Bree Tanner

Bree Tanner...hmmm... szkoda, że nie otrzymała drugiej szansy. Gdyby Carlisle się nią zaopiekował, kto wie? Może nawet quileucka sfora zaakceptowałaby nową "kuzynkę" w rodzinie doktora. Pod okiem naszego ulubionego, złotookiego lekarza oraz Alice, Esme, Edwarda i Jaspera mogłaby się nawet nawrócić na "wegetarianizm", a żeby uniknęła pokus związanych z zapachem ludzi, wystarczyłoby odesłać ją do Denalczyków, mieszkających z dala od ludzkich siedzib.
Historia tego dziewczątka jest bardzo poruszająca. Czytając końcowe strony "Drugiego życia..." miałem wręcz łzy w oczach, a naprawdę mało co jest w stanie mnie wzruszyć

Bree... Polubiłam ją. Gdy czytałam Zaćmienie zupełnie nie zwróciłam na nią uwagi. Była wtedy dla mnie zwykłą nowonarodzoną która gada co tylko jej na mózg padnie byle tylko nie została zabita i nic więcej. Potem gdy przeczytałam Drugie Życie Bree Tanner szczerze ją polubiłam. Była taka ludzka. Wszyscy z jej bandy myśleli tylko o rozrywce i krwi z wyjątkiem niej. Miała swoje problemy, przyjemności, zainteresowania, radości.... Zachowywała się tak jakby dalej była człowiekiem mimo tego że nie chciała pamiętać swojego ludzkiego życia. Zawsze była w duszy całkowicie człowiekiem chociaż pewnie nawet sobie z tego nie zdawała sprawy.

Nie czytałam 'Drugiego życia Bree Tanner' , jednak widzę że muszę to nadrobić. Jej postać zaciekawiła mnie, jako że była typową nowonarodzoną, a w całej serii nie było takich za wiele Wink

Miałam nadzieję, że dołączy do Cullenów, i zawiodłam się nieco, gdy skończyła, jak skończyła.
Nie wszystkim dany jest jednak happy end.

W "Zaćmieniu" trochę było mi jej żal. Ale nie za bardzo. Wydawała mi się rozwydrzoną, rozkapryszoną nowonarodzoną dostającą tyle krwi, ile zawsze chciała. Po pewnym czasie przeczytałam "Drugie życie Bree Tanner" i oniemiałam. Ja nawet nie pamiętałam jej imienia i nie kojarzyłam z sagą! Bree była rozsądną osobą - nie wdawała się w bójki z innymi, tylko chowała się za Fredem. I te słowa - "Zamknij oczy", skierowane nie do niej, a do Belli, wzruszyły mnie. Nie wiem dlaczego. Zawsze będę tęsknić za Bree.

Gdy przeczytałam na necie o tym że powstała książka "Drugie życie Bree Tanner" były akurat wakacje, zryw wiśni ;p Następnego dnia pojechałam , zarobiłam , kupiłam xd I nie żałuje ;D

W "Zacmieniu" zwróciłam na nią uwagę tylko dlatego bo zastanawiałam się jak to się stało, że na początku bitwy wilkołaki jej nie zabiły .. Ale teraz wiem , że ona w tej książce znaczyła więcej niż się może wydawac ; ]