Wiatru... Komentarze mile widziane :)

Wysłany: Wto 22:08, 31 Mar 2009

WIATRU WIOLINOWA STRUNA

Związany węzłem naszej tajemnicy
grywam na wiatru wiolinowej strunie
a echo niesie i pod niebem krzyczy
do słońca wątłe wyciągając dłonie.

Upadłe dusze ze snów niewyśnionych
wtórują dźwiękom niewidzialnej harfy
złapię choć jeden życiodajny promyk
uwolnię myśli śpiące pośród martwych

Srebrnymi łzami powypełniam źródła
i nurty rzeki pochłoną milczenie
otchłań rozproszę abyś znowu mogła
mojej muzyki być zaklętym brzmieniem

Nie pęknie wiatru wiolinowa struna
dopóki kamień tam na wzgórzu leży
bo na nim ryta jest tajemna runa
i dusza płonie i ten co uwierzył...

Śliczne... uwielbiam takie wiersze w stylu Leśmiana, bo czytając je można poczuć magię Wink

W "Wiatru wiolinowej strunie" wszystkie wyrazy idealnie do siebie pasują, nie ma zgrzytów. Można by rzec że wiersz jest perfekcyjnie dopracowany.
Niechaj Wen będzie z tobą
Neutis

Do Ibex: Leśmian... czy do realnego życia można zaliczyć takiego Dusidołka? Albo głos dziewczyny z za muru który okazał się tylko głosem?
Czy młoty (samodzielnie, bez niczyjej pomocy) "walące" w mur możemy uznać za coś... codziennego, normalnego? Może o niektórych dziełach Leśmiana można powiedzieć/napisać "On opisywał realne życie, jego dramaty i naśladował realia" ale nie o wszystkich... naśladował realia... w większości wzorował się na mitologii słowiańskiej i wiele pokazanych w jego wierszach istot właśnie z tamtąd pochodzi. Za realne można było by je uznać w epoce słowian, nie w naszej... co do jednego mogę się zgodzić... rym.
Po raz kolejny pozdrawiam, Neutis

Ja w tym wierszu nie widzę nic związanego z Leśmianem. On opisywał realne życie, jego dramaty i naśladował realia oraz istotą jego poezji był rym....

A teraz co do tytułu - to jest dobrze wymyślony, nawiązuje zręcznie do tekstu i jest wyróżniający się spośród innych.

Treść - słowa są wyszukane i dopasowane bardzo dobrze. Jest to typowy wiersz sylabiczny. Mało tutaj takich i jestem pozytywnie zszokowana, że napisałaś coś co naprawdę jest przyjemne w czytaniu. Słowa zręcznie pseudonimują i opisują odczucia, a raczej jak ważne jest dla podmiotu granie na harfie. Ile jest zdolny zrobić aby osoba mu bliska mogła usłyszeć melodię graną na instrumencie.
Nie pasują mi wyłącznie dwa ostatnie wersy. Zgrzytają ze sobą i psują efekt końcowy. Chyba chciałaś na końcu zaskoczyć odbiorcę ( jeżeli to miałaś na myśli to ten wiersz porównałam bym do utworów Pawlikowskiej- Jasnorzewskiej choć i tak byłby to duuży zaszczyt.....).

Ogółem jestem na wielki plus dla twojej twórczości i zachęcam do pracy i wstawiania tutaj więcej wierszy.
Serdecznie pozdrawiam - Ibex ;*

Bardzo mi się podobało. Nie zauważyłam żadnych niepoprawnie sformułowanych słów. Lubię jak rymy występują jako "a b a b ". Tytuł też doskonale dobrałaś do atmosfery wiersza.
Pisz dalej :))

Nie podoba mi się słowo "powypełniam".
Generalnie dobrze, lubię wiersze z wyraźnym rytmem. Podoba mi się zakończenie, skłania do tego, żeby chwilę pomyśleć nad całością.

Piękny wiersz. Lubię takie klimaty. Strasznie mi się spodobało: "uwolnię myśli śpiące pośród martwych"... pięknie:)

Poza tym mam miłe wrażenie, że każde słowo ma tu swoje konkretne miejsce i znaczenie, a nie tylko dla potrzeb rymu.. i to lubię Wink

Gość

<zbiera szczenę z podłogi> To serio Twojego autorstwa? ;o genialne! Nie myślałaś o tym, żeby gdzieś wysłać ten wiersz? Na jakiś konkurs, czy chociażby do jakiejś gazety? Bardzo mi się podobało, bardzo, bardzo. Mam nadzieję, że przeczytam jeszcze coś Twojego.
Pozdrawiam,
M.

Szczerze mówiąc mi się nie podobało.
Zanim zostane nabita na pal, powiem dlaczego.
Nie lubie tego typu wierszy. Jak dla mnie jest zbyt duża przesada, wiem, wiem, ja tez przesadzam i sie powtarzam. Masz potencjał i świetnie dobierasz słowa.
Moze to dla mnie zbyt inteligentne? Nie wiem.
Życzę weny i sukcesów w pisaniu.
P.s Co do wysłania Twojego dzieła na konkurs to w 100% się zgadzam, nie powiem ma w sobie to cos, ludzie którzy lubią takie wiersze czytać, napewno będą zachwyceni.
Pzdr. Wink

Zakochałam się w tym cudeńku:) Pokazałam go młodszej siostrze, która bierze udział w konkursach recytatorskich...Była zachwycona...:) Teraz szlifuje go na pamięć. Mam nadzieję że nie masz nic przeciwko... Oczywiście na wstępie recytacji powie twój nick:) Można powiedzieć że będziesz koło Mickiewicza i Słowackiego:) Jak byś się jednak nie zgodziła to daj znać...Masz pełne prawa autorskie, a ja nie chcę ich łamać:)