Jak sobie radzicie z tym, że wszystko przeczytaliście?

Ja dostałam na Dzień Dziecka 1 część. (Niestety na takim delikatnie mówiąc zawsiuwku, na którym mieszkam wieści rozchodzą się baaaaardzo wolno, a po za tym dowiedziałam się o tym od koleżanki, która dowiedziała się o tym czytając magazyn, (nie pamiętam jaki) w którym pisali o ekranizacji drugiej części). Teraz próbuje naciągnąć rodziców na 3 część bo drugą dostałam za wysoką średnią na koniec roku. Niestety, jestem coraz bliżej końca sagi. Targają mną dwa sprzeczne pragnienia (jak Edwardem :D). Chcę rozkoszować się czytaniem za pierwszym razem (w przypadku Edzia pragnienie), ale jestem niezmiernie ciekawa co będzie dalej (w przypadku Edwarda niechęć opuszczenia Belli, mimo drugiego pragnienia - zapewniania jej bezpieczeństwa). Tak więc chyba właściwie wszystkie mamy takie lub miałyśmy takie dylematy. Wink

Ja sobie radzę z tym zadziwiająco dobrze, chociaż trochę mało miałam Volturi :D Wydawało mi się, że jeszcze nie skończyli i trzeba będzie się z nimi jeszcze rozprawić. Może dlatego, że brakło mi walki (no chyba, że walki na talenty i przemowy). Trudno się mówi, bo nie można mieć wszystkiego.

Cytat:

Eh w dodatku, jeszcze Edward, ideał, a teraz pozostaje szary świat beznadziejnych facetów...

Aż taki beznadziejny chyba nie jestem -.-
Nie radziłem sobie z tym przez dwa dni, ale jak się porządnie wyspałem po melanżu to kac wybił mi z głowy jakiekolwiek rozmyślenia o Zmierzchu. Tak czy inaczej ciągle gdzieś tam w głowie świta dziwne uczucie.

Na początku było trudno, bo strasznie się wciągnęłam w czytanie książek. Jak przeczytałam całą sagę, to chciałam więcej i więcej. Wcześniej nikt by mnie nie zmusił jakiekolwiek książki. A teraz jak nie mam co czytać to chodzę po domu i marudzę, że mi się nudzi bo książek nie mam. Oczywiście wiem, że do sagi mogę wrócić w każdym momencie i przeżyć to jeszcze raz.

porphirya napisał:

Pytam bo sama skończyłam BD i potem MS i czuję się jak na głodzie narkotykowym...
smutno...
ciężko to wyrazić, jakbym coś straciła, jakby mnie opuściło coś co było częścią mnie...

Jak wy radzicie sobie ze świadomością że to już koniec? Że już wszystko za wami?

Hm.. tym bardziej jak jeszcze przeczytaliście te nieszczęsne 12 rozdziałów MS, po których jest jeszcze gorzej...

Eh w dodatku, jeszcze Edward, ideał, a teraz pozostaje szary świat beznadziejnych facetów...

Jak wrócić do normalności???

Tak, tak, zgadzam się z tobą, szukać takiego Edwarda to strata czasu pewnie.. Hm..
Jak sobię mam z tym radzić? Szczerze? Chyba czytałam z 3-5 razy każdą część.. Ale to i tak nie pomaga!! Na szczęście mam jeszcze do przeczytania Drugie życie Bree Tanner, ale to zamie mi co najwyżej 1-3 dni! Kurde, jak Stephenie mogła już skończyć tą sagę?!
KlauduSiOowa_ mam tak samo..

Nerdine - to dobrze, że już nie napisała więcej, nie chcę wiedzieć co w następnej części by wymyśliła...
Jak przeczytałam ostatnią część Zmierzchu zachciało mi się płakać. Zdałam sobie sprawę, że to już koniec. No i wspominałam jak to było przed przemianą Belli a już z pewnością pierwszą część.

porphirya napisał:

Pytam bo sama skończyłam BD i potem MS i czuję się jak na głodzie narkotykowym...
smutno...
ciężko to wyrazić, jakbym coś straciła, jakby mnie opuściło coś co było częścią mnie...

Jak wy radzicie sobie ze świadomością że to już koniec? Że już wszystko za wami?

Jak wrócić do normalności???

Znam to uczucie, miałem nie raz. Najlepszym lekiem na to jest kolejna działka - inna książka.

Mi było trochę smutno. Pamiętam jak czytałam kolejne części i biłam się w sobie; czytaj wolno i oszczędnie bo za szybko się skończy/ no dalej czytaj! Matko co będzie dalej...

Ale w końcu się skończyła. Rozpaczliwie szukałam jakiś zdjęć czy wywiadów o Nich w necie i trafiłam tutaj. Zazwyczaj ten "głód" zagłuszam, nową, dobrą książką. Właśnie skończyłam "Intruza". Podobał mi się, nawet bardzo, ale dopiero od połowy. Jednak za nim tak nie tęsknie jak za "Twilight".. ;/

u mnie zaczelo sie od filmow Twilight i New Moon pozniej ksiazki Eclipse a Breaking Dawn ktore nawet zakupilam wciagnelam w to prawie 40 letnia siostre i moja przyjaciolke i zadna nie moze przestac ja czytalam calosc chyba z 15 razy i za kazdy razem sie ekscytuje chociaz wiem co bedzie dalej chce to przeczytac...
filmy tak nie escytuja ale ksiazki uwielbiam i kiedy moge do nich wracam....

Można powiedzieć, że sobie nie radzę. Wcale. Ciągle wracam, oglądam, szukam. Ale nie jestem nasycona, ani trochę. Chce się więcej i tyle.

Ja dwa razy przeczytałam i też chce więcej. To znaczy chciałabym więcej czytać o Carlisle'u bo to nim sie zauroczyłam najbardziej w fimie jest bardzo ciekawie ukazany jako założyciel całej rodziny, wegetarianizmu, a związek z Esme jest nieziemski.

Poprostu powinni zakazać czytania książek Mejerki, bo one uzależniają. To oczywiście żart, ale ja zadręczałam się tym, że to już koniec, że nigdy się tak nie zakocham, że zawsze będę musialbyć z kimś niedoskonałym. Zupełnie porzuciłam wszystkie inne książki, uchronił się przed moją antypatią tylko harry potter- moja druga miłość, ale i tak cały czas wracam, rozpatruję,ogładam, szukam i tak właśnie traafilam na to forum. Cięgle mi mało, gdy czytałam sage spałam po 3 godziny dzienne by tylko na trochę dłużej pozostać w tym świecie moim świecie. Chdziłam z podkrążonymi oczami, rozkojarzona, mówiąca cały czas tylko o moich narkotykach. Jak narazie tylko pozornie wróciłam do normalności... a tak bardzo nie chcę wracać...

Ja ogólnie szukałam nowych książek w podobnym klimacie. Teraz świat zmierzchu jest jednym z wielu moich światów.

Panna Awangardowa_02 napisał:

że nigdy się tak nie zakocham, że zawsze będę musialbyć z kimś niedoskonałym.

Edward to tylko fikcja niestety, naucz się go rozróżniać od realnego świata. Edwarda lubię, ale bez przesady nie można żyć marzeniami. Nikt nie jest idealny. Jeszcze przez Edwarda twoja prawdziwa miłość zniknie.

Co do tematu...
Żyję dalej. Nie można żyć tylko tym Smile

Często wracam do tej książki, kocham ją. Do filmów również. Ale nie za często, nie mogłabym oglądać (czytać) tego codziennie, bo by mi się całkowicie znudziło. Szukam w necie jakiś opowiadań pisanych przez fanów. Też są fajne. Może kiedyś dokończę Midnight Sun, nigdy nie mam czasu i nie chce mi się czytać na komputerze (lubię czytać książki w wersji papierowej, a na komputerze tylko krótsze teksty).

Cytat:

Panna Awangardowa_02 napisał:

że nigdy się tak nie zakocham, że zawsze będę musialbyć z kimś niedoskonałym.

Cytat:

Edward to tylko fikcja niestety, naucz się go rozróżniać od realnego świata. Edwarda lubię, ale bez przesady nie można żyć marzeniami. Nikt nie jest idealny. Jeszcze przez Edwarda twoja prawdziwa miłość zniknie.

Eve... troszkę żle mnie zrozumiałaś, Crying or Very sad

gdy czytałam książkę, zachwycałam się Edziem i nadal się zachwycam... Nie myśl, że jestem jakąś wariatką, żyjącą w świecie fikcji Embarassed

której nie może oddzielić od normalnego świata... ja poprostu kocham tę historię, jak i wiele innych, ale nadal dostrzegam świat pięknym i czasami też takim jekim nie jest (do tego się przyznam) patrzę przez kolorowe okulary, ale i pod różnym kątem i właśnie dlatego mój nick jest taki a nie inny...

A ja zawsze w kręgu moich znajomych uważana byłam za osobę nad wiek dojrzałą. A tu proszę- po przeczytaniu sagi kompletnie zbzikowałam. Mój mąż, podobnie jak moja mamusia nie mogą na mnie patrzeć, bo zachowuję się jak nastolatka. Siostra, młodsza o 6 lat, która pożyczyła mi sagę, teraz udaje, że żałuje swojego czynu i też się śmieje, bo pomimo dużej różnicy wieku, ona tak nie szaleje jak ja.
A wracając do tematu, bo troszkę z niego zboczyłam, wcale nie radze sobie po przeczytaniu sagi (i to dwukrotnie). Kiedyś pochłaniałam książki, teraz czytam je bez większego entuzjazmu. I nie chodzi o to, że inne są gorsze, po prostu saga Zmierzch podziałała na mnie jak narkotyk, "jak moja własna odmiana heroiny". Pozdrawiam wszystkich maniaków. Twisted Evil

Gdy przeczytałam ostatni tom, czułam niesamowitą pustkę i żal. W końcu bohaterowie towarzyszyli mi praktycznie każdego dnia, stali się częścią mojego życia. Saga jest dla mnie odskocznią od ponurej rzeczywistości i sprawia, że mogę na chwilę odpocząć od obowiązków i problemów.
Teraz pozostaje nam jeszcze czekać na ekranizację "Przed Świtem". No a potem, to już w ogóle będzie koniec. Chyba, że Stephenie dopisze dalsze losy Belli, Edwarda i Reneesme.

Ojej. Jak ja skończyłam czytać, to zaczęłam czytać Sagę od nowa, ponieważ nie chciało do mnie dotrzeć to, że to już ( jak na razie) koniec i nie przeczytam już docinków Emmeta, opisu nadopiekuńczego zachowania Edwarda... Po prostu przez bity miesiąc czytałam i czytałam, aż wreszcie do mnie dotarło, że po kilka razy przeczytałam wszystkie tomy. Później jednak przez pewien czas chodziłam zdołowana, jak jest w pewnej mierze do tej pory, ponieważ chcę wiedzieć, co aktualnie dzieje się u Cullenów. Zaraz chyba pójdę policzyć, ile na dzień dzisiejszy Renesmee może mieć lat >.< .

Buźki,
Frutek

Jak skończyłam czytać sage Zmierzch, było mi źle.
Więc po miesiącu przeczytałam od nowa.
Jak będę miała wolny czas chętnie zacznę czytać znowu :)

Wysłany: Śro 21:17, 02 Mar 2011

Stosuję tą samą metodę , tyle, że ja to tak jak mantrę
powtarzam cykl czytania w kółko - kończę i zaczynam od nowa.
Teraz, nie wiem już który raz, jestem na etapie Eclipse.
Jestem tylko ciekawa, kiedy mi się znudzi. Jak na razie
cały czas odkrywam tam ciągle coś nowego Smile