Twory Khamiry [06.04.2010]

O, piszesz wiersze. Od kiedy? Dlaczego ja nic o tym nie wiedziałam?
Ładne i estetycznie wyglądają na szablonie strony, chociaż w niczym wesołym nie gustuję.

Nic nie wiedziałaś, gdyż nie miałam z tobą kontaktu, zgadnij z czyjej winy.

Teraz mam zaszczyt przedstawić tFór wspólny mój i niejakiego Atemu ku chwale konkursu, do którego się kiedyś biedak zgłosił (Różowy Pony Ma Opony). Hymn ku czci Paweta (biedak, strasznie długo nie zaglądał na twilightseries... już ja coś z nim zrobię!).

"Boże, ześlij Paweta"
Gdzie jest radość, gdzie nadzieja,
kiedy wszystko cień zabiera…
Kto uchroni przed nicością?
Kto obroni nas litością?

Ciągle mam przeczucie, wciąż nie tracę wiary,
Że obroni nas Przyjaciel, pełen energicznej pary!
Zejdzie z nieba niczym anioł, na ratunek nam się stawi
i zwycięski trunek wina, tu na stół postawi!
Odsłaniając wszystkie prawdy, w końcu nas ocali.
Będę tak cierpliwie czekać aż się w końcu zjawi…!

Paweto przyjdzie w końcu
i oddamy pokłon Słońcu.
Przy Nim szczęście odnajdziemy,
wszystkich wrogów pogrzebiemy!

P jak Paweł, imię Mistrza.
A jak Altruista, cecha wyższa!
W jak Wielki, nasz Przywódca.
E jak Entuzjasta, smutkom wszystkim basta!
T jak Twórczy, nigdy nie przestanie…
O jak Optymista, vivat nasz Tytanie!

Przegna zło, pokona ciemność, wygna piekła czarty…
Diabeł przez Niego nos mieć będzie utarty!
Nadejdzie era światła i radości…
Dzięki Pawetowi uśmiech w nas zagości!

I taki moment będzie, że wszystko przetrwamy…
Pomimo zła i ciemności, wciąż nie tracę wiary!
Kiedyś zjawi się prawdziwy Heros, który nas obroni…
I szczere uczucia, z uśmiechem w nas odsłoni…
Nie będzie już wojen, ani płaczu ludzi…
Z koszmaru na jawie wszystkich nas obudzi!

Paweto przyjdzie w końcu
i oddamy pokłon Słońcu.
Przy Nim szczęście odnajdziemy,
wszystkich wrogów pogrzebiemy!

P jak Patron, który jest wciąż blisko przy nas.
A jak Anioł, którego z nieba nam posyłasz!
W jak Wojownik, prawy i uczciwy.
E jak Eldorado, którym nas zaszczyci!
T jak Tama, dla żalu, złości i smutków.
O jak Oparcie dla ludzi i ich trudów.

Więc przyślij Tytana i ocal przed złem!
W Pawecie nadzieja, a hymn na Jego cześć!

Khamiro - już nigdy nie będę w stanie wysłuchać "Czerwonego jabłuszka" czy "Gumisiów" w oryginalnej wersji...
Co do "Hej, sokoły", to przyznam, że nie za bardzo mi się spodobało.
Wprawdzie tekst fajny, ale trochę drugi wers nie pasuje do melodii.
(Reszty nie sprawdzałam, więc nie wiem, czy dalej jest lepiej...)

Khamira, bardzo ciekawe są te twoje twory.
Z przyjemnością się je czyta.
Co do Paweta, to co z nim? Wszędzie pełno paweta!
A opowieści, były na podstawie czegoś? Bo mi się zdaje że z tyłu pewnej książki czytałam coś o o podobnym refrenie.
Dobra, to ja życzę weny