Jak dowiedzieliście się o sadze Twilight?

A ja na forum o Ani z Zielonego Wzgórza przeczytałam o sadze.
Potem zrobiło się głośno i obejrzałam film. I tak się zaczęła moja fascyancja.

Cóż, mnie polecił ją mój znajomy. Może dziwić, że polecił mi ją chłopak, bo to dziewczęca literatura, ale on jest gejem, więc to dużo tłumaczy.

Ja byłam wtedy na wymianie studenckiej w Danii. Koleżanka z Litwy zorganizowała wieczór filmowy dla dziewczyn. Podchodziłam bardzo sceptycznie do "Zmierzchu", który miał się pojawić wśród filmów. Wtedy to było tylko jakieś "Twilight", który nic mi na dobrą sprawę nie mówił. I ten wieczór zmienił moje życie. Wink

Niedługo potem wybłagałam u koleżanki powtórkę seansu. No i dowiedziałam się, o istnieniu książki. Zaraz po powrocie do Polski kupiłam całą Sagę na Allegro i rozpoczęła się przygoda :D

U mnie było tak:
Najpierw był film na DVD wypożyczony przez siostrę,Film okazał się jednym z najlepszych z moich filmów,więc zabrałam się za czytanie.

Ja dowiedziałam się o Twilight z gg, od koleżanki z Irlandii.
A jeszcze potem zobaczyłam plakat w pokoju kuzynki, i tak się zaczęło moje, hmmm..., "uzależnienie". :)
Najpierw przeczytałam 1 część, bo nie chciałam sobie psuć swojego wyobrażenia filmem. Po tym oglądnęłam movie i jeszcze bardziej się wciągnęłam w sagę.
Przeczytałam całą, a teraz czekam cierpliwie (no może niebardzo Rolling Eyes

) na New Moon Movie!

O istnieniu sagi dowiedziałam się jakieś 5 miesiący temu (nieprawdopodobne, co nie?! Na jakiej planecie żyję). Najpierw zaczęło się od filmu, ktory obejrzałam przeszło pół roku po premierze. Oczywiscie wiedziałam, że jest coś takiego jak "Twilight"- bombardowani byliśmy, przecież zwiastunami, trailerami i różnymi innymi promocjami filmu. Ale wówczas w ogóle mnie on nie interesował. Pomyślałam sobie- ot jeszcze jeden film o wampirach i niemożliwej do spełnienia miłości.

Dopiero znacznie później obejrzałam film z czystej ciekawości i się zakochałam. Zaraz zaopatrzyłam sie w książki, które czytałam namiętnie przez tydzień, kosztem wielu innych rzeczy. I tak już zostało do dzisiaj.

Ja dowiedziałam się o sadze dopiero w trakcie tego całego szumu wokół ekranizacji pierwszej części. Na początku byłam niechętna. Dopiero po pewnym czasie postanowiłam przeczytać, żeby zobaczyć, o co tyle hałasu. No i stałam się twilightmaniaczką xD Teraz zaraziłam manią na punkcie tej sagi dwie koleżanki, chłopaka, kuzyna, kuzynkę i mamę xD

mój najleprezy przyjaciel (który jak przeczytałam zmierzch okazało się że jest cholernie podobny do Edwarda i teraz tak jak on w KwN dla mojego dobra mnie zostawił) nigdy nie czytał ksiażek. poszedł z bratem do kina na zmierzch... tak sie zakochał w Belli że przeczytał całą książke... mi się to zawsze takim cholernie nudnym romansidłem wydawało (no bo jest wampir i jest dziewczyna zakochują się, wszytko jest przeciwko nim a i tak kończy się dobrze-jak w Romeo i Julii). Aż tu na obozie w tym roku złapało mnie chorubsko i leżałam w izolatce... a że to była jedyna ksiażka jaką dostałam to stwierdziłam leprzy rydz niż nic. i przeczytałam i tak się wkręciłam że teraz nie mogę skończyć o tym myślec mówić, śnić pamietac

Ja praktycznie zmierzch od samego początku znam . Wink

został zakupiony przez moją księgarnię jako nowość i odrazu ją wypożyczyzłam . Wink

a później pojawiły się inne... love

w mojej bibliotece jest od niedawna niestety

No ja sie dowiedziałam od kumpeli w czerwcu tego roku. Ona powiedziała, ze Zmierzch to dno. Chciałam się przekonać czy to prawda. Poszłam do księgarni kupić kierwszą część i tego samego dnia zaczęłam czytać. Rano byłam już na 255 stronie. Przyszłam do sql i odszukałam ją. Nieźle jej wygarnęłam. Zaliczyła ode mnie z liścia. Nie myślałam, że Zmierzch aż tak bardzo mnie wciągnie. Teraz mam obsesje na punkcie tej sagi, autorki cyklu oraz aktorów grających w filmie. Szczególnie odbiło mi na punkcie Roba. A sagą zaraziłam faceta od angola, facetke od bioli, woźnego, sprzątaczke, dyrektorkę, wychowawczynią i najlepszą kumpelę. xD

we mnie nauczycielka od fizyki rzucała kartkami zwinietymi w kulkę żebym przestała czytać pod ławką na lekcji (w sumie już 3 raz) KwN a ja nawet tego nie zauważyłam xDd a zaraziłam tym jeszcze moje 3 kumpele, ale z nichto na razie ja jestem najbardziej nawiedzona... ode dobierozaczynają, poczekajmy trochę xD

właściwie wiedziałam o tym od dawna, zanim jeszcze był ten cały boom ta edwarda. szczerze mówiąc, myślałam, że jest to głupiutki romans dla małolat, nic specjalnego. ale kiedy koleżanka mi o tym opowiedziała, streściła cztery tomy, to aż nie mogłam się powstrzymać i pożyczyłam od niej - skończyło się łatwo do przewidzenia, czyli całe noce z książką.

No, u mnie za niedługo mija rok Twilightomaniactwa ;p.

Pamietam, jak zaczęła być reklamowana wszędzie pierwsza część ekranizacji. Od razu się zaciekawiłam. Co prawda na początku wyobrażałam sobie tą ksiażkę trochę inaczej, bardziej mrocznie, upiornie. Myślałam, ze Edward będzie zwyczajnym wampirem pijącym ludzką krew itp. Ale przyznam, ze pozytywnie się zawiodłam, bo ksiażka okazała się być dużo lepsza.

Środa xD.

Akurat przeprowadziłam się na takie odludzie, do małego miastekczka, gdzie nawet nie wiedziałam którędy do księgarni, więc korzystając, ze jeździłam do dzielnicy miasta, w którym wcześniej mieszkałam, do szkoły, postanowiłam, że wracając, zatrzymam się w mieście i pójdę do centrum handlowego, do Empika.
Tak oto pełna radości kupiłam książkę i zadzwoniłam do mamy, aby się pochwalić ^^. Szczegół, że rodzicielka zrobiła oczy jak 5 zł, gdy jej powiedziałam, ile ona kosztuje, a jest w miękkiej okładce. liczyło się posiadanie.
Już na przystanku zaczęłam czytać. Wciągnęłam się i do wieczora nie umiałam przestać. Ba, nie tylko do wieczora, do rana. To była pierwsza zarwana prze Zmierzch noc, nie wspominając już ile ich było.

Zaczynałam czytać jadąc do szkoły, w szkole, wracając, w domu. No na okrągło. Komputer? Internet? Nieee, dziękuję. Teraz ksiazka.
Skończyłam w niecałe dwa dni.

Sobota xD.

Pojechałam do babci, oczywiście nie zapominając o ksiażce. Zaczęłam czytac ją jeszcze raz i zostałam uznana za wariatkę [ciekawe, co powiedzą teraz, gdzy Zmierzch przeczytałam już 16 razy]. Tata zlitował się nade mną i pojechaliśmy do miasta, do Empika, aby kupić KwN i Zaćmienie. Wybulił na to dużo kasy, ale ja byłam szczęśliwa jak pięciolatek z zabawki.

I tak rozwinęło się moje Twilightomaniactwo. Chciałam isc do kina na film, ale każdy z rodziny uważał, ze to jest głupie i tyle, a ja akurat miałam u siebie dziurę budrzetową xD.
No, ale zobaczyłam film ;p.
I oglądałam go w kółko i w kółko.
Nikt nie chciał się przekonać, że jeśli nie książka, to chociaż film.

Dopiero po długim czasie [niedawno, tydzień temu] moi rodzice z własne, nieprzymuszonej [no nie do końca, ale jednak] woli obejrzeli film.
W międzyczasie wciagnęłam w to jeszcze dwóch kolegów i koleżankę.

Ja zawsze byłam oporna do książek. Jak zaczęli trąbić o sadze we wszystkich szmatławcach, reklamach itp. postanowiłam przeczytać pierwszą część. Ale z powodu mojego oporu do książek, ściągnęłam mbook. Tak samo zrobiłam z drugą częścią. Trzecią i czwartą kupiłam w księgarni. I tak oto powstało moje zainteresowanie o Twilight. :D

Kupiłam koleżance na urodziny bo pani w księgarni bardzo polecała. Po jakimś czasie zobaczyłam film, po tygodniu miałam już wszystkie książki. Było to jakieś 4 miesiące temu, a nadal nie mogę się od nich oderwać :D

xDD chyba tylko ja ją przeczytałam z kompletnych nudów

jestem wdzięczna mojej bibliotece !
zmierzch został zakupiony praktycznie w pierwszych dniach kiedy trafił do księgarń , a ja go miałam jako jedna z pierwszych z racji moich znajomości w bibliotece. xD
tzn . jestem wierną bywalczynią . :D

haha

też mam wtyki w bibliotece

Ogólnie to było tak: Mama mojego chłopaka chciała iśc koniecznie na to do kina i ciągle oglądała zwiastuny a ja widziałam już wcześniej artykuł w gazecie. Stwierdziłam że pewnie nic fajnego. I w końcu obejrzałam film w domu i bardzo mnie zaciekawił. Nawet w ostatni dzien kiedy w kinie pozakywali film byłam jeszcze na nim. I kiedy Jego mama kupiła sobie książki to zaczęłam czytać. i tak się zaczęło, że już nie mogłam oderwać sie od sagi.