Co saga Twilight zmieniła w Waszym życiu?

od dwóch lat moją ulubioną książką była "Duma i uprzedzenie", a ideałem faceta Darcy. Od 1 listopada miejsce to zajęła Saga i Edward, cała rodzinka się ze mnie po kryjomu śmieję, bo marzę o Vampirze w Volvo i wyobrażam sobie co by było, gdybym to ja była Bellą :) Po przeczytaniu ""Zmierzchu" moje życie się zmieniło :) i to o 360 st, dobrze, że nie mam chłopaka, bo chyba by ze mną nie wytrzymał Wink

, cały czas gadłabym o Edwardzie (teraz też gadam) i nie wiem co będzie ze mną jak skończę czytać Sagę

Hah... mam tak samo jak ty heroes_girl;D

heroes_girl napisał:

dobrze, że nie mam chłopaka, bo chyba by ze mną nie wytrzymał Wink

, cały czas gadłabym o Edwardzie (teraz też gadam)

u mnie kolega już nie wytrzymał presji, bo ciągle gadałam o Edwardzie i nie widziałam się z nim od miesiąca.. Laughing

a w klasie mam koleżankę, która razem ze mną uważnie czytała i teraz razem się jaramy na lekcjach Edwardem :D
No i jeszcze jakby nie było - każdego porównujemy do Edwarda ^^
Ale to chyba normalne, nie :D?

całkiem normalne dla kogoś kto nie myśli o niczym innym i o nikim innym,
tylko o Edwardzie :)

Z pełną odpowiedzialnością za dane tutaj słowa mogę powiedzieć, że dała mi najbardziej zaje*iste siostry jakie mogłam sobie wymarzyć ;D Które kocham już ponad życie. W życiu nie mogłam sobie tego wymarzyć, a już na pewno tego się nie spodziewałam Wink

Moje dwie T i D ;P ;*

Ja tez kazdego porównuje do Edwarda... ale nikt zdaje sie nie byc jego kopią nawet w 1/10 ;D :( i jak tu teraz znaleźć ten ideał?

Love_Edward napisał:

Ja tez kazdego porównuje do Edwarda... ale nikt zdaje sie nie byc jego kopią nawet w 1/10 ;D :( i jak tu teraz znaleźć ten ideał?

huh, chyba większość szuka w chłopaku chociaż trochę podobieństwa do Edwarda.
S. Meyer całkowicie zmieniła podejście moje do 'wymarzonego' partnera ;dd
Więc... dziewczynki idziemy na polowanie swoich własnych Edwardów Laughing

?

Oj...będzie to długie i męczące polowanie Wink

Ale może w końcu coś się znajdzie. ^^ w co wątpię, ale dobra. xd Jak zaczniecie polować, to mówić, zabieram się z wami. (;

Co zmieniło we mnie? To, jak już wiele osób powiedziało, inaczej spoglądam na mojego wymarzonego faceta (^^), czytając w ogóle nie przejmuję się wszystkim co dzieje się dookoła, zapominam o problemach, co u mnie stało się wielkim plusem, bo całą sagę zaczęłam czytać kilka dni po śmierci mojej koleżanki, co było totalnym wstrząsem, na który się nie spodziewałam, ale jakoś przetrwałam, myśląc zupełnie inaczej niż przedtem. Zaczęłam się cieszyć z prostszych rzeczy, spoglądać na świat z większym optymizmem i z odmiennymi poglądami niż do tej pory, oczywiście lepszymi. ;P Cały mój charakter w jakiś sposób się zmienił.
Taka mała rzecz, a potrafi tyle zdziałać. ;D

Współczucie... We mnie saga zmieniła bardzo dużo Wink

Już nie uczę się tak dobrze, bo godzinami siedzę na forum Laughing

, inaczej patrzę na facetów (cos w stylu: Pattinsonowi to ty do pięt nie sięgasz, koleś) :D, polubiłam staroświeckie imiona, aa, no i mam o wiele mniej kasy, bo ją wydaję na różne twilightowe bzdetki :D

Przerażę Was pewnie ilością literek, ale ja nie umiem w trzech słowach.

Nie chcę się setny raz powtarzać, ale Twilight zmieniło w moim życiu naprawdę wiele!
Po przeczytaniu "Zmierzchu" zerwałam z M. z którym byłam przez prawie 3 lata.... Wcześniej przez ponad pół roku było już między nami bardzo źle, ale tylko ja to odczuwałam. Zaczynałam wpadać przy nim w jakąś emocjonalną apatię, lekką depresję. On mnie chyba kochał, ale dla niego miłość to było tylko bycie obok siebie i powtarzanie w kółko "kocham cię".... Obok siebie. Nie z sobą, nie dla siebie. Jak jakieś cholerne stare małżeństwo.
Przeczytałam "Zmierzch", zakochałam się w postaci Edwarda, w tym oddaniu, poświęceniu, próbie całkowitego zrozumienia. Ech.... pojęłam, że wolę być sama niż z kimś przy kim muszę udawać, że się cieszę, że go mam, do kogo od pół roku nie mogę wydukać "Ja ciebie też" ;/
Poza tym czułam, że jestem fałszywa wobec M. tak też nie wolno, on myslał, że mi taki układ pasuje. Ale nie pasował.
Nawet nie płakałam. Jestem tym przerażona. Tyle czasu przekreślone jedną z czterech rozmową w końcu konsekwentnie zakończoną po mojemu i ja kompletnie nie wiem za czym mogłabym tęsknić.

Momentalnie minął mi dół, którego nawet nie byłam świadoma przez ostatnie miesiące. Nabrałam pewności siebie, nabrałam dystansu, poczułam się jakaś taka lepsza... a po pierwsze wreszcie byłam szczera wobec samej siebie.

Dobra.. czyli krótko mówiąc Twilight trochę wyprało mi mózg, haha!
A moze po prostu miarka się przebrała, może to było za dużo o jedną książkę z której przypomniałam sobie jak może wyglądać miłość.

Egzo...Ja też też zerwalam z M. (on też miał imie na M) Zaczynałam być przy nim zamknięta, ograniczona. On cały czas mówił 'Kocham Cię' ale tego nie okazywał...ja cały czas mu odpowiadałam 'Ja Ciebie też'. Czułam sie okropnie!!! Ale po pewnym czasie pomyślałam 'Olka, nie możesz byc taka!!! A i tak kochasz bardziej Edwarda!!!' Więc mogę powiedzieć, ze książka mi pomogła do tego postanowienia, a Edward w szególności...

Oczywiście zerwałam tez z innych powodów, oprócz tego, ze kochałam Edwarda, ale nie o tym jest to forum....(żeby nie było-kiedyś coś NAPRAWDĘ do niego czułam
A co najlepsze...I tak jak ty. Nie jestem załamana Wink

Czuje się świetnie Wink

PS. Jeżeli zobaczy to osoba któraś z mojej klasy, proszę, aby nie mówiła tego nikomu, tylko zostawiła dla siebie. Jeszcze raz proszę.

we mnie nie dużo zmieniła.. od tego czasu czytam książki xD
i jeszcze zmieniła to, że teraz nie jęczę że chłopaka nie mam. wole poczekać na kogoś kogo bedę kochać :)

cóż..
zaczynając od tego, że wierzę w Wampiry. xD
To nie mogę przestać myśleć o Cullenach.
Chciałabym pojechać do Volterry, do Forks już trochę mniej, ale napewno zainteresowały mnie podróże bardziej niż wykle.xD
Nie wiem.,
Ogólnie seria wywróciła moje życie do góry nogami. xD

Co zmieniła?
Może najpierw tak... Czego nie zrobiłam przez przeczytanie tego, przed końcem semestru: nie poprawiłam ocen, zachowania w szkole i uwagi na lekcjach.
Ale nie żałuję. Przeczytanie całej sagi otworzyło mi oczy na pewne uczucia i cierpienia innych.
Nie myślę już tak prozaicznie o życiu codziennym. Zastanawiam się 'co by było gdyby...'
No i kurczę. Zakochałam sie w tej sadze <3

A ja poprzez założenie na roczniku czegoś w rodzaju "kółeczka Twilight" (dziewczyny się śmieją, że jak dalej będziemy wciągać ludzi w tą przepaść, to już nie będzie kółeczko, tylko koło :D) lepiej poznałam kilka naprawdę fajnych dziewczyn, z którymi wcześniej mało rozmawiałam. A teraz mamy wspólną miłość. Twilight jednoczy. Im więcej osób, tym lepiej.
A tak generalnie to oprócz tego chyba nic się w moim życiu nie zmieniło. Oprócz tego, że całe życie okręciłam wokół Twilight. Słucham tylko soundtracka. Czytam tylko książki SMeyer. I wyostrzyło mi się poczucie piękna. Szukam ideału. I zakochałam się w żółtym Porsche 911. :D

Cytat:

Like Esme napisała:
Od 9 miesięcy

Książka jest już w Polsce od 9 MIESIĘCY?
Boże, czuję się jeszcze gorzej. Ja ją poznałam zaledwie kilka tygoni temu. ;(
Myślę, że jeszcze do mnie nie dotarło, CO przeczytałam, w ogóle na głowie mam inne książki, nauka, itp. Ale pewnie w święta jeszcze raz wszystko przeczytam i... zobaczymy.
Póki co kończy się na marzeniach o Edwardzie. xD

Teoretycznie nic nie zmieniła... ale w praktyce? Wszędzie mam Belle i Edwarda. Tapeta w komputerze, w telefonie. Tysiąc zdjęć jako zakładki do książek. Jak codziennie nie przeczytam moich ulubionych fragmentów to jakoś dziwnie się czuję. To się chyba obsesja nazywa? No i w moim odtwarzaczu mp3 non stop tylko soundtrack z filmu... Nawet lekarz nie pomoże :P

Jeeezuuu... Aż tak to ja uzależniona nie jestem <lol2>
Nie wiem, czemu, ale jakoś to wszystko nie działa na mnie... tak bardzo. Z drugiej strony, to przecież tylko książka. xDD

Właściwie wszystko. Całe moje życię jest inaczej. Inaczej postrzegam świat.