Czy ktoś z Was płakał?

Czy płakałam? Skąd!
Nie było w żadnej części takiego momentu, który naprawdę by mną wstrząsnął.
Choć przy rozstaniu było smutno i mało chęci, aby brnąć dalej.
Wzruszenia - tak. Płacz - nie.

Wspomniane było HP i śmierć Dumbledore'a. O matko. Mi też łzy poleciały.

Nie płakałam, nawet się nie wzruszyłam na żadnym fragmencie. Nie żebym była jakąś nieczułą suką, czy coś, bo suką to jestem, ale w gruncie rzeczy to cholernie wrażliwą, ale w tej sadze nie było dla mnie po prostu momentu, w którym mogłabym się popłakać. Tzn. moment może i był, ale S.Meyer opisała to wszystko jakoś tak, że mnie zupełnie nie poruszyło ; d

Ja płakałam. :D
Jak Edd powiedział Bells, że odchodzi.
Cały czas płakałam jak było to opisane. Jak ona za nim biegła w ten las, itd.
To był jedyny moment w którym się poryczałam. :D :)
Czułam się jak bym ja to przeżywała. :D

Dużą część Ksieżyca w Nowiu. Nie wiem czy jakoś mnie to naprawde wzruszylo, bądź co bądź łkałam ;P Nie wzruszam sie łatwo choć wrażliwa jestem. I ja rozumiem, że Bella musiała żyć dalej ale to było takie.... ugh. okropne, nieczułe, ignoranckie (?) -brak mi słów- gdyż, ponieważ Bella tak ciągle zbliżała sie do Jacoba i zbliżała i to mi sie wydałało takie nie naturalne y...
Tak.

Płakałam wewnętrznie prawie całą sagę na koszmarnym stylem i ilością bzdur w tych książkach oraz nad moimi komórkami mózgowymi, które umierały.
A tak na serio, muszę przyznać, że strasznie łatwo was wzruszyć, moje drogie, byle łzawą opowieścią. Są większe tragedie w zyciu, nad którymi można zapłakać. Jeśli ryczycie na takich banałach, to strach myśleć, jak często pracuja wasze kanały łzowe na codzień, gdy stykacie się z prawdziwymi problemami. Mną naprawdę trzeba mocno potrząsnąc, żebym się popłakała, a to, co zaserwowała Smeyer zasłużyło co najwyżej na pokręcenie głową z niedowierzaniem.

Jak mogłam się wzruszyć???
Przecież kiedy to się czyta to zapiera dech w piersiach!!!
Ja tylko kiedy mówił do niej czule...
Że ją kocha...
Że jej nie opóści... Wink

Pierwszy raz łzy poleciały mi jak czytałam moment opuszczenia Belli przez Edwarda...
Później gdy pojawiła się Alice...jednak to były łzy szczęścia :)
Popłakałam się,gdy Edward z Bellą odbywali poważną rozmowę w jej pokoju i gdy Edward oświadczył się Belli...
No i czytając PŚ płakałam łzy mi leciały dość często.

miałam kilka takich momentów... a najgorszy był wtedy kiedy Cullenowie wyjechali z miasteczka i Bella nie mogła się z tego otrząsnąć . po prostu jej współczułam -.-

Dobra. Pryznaje się, że przeryczałam prawie cały "Księżyc w nowiu" od str.65 do jakiejś 320. Wiem, że to głupie, ale jak zrobiło mi się smutno jak on ją zostawiał, to potem bardziej podatna byłam i sobie w niektórych momentach cichutko popłakiwałam... Zresztą miałam wtedy bardzo zły dzień...
Może to dziwne, ale jednym z najgorszych momentów były te puste strony. Cztery miesiące pustej egzystencji bez celów... Za bardzo się wczułam w uczucia Belli i zrobiło mi się jakoś tak strasznie smutno...

Ja tam nie płakałam, ale czułam takie wiecie ooch... rozczulenia i wzruszenia przy każdym fragmencie o takiej poważnej atmosferze, w którym Jacob mówił Belli, że będzie o nią walczył do samego końca itp. To było takie... nie mogę znaleźć odpowiedniego słowa. Chociaż wiedział, że nie wygra, to i tak nie poddawał się i normalnie też chciałabym, żeby wampir i wilkołak walczyli o moje względy xD

Cytat:

ale... kiedyś się rozryczałam na reklamie popularnego środka czyszczącego po tym jak usłyszałam zdanie "miliony bakterii zgina"...

Leję XDDDDDDDDDDD No cóż, reklama miała pobudzić i chyba się udało Laughing

Ale tak na serio...

Cytat:

Edward powiedział Bells, że "będzie tak jakby się nigdy nie znali"

Cytat:

Edward mówił do Belli w czasie wysysania jadu coś w stylu "Nie mogę pozwolić być odeszła, ale mogę sprawdzić, że to odejdzie"-i w tym momencie jęknęłam przeraźliwie

Jak sobie ten moment teraz przypomniałem to mnie aż gęsia skórka złapała xD Ten fragment był straszy. Tylko wiecie, czytając książkę można lepiej się opanować. Co zdanie odsuwałem lekturę i głęboko oddychałem uspokajając się xD Z tym, że ja od początku wiedziałem, że tak będzie bo pokazali to w trailerze, którego oglądałem przed przeczytaniem KwN... od momentu gdy Edward był taki "osowiały" zacząłem się denerwować, że nieubłaganie zbliża się "ta" scena ^^

Za tak jak PO przeczytaniu książki zobaczyłem od nowa trailer... wiecie, skojarzyłem sobie wszystkie te teksty Edwarda, przypomniałem sobie moment jak to czytałem, dodatkowo oddziaływał obraz i dźwięk i... coś we mnie pękło ^^ Ale oczy do góry i po sprawie XD Grzej będzie w kinie ^^'

Wzruszyłam się.. w Zaćmieniu, chyba. Nie pamiętam gdzie był ten fragment. Jak Bella po ciemku w swoim domu chciała zdjąć bransoletkę od Jacoba, a Edward ją powstrzymał. To chyba jedyny fragment, gdzie jak dla mnie Edward zachował się baaardzo szlachetnie ;D

Ja się popłakałam, gdy Edward zostawiał Bellę. Następnie, gdy Bella pocałowała Jacoba (ze złości). :(
Na ślubie i gdy się spotkali w Volterze (ale to ze szczęścia). :)

Ja również popłakałam się gdy Edward odszedł od Belli i w czasie gdy przechodziła załamanie.

To było straszne...

Cóż wielokrotnie byłam bliska łez czytając sagę, aczkolwiek jakoś nie były to łzy smutku. Po prostu są tam takie fragmenty, że zwyczajnie nie można przejść koło nich obojetnie, jak bym nie próbowała. Raz nawet prócz doprowadzenia do łez, złapała mnie nawet kolka (ze śmiechu).

Popłakałam się, gdy w 'Księżycu W Nowiu'
Edward opuścił Bellę.
I gdy w 'Zaćmieniu' Bellę pocałował Jacob
(choć to były raczej łzy śmiechu)

Wiem, że takie odpowiedzi już padały.

Na każde czułe słowo Edwarda zapierało mi dech w piersiach, tak pięknie mówił Embarassed

Kiedy Edward odszedł od Belli i na słowa "będzie tak jakby się nigdy nie znali" łzy mi pociekły po policzkach :(, jak żegnaja się przez walką z Volturi, też zaczęłam płakac jak skończyłam czytac BD :( ta myśl, że to już koniec jest okropna :(

No pewnie że tak jak tylko ją Edward zostawił.
A zresztą dużo takich momentów było

Kiedy wszyscy zaczeli się żegnać przed bitwą z Volturi, jak Bella dotknęła medalionu Renesmee i powiedziała: Kocham cię-nad życie.

Kiedy Edward opuszczał Bells w KwN .