Krytyka sagi Twilight

Wysłany: Pon 12:03, 30 Mar 2009

osobiście uważam ,że książka jest po prostu przyjemna, odrealnia , pozwala zapomnieć o tej szarej rzeczywistości jak nas otacza.
Mam do niej kilka zastrzeżeń jak na pewno każdy , nie ma sensu jej porównywać do innych autorów , a jeśli chodzi o porównanie do Austin no proszę was , może Meyer za 100 lat też bedzie klasykiem heheheh;D

Wysłany: Pon 19:31, 30 Mar 2009

Maggie, fajnie że napisałaś o tych opisach. Często jest to bardzo nużące, gdy czytamy pięciostronowy opis sceny, czy krajobrazu, naszczęście Meyer ograniczyła to do minimum, a mimo to wyobrażamy sobie scenerię Zmierzchu bez najmniejszego problemu. Przynajmniej ja nigdy nie miałam kłopotów ze zwizualizowniem sobie domu Belli, Forks czy wyglądu postaci. :P:P

Wysłany: Pon 21:31, 30 Mar 2009

mnie na początku trochę dziwiło, że tych opisów jest tak mało, a potem się okazało, że cała książka tak wygląda, że tak powiem trochę jak gotowy scenariusz pod film, pozostawiający reżyserowi duże pole do własnych pomysłów :)

Bea. - powiem Ci, że właśnie dzięki 'Zmierzchowi' postanowiłam przeczytać 'Wichrowe Wzgórza'. Bella cały czas do tego nawiązuje, więc wypadałoby wiedzieć, o czym dokładnie jest ta książka - wyszperałam w domowej biblioteczce i się zachwyciłam.
Owszem, 'Zmierzch jest niedopracowany, pojawiają się błędy, niedociągnięcia, czasem nawet autorka zaprzecza swoim wcześniejszym słowom, ale... w sadze jest jakaś magia. Wciąga, choć fabuła pozostawia wiele do życzenia.
Lecz muszę się zgodzić z tym, że kiedy już wszystkie części zostaną wyświetlone na dużym ekranie, to większość dzisiejszym 'fanek' zapomni o tej książce. Rozdmuchali sprawę, na wszystkich okładkach pism dla nastolatek pojawiają się aktorzy bądź autorka - dziewczynki lecą do księgarni i czytają...

Jak wszystko saga ma swoje słabe i mocne strony. Myślę, że żeby wyrobić sobie opinie, trzeba ją przeczytać, więc" nie polecam, ale też nie zniechęcam.

Ols.

Bea. napisał:

Tymczasem co mamy tu? Wolałabym, żeby nastolatki zamiast "Zmierzchu" czytały "Wichrowe Wzgórza" (to pierwsze jest tylko nędzną podróbką drugiego. Rozumiem, inspiracja, tak. Ale bez przesady! .

Tak to prawda. Nawet ja się zgadzam. Ale według mnie trzeba się cieszyć, że pani Meyer stworzyła książki, które czytają osoby, które nie zaglądają nawet do lektur szkolnych! Ja uwielbiam czytac, ale oprócz mnie w mojej klasie NIKT ne sięga po choć trochę bardziej poważną lekturę. Tymczasem pojawił się Zmierzch i bach! Wszystkie się rzuciły. Czemu? Dlatego że jest modny? Możliwe, ale przeczytały! Może nawet przekonaja się, że książki nie muszą być tylko nudnymi lekturami. Wszystko ma druga stronę medalu Wink

Cała saga jak dla mnie jest przyjemną lekturą i łatwo wciąga, ale mam też do niej pewne "ale" (wiem głupie zdanie :P )
Momentami jest aż za dużo "lukru" i jest aż nierealna (pomijam kwestie wampirów - wiadomo) . Niemożliwe jest spotkanie takiego ideału jak Edward. No i ta "idealność" też jest drażniąca po jakimś czasie , ale to już było tu napisane. No i mam zastrzeżenia co do BD . Dla tych co nie czytali będzie SPOILER : ta część jest zbyt przekombinowana, momentami miałam wrażenie ,że Meyer pokończyły się pomysły, patrz ciąża potem wpojenie , Bella - wampir bez skazy (no litości ... ) Happy end - no cóż był do przewidzenia , ale jednak miałam nadzieję , że jednak nie będzie aż tak przesłodzony. Zbyt idealnie było jak dla mnie .

Troche do dupy ten post , ale mam nadzieję że wiadomo o co mi chodzi.

Nigdy nie lubiłam idealnych postaci, takich doskonałych, które wszystko potrafią, wiedzą, mają itd. Edward to wyjątek potwierdzający regułę, bo jego kocham z wadami czy bez i nawiązując do tego "lukru" - wiadome, że takiego ideału nie ma, nie ważne czy jest on człowiekiem czy wampirem, ale na tym polegają też książki - na pokazaniu świata, którego nie widzimy na co dzień, na oderwanie się od szarej rzeczywistości, pozwalają na snucie marzeń, na nasze odrealnione wizje z bohaterami książek w rolach głównych.
Mi ta "idealność" wcale nie przeszkadza :D Nikt nie powiedział, że dobra książka - to książka wiarygodna, realistyczna i życiowa Wink

Magia książek polega też na kreowaniu tych wyjątkowych miejsc, cudownych bohaterów, którzy zawsze cało wychodzą z każdej opresji, bo czy nie przyjemniej czytać takie lekkie romansy z elementami fantasy od np. książek opartych na faktach?

IlonaM napisał:

Nigdy nie lubiłam idealnych postaci, takich doskonałych, które wszystko potrafią, wiedzą, mają itd. Edward to wyjątek potwierdzający regułę, bo jego kocham z wadami czy bez i nawiązując do tego "lukru" - wiadome, że takiego ideału nie ma, nie ważne czy jest on człowiekiem czy wampirem, ale na tym polegają też książki - na pokazaniu świata, którego nie widzimy na co dzień, na oderwanie się od szarej rzeczywistości, pozwalają na snucie marzeń, na nasze odrealnione wizje z bohaterami książek w rolach głównych.
Mi ta "idealność" wcale nie przeszkadza :D Nikt nie powiedział, że dobra książka - to książka wiarygodna, realistyczna i życiowa Wink

Magia książek polega też na kreowaniu tych wyjątkowych miejsc, cudownych bohaterów, którzy zawsze cało wychodzą z każdej opresji, bo czy nie przyjemniej czytać takie lekkie romansy z elementami fantasy od np. książek opartych na faktach?

Kocham Cię!!! Nareszcie ktoś to ujął w sposób w jaki ja to rozumiem, a jaki sama nie umiałam wyrazić :P

bardzo dobrze powiedziane.
książka ma wciągnąc nas w inny świat, w którym wszystko jest możliwe.
gdzie możemy spotkać sobie takiego idealnego Edwarda. Wink

każdy z nas ma ochote czasami oderwać się od szarej rzeczywistości i przenieść się do świata marzeń.

dzięki :P
Zawsze bronię tego, że to, co nierealne, wyidealizowane i troszkę podkoloryzowane wcale nie musi być głupie, banalne i nieciekawe. Dlatego uwielbiam takie "niezwykłe" książki czy filmy Wink

Pewnie, że miło się czyta o kimś/czymś idealnym , nierealnym i takim lekkim , jednak istnieje coś takiego jak UMIAR a pani Meyer zbyt wiele go nie posiada. Jak już zacznie idealizować to często mocno przesadza. Co za dużo to nie zdrowo. Można to samo zauważyć w "Intruzie" - idealna główna bohaterka , idealne dusze.
Oczywiście , że saga ma w sobie coś fajnego jednak ten lukier czasami jest tak słodki ,że aż niedobrze się robi.

Hmm, ja osobiście nie przeżywałam w trakcie czytania żadnych rewelacji żołądkowych. Saga jest słodka, bajkowa, nierealna, ale to, co dla jednych jest wadą, w odczuciu innych może być zaletą. Mnie rzekomy lukier nie przeszkadzał, w końcu są to powieści z elementami fantasy i zarówno można poznać postacie pozytywne i negatywne jak np. James czy Victoria, które równoważą akcję. Pamiętajcie, że nic nie jest perfekcyjne w każdym najdrobniejszym szczególe, a jeśli na takie wygląda, to znaczy, że właśnie widzimy pożądaną wadę.

Popieram post Maggie. Meyer nie rzutowała na wybitne dzieła, ot stworzyła kolejny cykl książek dla pasjonatów prozy, kolejny, który dotknął sukces i zawitał na liście bestsellerów.

Zmierzch odrywa od rzeczywistości, prawda? Po jego przeczytaniu nie możemy spać w nocy, leżymy w łóżku, okutane pościelą i wymyślamy inny tok wydarzeń, inny niż ten p. Meyer. Ona nam tylko dała wątek, a my same rozwijamy swoje wizje. Zmierzch jest jedyną powieścią, w której nie mogłam uwierzyć, że ci ludzie (tudzież wampiry) nie istnieją. Ale to nie czyni jej lepszej.

Poza tym moda przemija. Pamiętam kiedy na fali było HSM. Na forach i blogach roiło się od Ness_98, Ash_Fan i I_love_Zac_Efron. Teraz nastał czas na Cullenów. ale to też minie. Może wyskoczą kosmici? Albo przybysze z jądra ziemi? Nie wiem. Nie mam pojęcia.

Uważam, że książka jest napisana w dobry sposób, łatwy do przyswojenia. Czyta się ją szybko i przyjemnie. Ja siedziałam od rana do nocy i czytałam, nie mogłam się od niej oderwać :). Jeszcze w życiu, żadna książka mnie tak nie pochłonęła i nie wywoła tylu emocji co "Zmierzch" :).

no ja wlansie nigdy nie czytalam zbytnio :) lektury lektury i nie bylo ksiazki 'dla mnie' kolezanka opowiedziala mi o pewnych watkach sciagnelam sobie ebooka i zaczelam czyta starsznie mnie wciagnal potem wzielam sie za kolejne czesci a po Zmierzchu zaczelam czytac inne ksaizki z gatunku romans/fantastyka lub horror i naprawde teraz ide jak burza i ei uwazam ze zazelam czyta bo jest na to moda moze takie 12 letnei dzieciaki biora ksiazke do rteki i probuja ja czytac chcoiaz nic z tego prawie nie kapuje i mecza sie z takim Zmierzchem z miesiac zeby tylko moc o czyms porozmowiac co jest na Topie :)

"Zmierzch" ma wciągającą fabułę i ciekawych bohaterów. Jedyne co denerwuje mnie w tej książce to styl pisana Stephenie Meyer. Często używa tych samych określeń (np. zbiła mnie z pantałyku, puścił do mnie perskie oko, usłyszałam jego aksamitny baryton), i za dużo angażuje się w różne szczegóły: w jaki sposób uśmiechnął się Edward, jaką miała Bella fryzurę, w co się ubrała. Uważam, że w I tomie serii autorka nie zagłębiała się zbyt bardzo w takie szczegóły, dopiero w następnych częściach, tylko po to żeby następne książki sagi były dłuższe przynajmniej o kilkadziesiąt stron.

Focus napisał:

"Zmierzch" ma wciągającą fabułę i ciekawych bohaterów. Jedyne co denerwuje mnie w tej książce to styl pisana Stephenie Meyer. Często używa tych samych określeń (np. zbiła mnie z pantałyku, puścił do mnie perskie oko, usłyszałam jego aksamitny baryton), i za dużo angażuje się w różne szczegóły: w jaki sposób uśmiechnął się Edward, jaką miała Bella fryzurę, w co się ubrała. Uważam, że w I tomie serii autorka nie zagłębiała się zbyt bardzo w takie szczegóły, dopiero w następnych częściach, tylko po to żeby następne książki sagi były dłuższe przynajmniej o kilkadziesiąt stron.

E... to Tłumaczka - Joanna Urban powtarza te same zwroty. Styl pisania p Meyer jest zupełnie inny tylko tłumaczenie jest denne

Nescafe napisał:

Poza tym moda przemija. Pamiętam kiedy na fali było HSM. Na forach i blogach roiło się od Ness_98, Ash_Fan i I_love_Zac_Efron. Teraz nastał czas na Cullenów. ale to też minie. Może wyskoczą kosmici? Albo przybysze z jądra ziemi? Nie wiem. Nie mam pojęcia.

nie lubię robić czegoś "tak jak inni", więc z bólem serca zauważyłam, że nie tylko ja "odkryłam" film, postanowiłam przeczytać Sagę. Tylko, że piękne w tym wszystkim jest to, że kiedy "moda" przeminie, ja nadal będę lubiła Zmierzch, nadal będę miała własne przemyślenia związane z tą lekturą i nikt mi tego nie zabierze, nawet Zac Efron :P

Co do książki. Gdzieś już chyba napisałam, że świat jest okrutny, zewsząd otaczają nas informacje o śmierci, cierpieniu, więc dobrze czasem oderwać się w świat, gdzie nawet wampir okazuje się być doby Wink

Nie uważam, żeby S. Meyer przesadziła. Kilka razy Edward użył zbyt wielu epitetów na raz (w stosunku do Belli), ale jeśli chodzi o kreację postaci i wydarzeń to... cóż mnie się podobało...

SparkleXD napisał:

Co do książki. Gdzieś już chyba napisałam, że świat jest okrutny, zewsząd otaczają nas informacje o śmierci, cierpieniu, więc dobrze czasem oderwać się w świat, gdzie nawet wampir okazuje się być doby Wink

Nie uważam, żeby S. Meyer przesadziła. Kilka razy Edward użył zbyt wielu epitetów na raz (w stosunku do Belli), ale jeśli chodzi o kreację postaci i wydarzeń to... cóż mnie się podobało...

zgadzam się. miło jest oderwać się od rzeczywistości i utonąć w innym, lepszym świecie marzeń. Również nie widzę z sadze przesady czy zbytniej idealizacji. Może takie właśnie postacie skłonią niektórych do przemyśleń i podjęcia próby zmiany na lepszych?

No to ja też się wypowiem, bo odkąd zobaczyłam ten temat, korciło mnie, żeby się wypowiedziec, ale chciałam wszystko przemyślec...
No więc...
Żaden z tomów "Zmierzchu" nie jest moją ulubioną książką. Są to tylko książki, które bardzo mi się podobają, za to jest wiele powieści, które bardziej cenię sobie od sagi "Twilight".
Nie jest to też majstersztyk ani nic podobnego... denerwują mnie pojawiające się na każdym kroku nawiązania do Szekspira czy Bronte, gdyż "Romea i Julii" np. nienawidzę, nie jestem w stanie strawic tej historii, poza paroma fragmentami może... o wiele lepszy uważam jest Mackbet, ale nawiązywanie do niego nie miałoby tu najmniejszego sensu, bo jak wszyscy wiemy, dotyczy zupełnie czegoś innego... ale do rzeczy...
Chętnie czytam kolejne części "Zmierzchu", gdyż seria jest ciekawa. Napisana w sposób prosty, przystępny, dobrze się ją czyta po całym dniu nauki... Do tego, łatwo przenieśc się w ten świat, wyobrazic sobie to, o czym się w danym momencie czyta, co jest dużym plusem dla autorki...
Jednakże... jest wiele rzeczy, które mnie denerwują. Ze wszystkich przeczytanych do tej pory częsci (przyznaję się bez bicia, dopiero kończę "Zacmienie") najbardziej przypadł mi do gustu "Księżyc w Nowiu", gdyż jest to historia najbardziej realna, najbardziej prawdziwa... Sprawy się komplikują... denerwuje mnie to, że w pozostałych częściach bohaterowie są idealni, bez skazy... doprowadza mnie do szału Bella, idealna córeczka i wzorowa uczennica, która zachowuje spokój nawet wtedy, gdy świat wali jej się na głowę i wciąż coś robi wbrew sobie... denerwuje mnie, że miłośc wampira i zwykłej dziewczyny, mimo grożących Belli z tego powodu niebezpieczeństw, jest wciąż taka sielankowa, idealna i tak naprawdę tylko w "Księżycu w Nowiu" coś się zaczyna dziac... Jedynymi prawdziwymi postaciami w sadze są dla mnie Rosalie, Emmett i Jake, gdyż są przedstawieni "po ludzku", nie są jakoś przesadnie wyidealizowani, są normalni, w przeciwieństwie do pozostałych... Zgodzę się, że autorka miała ciekawy pomysł, ale go w pełni nie wykorzystała... wydaje mi się, że mogła by zrobic z tego coś straszniejszego, mogłoby byc więcej "dreszczyku"... nawet Lauren i Jessica w drugim tomie mogły byc okrutniejsze dla Belli i bardzeij jej dokopywac...
Mimo wszystko, bardzo lubię sagę "Twilight", zamierzam przeczytac wszystkie tomy i pewnie jeszcze kiedyś do niej wrócę, gdyż czyta się lekko, przyjemnie, i fajnie czasem przenieśc się w świat wampirów i wilkołaków oraz zakazanej miłości, jakiej nie obserwujemy na codzień...