocieszająca myśl Wink

Co do szkoły, myślę, że bym chodziła. Tj. biorąc pod uwagę fakt, że na początku pragniesz tylko ludzkiej krwi, a szkoła to bądź, co bądź kuuuuupa ludzi Wink

więc może tak- rzuciłabym, a po kilku latach wróciła. Wiele bym nie straciła, a sumienie spokojniejsze Kwadratowy

Tak, gdybym tylko miała przy sobie takiego Edwarda jakiego miała Bella. A tak sama z siebie to bym chyba nie chciała. Zbyt bardzo byłoby mi szkoda mojej rodziny i przyjaciół.

Raczej nie chodziłabym do liceum. (chyba, że raz na pięćdziesiąt - tak jako odskocznia :P( Prędzej skończyłabym wszystkie możliwe kierunki studiów :D

A Edward tak nie do końca mógł się ukryć, bo Cullenom bardzo zależało na tym by żyć razem, jako rodzina, więc musieli wymyślać jakąś historyjke, by nie zwracać na siebie uwagi, a jej częścią było niewątpliwie chodzenie do liceum.

Ja odpuściłabym sobie edukację szkolną i skupiłabym się na zdobywaniu dyplomów uniwersyteckich :D Może po jakichś 100 latach zdecydowałabym sie powtarzać liceum, ale gima raczej nie...
W liceum ludzie są o wiele dojrzalsi i przyjaźniej nastawieni niż w gimnazjum - bez urazy Wink

Z ciekawości, ot tak, na pewno chciałabym być wampirem.
Znudziłoby się, te ciągłe udawanie, inność.
Choć, gdybym miała kogoś, takiego jak Edwarda, na wyłączność, to mogłabym być z nim do końca świata i dwa dni dłużej Wink

Pewnie, że tak !!
Ale tylko pod warunkiem, że miałabym przy boku takiego Edwarda ^^

Czytając ten temat można dojść do wniosku, że nikt nie chce być wampirem, ale Edward jest rozchwytywany ;]

Pytanie jest dosyć trudne, ale zaznaczyłam odpowiedź "tak". Dlaczego? Bo życie wieczne ma też dużo plusów, a nie same minusy. Między innymi to, że ma się bardzo, bardzo, bardzo dużo czasu. Można go przeznaczyć na kształcenie w wielu dziedzinach, a przez to pracowanie w wielu zawodach, a nie tylko jednym - np. poszłam na medycynę, to będę lekarzem. Potem mogę pójść w innym kierunku i być kimś zupełnie innym od lekarza.
Oczywiście samotne życie nie jest takie pociągające, jak dzielenie go z ukochaną osobą. Ale na przykładzie Edwarda możemy zauważyć, że miłość przyjdzie do każdego, czasem nieproszona. Za dziesięć lat, za dwadzieścia, może za sto - ale jednak. A ja jestem zdania, że na prawdziwą miłość można czekać bardzo długo, byle tylko mieć zapewnioną tą wieczność :)
Reasumując: życie wieczne + ukochana osoba, z którą można je spędzić = niebo na ziemi. :)

Gość

hmmm. Zastanawialam się nad tym i doszłam do wniosku, że chciałabym być wampirem.
Możliwości jakie daje to życie... wyostrzone zmysły, brak potrzeby snu...
Ale w tym dlugim życiu chciałabym mieć bliską osobę, kogoś komu mogłabym ofiarować moje życie...

Dla mnie byłoby to jasne: TAK
Czemu? bo jest to niesamowicie kuszące, wszytko jest kuszące w byciu wampirem.
Zresztą na miejscu Belli nie wytrzymałabym dlugo byc w postaci kruchego człowieka obok takiej ilości vampirów.
Rodzina, przyjaciele?
Kiedys trzeba by było sie z nimi rozstac... "złamania proste zrastają się szybciej i bez komplikacji" tak moze nawet byłoby pozegnac całą rodzine naraz, moze jestem bez serca ale taki juz mój pogląd na to.

moonika napisał:

Rodzina, przyjaciele?
Kiedys trzeba by było sie z nimi rozstac... "złamania proste zrastają się szybciej i bez komplikacji" tak moze nawet byłoby pozegnac całą rodzine naraz, moze jestem bez serca ale taki juz mój pogląd na to.

Całkowicie się zgadzam, ale mogłabym się do tego posunąć jedynie w imię wielkiej miłości, tylko dla nieśmiertelności to by było zbyt egoistyczne. Embarassed

Ja także zdołałbym dla nieśmiertelności , dla stania się wampirem porzucić rodzinę i przyjaciół ... Jednak znajomych poznawałabym na okrągło nowych , więc nie byłoby źle . ^^

Wszystko ma swoje wady i za;ety xD
ale ja osobiscie sadze ze bycie wampirem ma zdecydowanie wiecej zalet Wink

) Wtedy wszystko jest takie prostsze. Meyer do doskonale opisala zreszta xD

Szkoda ze Nas swiat jest taki nudny.. Gdyby byly te Wampiry, wilkolaki i wgl to wszystko byloby duzo ciekawsze ;pp

Byłoby, było. Wystarcza wziąć pod uwagę, że człowiek mógłby wtedy zostać wampirem, prawda?? Kwadratowy

a poza tym można też zawsze zostać ofiarą- uciekanie przed prześladowcą "nie z tej ziemi" też jest ciekawsze niż zwykłe ganianie po lesie z psychopatą depczącym po plecach, nie?? :P:P:P:D Wink

Taak chciałabym ale oczywiście jakbym miała swojego Edwarda Wink

No pewnie :D
Chociaż oczywiście ma to wiele wad...
Ale żyć wieczne z miłością swojego życia - bezcenne :D

To rzeczywiście wieeelki plus ;].
Mimo wszystko, rodzina, przyjaciele... To niestety nie byłoby tak, że żegnasz się z nimi dopiero jak umrą - musisz odejść od razu, bo kto wie ile zajmuje nauka samokontroli? Smutne to trochę... Nie wiem czy sama byłabym w stanie coś takiego zrobić Neutral

.