Co saga Twilight zmieniła w Waszym życiu?

od kad przeczytalam Sage , nudno sie zrobilo :( tak to po pracy wiedzialam ze jak bede juz w domu to w innym siwecie, uciekne od rzeczywistosci....pracujac bylam w siwecie Forks, o niczym innym nie myslalam tylko o ksiazce co przeczytalam i co jeszcze przeczytam.
a teraz nuda.......i to pisana przez duze NNNNN

faktem jest ze od kad zaczelam czytac ksiazke na ulicy widze wiecej samochodow Volvo pod kazda postacja :)

nawet zaczelam ogladac serial Moonlight :) jak go ogladam to tak jak bym widziala Edwarda i Belle:) w sumie ogladajac serial to tak jak bym od nowa czytala w glowie ksiazke:P
kurcze fajne jest to uczucie Wink

Dzięki tej sadze czytam o wiele wiele więcej książek. Fakt wcześniej czytałam ich też sporo ale teraz czytam na potęgę. Ciągle myślę o książkach a w ich czytaniu ogranicza mnie tylko czas, za wolne czytanie, sen i szkoła;D no i też często moje myśli zaprząta Zmierzch

Szczerze mówiąc w moim życiu nie zaszły jakieś drastyczne zmiany, tak jak to było w wielu Waszych przypadkach. No cóż ja oglądam wszystkie filmy z Robertem i Kristen, śledzę ich losy i życie:P
Pokochałam Roberta, jest dla mnie ucieleśnieniem prawdziwego męskiego ideału, i nie mówię w tym momencie o Edwardzie, a naprawdę o Robercie, chociaż oczywiście przypisuję mu mnóstwo cech wampirzego bohatera.
Zakochałam się w książkach i filmie.
W snach czasami miewam przygody z wampirami.
A tak poza tym nie wiem czy coś jeszcze sie zmieniło...

"Zmierzch" trochę zmienił w moim życiu.
Dzięki niemu zaczęłam w końcu czytać więcej książek, zaczęłam wierzyć w wampiry (przynajmniej w pewnym stopniu ^^) i w prawdziwą tak ogromną i szczerą miłość jaka łączyła Edwarda i Bellę.
Chociaż przez "Zmierzch" nachodzi mnie czasami takie przygnębienie, dotyczące tego, że nigdy nie trafię do tak barwnego świata, nie spotkam żadnego z Cullenów i, że taka potęga miłości ukazana w sadze jest rzadkością.

W moim życiu saga zmieniła kilka rzeczy
a) przestałam bać się ciemności, potworów rodem z książek i horrorów.
b) zwróciłam uwagę na to, że jestem bardziej niezdarna niż przeciętny człowiek
c) to może zabrzmieć dziwnie, ale znalazłam sobie własny styl ubierania się, ulubione książki, muzykę- jednym słowem, swoją niszę, ale wcale nie ma to dużego związku z sagą
d) ciągle myślę sobie, jakby to było, gdybym była wampirem
d.2) coraz częściej zdaję sobie sprawę, że życie jest kruche, ulotne i trzeba je wykorzystać
e) umiem dosłownie GODZINAMI mówić o tej książce- a o żadnej innej nie
Wiem, dziwna jestem :)

Hmmm... mam podobne objawy co wy czyli tez czesto nieswiadomnie szukam jakis wampirkow na ulicach, na lekcjach pisze juz znane na pamiec cytaty z ksiazki, szukam srebnych volvo (nawet dwa stoja u mnie na osiedlu niestety czerne :( ), zauwazylam ze coraz czesciej odpowiadam cytatami z kasiazki xD noo i duzoo innych spraw... Wink

to juz chyba choroba no nie..?

Gość

A u mnie ta "choroba" objawia się tak:
- widzę nieprzyzwoicie wiele volvo,
- stałam się niezdarna (może utożsamiam się z Bellą? Wink

- śnią mi się wampiry (raz nawet Edward;); jednak nie jako koszmary, lecz miłe sny
- wszędzie wypisuję cytaty z Sagi
- opowiadam wszystkim naokoło, że Zmierzch to wspaniała książka
- nie potrafię tak jak kiedyś przeczytać innej książki z zainteresowaniem,
- każdą książkę porównuję do Sagi
- wszystkie zwykłe powiastki o miłości wydają mi się niezmiernie puste
- no i oczywiście uwierzyłam w zakazaną i prawdziwą miłość

Bella95 napisał:

A u mnie ta "choroba" objawia się tak:
- widzę nieprzyzwoicie wiele volvo,
- stałam się niezdarna (może utożsamiam się z Bellą? Wink

- śnią mi się wampiry (raz nawet Edward;); jednak nie jako koszmary, lecz miłe sny

To samo mam ^^. Nie przejdę po prostej bez potknięcia się.
A i dopiszę do tej listy- znienawidziłam mięso. Ot tak.

Cytat:

Szczerze mówiąc w moim życiu nie zaszły jakieś drastyczne zmiany

U mnie tak samo. Po prostu czuję się, jakbym dostał w drugiej połowie wakacji ogromneeeego cukierka (w sierpniu sięgnąłem po pierwszy tom). Śmiem twierdzić, że to najfajniejsze co mnie w tych wakacjach spotkało ^^

Od ferii zimowych 2009, czyli odkąd poznałam sagę (nawet o filmie nie słyszałam to trochę dziwne wiem)
-nie oglądam telewizji,
-siedzę na stronach poświęconym Zmierzchu,
-stałam się taka "cichsza"
-zwracam uwagę na marki samochodów
-nie mogę się na niczym skupić (co czasami przeszkadza)
-cały czas myślę o Tych książkach
-ciężko mi przeczytać jaką kolwiek inną książkę
-ciągle wypatruje wampirów (może kiedyś wypatrzę)
-raz nawet pomyliłam się i na szwagra powiedziałam Edward

Saga nie zmieniła w moim życiu zbyt wiele,ale może gdybym miała te naście lat wszędzie na ulicy wypatrywałabym
Edwarda.

Hm... to dopiero trudne pytanie. Chyba nic, gdyby każda tego typu książka jakoś dramatycznie wpływała na życie, to zmieniałoby się ono niczym chorągiewka na wietrze.
Jest kilka książek, które odbiły się na mojej psychice, ale nie zalicza się do nich Zmierzch.

Dla mnie ksiażka nie może spowodować jakieś zmiany w myśleniu, zachowywaniu się. Zawsze byłam rozsądna i jakoś dana powieść nie wpływa na mnie. Mogę jedynie stwierdzić czy lubię czy nie. To nawet w sumie trochę nie logiczne jeżeli Zmierzch tak diametralnie zmieni komuś życie czy zachowanie. Mimo, że książka jest boska to nadal tą książką pozostanie. W życiu przeczytamy jeszcze sporo książek i być może o niebo lepszych niż Saga i co też miałyby nas zmienić? Owszem możemy inaczej patrzeć na świat, polubić wampiry i takie tam, ale jeżeli zacznę kojarzyć wszystkie słowa ze Zmierzchem czy przesiadywać całymi dniami na stronach o Sadze bądź też (OlaBoga!) cieszyć się z każdego siniaka, to ja przerwałabym te swoje rozważania na temat książki i skupiłabym się na swoim zdrowiu głowy ...

wszystko , zaczęłam patrzeć inaczej na świat. Wink

W sumie nic nie zmieniła, może w trakcie czytania dużo o tym gadałam z przyjaciółkami miałyśmy taka mega faze ale teraz już przeszło mi tak ^
nadal uwielbiam sagę ale już po parę razy każdą część przeczytałam szału już ni ma ;D taka kolej rzeczy nie?;P

Gdy przeczytałam Zmierzch odtąd wiele wiele rzeczy się zmieniło. Pamiętam jak siedziałam w klasie na lekcji i już nie mogłam się doczekać powrotu do domu by znowu móc zanurzyć się w świecie Zmierzchu i dalej przeżywać historię prawdziwej miłości. Siedziałam do drugiej, a nawet do czwartej w nocy i czytałam kolejne rozdziały. Przeżywałam każde słowo. To była niezła "jazda" zachowywałam się jak uzależniona. Zrozumiałam że warto walczyć o osobę którą kochasz. Miłość zmienia życie wywraca je do góry nogami. Warto o nią walczyć...

A poza tym zawsze jak przejeżdża obok mnie samochód upewniam się że nie jest to srebrne volvo (serio), na naszej klasowej gazetce został przeze mnie umieszczony Edward :D i jest tam już od 2 lat i nikt go nawet nie tknie bo wie że będzie miał ze mną do czynienia :D hmmm co jeszcze? moja część ławki jest cała w cytatach z sagi... Oczywiści kazali mi to zetrzeć ale sprzeciwiłąm się przez co moi rodzice byli wzywani do szkoły bo nie pozwoliłam tego zetrzeć nikomu. Dostałąm ochrzan ale i tak nie ztarłam :D ogólnie dostałąm pozytywnego wariactwa twilightowego :D i dobrze mi z tym :)

Oj, bardzo dużo Very Happy

Inaczej na wszystko patrzę, nie przejmuję się już za bardzo swoją fryzurą, może to dziwne, ale nie boję się już nocy i różnych horrorów itp. myślę wtedy o Zmierzchu i jestem tak zajęta tymi myślami, że zapominam o strachu, mój sposób na sen to wspominanie sobie różnych scen ze Zmierzchu itd., na ulicy wypatruję ludzi podobnych do bohaterów filmu, od tej pory nie przeczytałam żadnej innej książki, jestem tak jakby zahipnotyzowana.

Największa zmiana u mnie jest taka, że żadna książka którą zaczynam czytać mi się nie podoba. Każdą porównuję do Zmierzchu. Czytam teraz Intruza ale jakoś narazie mnie nie powalił, choc nie dotarłam jeszcze nawet do połowy. Nosi mnie żeby zacząć Sagę od początku..... Co jeszcze się zmieniło? Zrozumialam jak zwykłe i nudne jest moje życie :( "Zwykła" miłość, praca, zero adrenaliny.... to tez chodzę skołowana po tych książkach i nie moge sobie miajsca znaleźć.

Nikki_944 napisał:

-raz nawet pomyliłam się i na szwagra powiedziałam Edward

kiedy ty do Pawła tak powiedziałaś ?! :P

Zaczęłam inaczej postrzegać świat i wierzyć, że może są takie stwory jak Cullenowie Wink

. Kupuję każdą gazetę, w której piszą o T lub NM :D

hmmm....... Napewno coś zmieniła. Dzięki tej książce wierzę w wieczną miłość i czekam na nią, zmieniłam podejście do swojej niezdarności. Zaczęłam akceptować też to, że jestem w połowie albinosem czyli zaczęłam akceptować bladą skórę. Myślę te, że istnieją istoty takie jak wampiry i kształtozmienni (wilkołaki). Polubiałam też biologię. Pobudziłam też swoją wyobraźnię. Laughing