Wampir czy wilkołak?

Mimo wszystko wampirem. Te mimo to głownie to, że nieuniknione by było polowanie na ludzi, ewentualnie na zwierzęta, a nie widzi mi się bieganie po lasach za niedźwiedziami.
Ale za to te piękno... tajemniczość, siła oddziaływania na ludzi, manipulacja ^^ nieśmiertelność...

Wysłany: Pon 16:47, 02 Mar 2009

Rozważając kwestię w zupełnym oderwaniu od sagi, wolałabym być wampirem. Ten zabójczy wdzięk. Śmiertelnie niebezpieczne, chociaż często wcale na takie niewyglądające.
Jeśli jednak patrzeć na to pod kątem Twilight, jako 'potwory', wolę wilkołaki.

Wysłany: Pią 15:21, 06 Mar 2009

zdecydowanie- wampirem

Wysłany: Pią 15:22, 06 Mar 2009

dlaczego?

Wysłany: Pią 20:26, 06 Mar 2009

dlaczego?...

no wiesz, te idealne twarze, różne zdolności, no i wogóle mają w sobie to coś.!

nie to co te kundle , które muszą nosić portki w zębach;)

Wysłany: Pią 21:24, 06 Mar 2009

Bookish napisał:

nie to co te kundle , które muszą nosić portki w zębach;)

No właśnie :]
Nieźle to Meyer wymyśliła. Nawet można powiedzieć że trochę ich ośmiesza, kolejny powód, że wampiry są jednak lepsze.
Brak przemiany, jest się nim i nic nie trzeba robić ...

Wysłany: Pią 21:28, 06 Mar 2009

wolałabym nosić spodnie w zębach, móc być człowiekiem, niż na zawsze wampirem

Wysłany: Sob 9:03, 07 Mar 2009

zgadzam się z przedpiszcą. wolałabym być człowiekiem zmieniającm się od czasu do czasu w wilkołaka , a nie wampirem krzywdzącym ludzi . bo jakby nie patrzeć, zabijanie to krzywda , prawda ?? nawet wegetarianin czasem wpadnie. a śmierć ? każdemu się to kiedyś przytrafi . nawt wampirowi, bo kiedyś zawsze jest koniec. a wilkołak może decydować, kiedy wystarczy.

Wysłany: Sob 10:09, 07 Mar 2009

Oczywiście wampirem. Przez całą tą książkę nie pałałam zbytnia sympatią do wilkołaków. Noi to czytanie w myślach ;//
Nie umiałabym tak xDD
A wampir jest...inaczej wampir ma tylko jedną wadę....pije krew. No ale ja bym była "wegetarianką" xD

Wysłany: Sob 14:06, 07 Mar 2009

Też byś piła krew, tylko zwierzęcą

Wysłany: Sob 14:16, 07 Mar 2009

Ja chyba nie potrafię jednoznacznie określić, kim wolałabym być.
Wampirem, dla całego wyglądu, wdzięku i darów (może by mi się jakiś trafił). Aczkolwiek nie miałabym możliwości wyboru, nie wiem też, czy dałabym radę wytrzymać bez ludzkiej krwi. Poza tym, ta cała nienawiść do siebie, ta bezradność, że nie można być człowiekiem. To chyba za wysoka cena, bycie wiecznie młodym stałoby się z biegiem czasu męczące.
Wilkołakiem, ponieważ miałabym możliwość wyboru. Mimo wszystko mogłabym pozostać człowiekiem, nie musiałabym wyrzekać się posiadania dzieci itd.
Ale nie uśmiecha mi się bieganie na czterech łapach po lesie i atakowanie napotkanych wampirów, z którymi musiałabym robić porządek, mimo że bym tego nie chciała.

Wszędzie mam jakieś za i przeciw, dlatego chyba najlepiej pozostać człowiekiem. d;

Wysłany: Sob 14:20, 07 Mar 2009

Bookish napisał:

no wiesz, te idealne twarze, różne zdolności, no i wogóle mają w sobie to coś.!

Dla mnie to trochę próżne, poświęcić życie i wszystkie jego zalety dla nieskazitelnej urody. Poniekąd Bella właśnie takimi głupimi powodami się kierowała (oprócz miłości ), panikowała, że musi jak najszybciej przejść przemianę bo będzie starsza od Edwarda.

Wysłany: Sob 16:41, 07 Mar 2009

Jako ludzie możemy skrzywdzić innych ludzi, jako ludzie-wilkołaki też byśmy to zrobić dlatego argument o krzywdzeniu ludzi przez wampiry można chyba w ten sposób obalić Wink

Wysłany: Sob 16:57, 07 Mar 2009

ok, ale ja miałam na myśli zabijanie ludzi. Jakby nie patrzeć, wilkołaki raczej ludzi bronią, nie zabijają . a z drugiej strony, żeby kogś uśmiercić, nie potrzebujesz przecież wampira ... ludzie wykańczają się wystarczająco często .

Wysłany: Sob 17:29, 07 Mar 2009

No właśnie, "człowiek człowiekowi wilkiem" a tym bardziej wilkołak Wink

Wysłany: Śro 14:05, 11 Mar 2009

Od kiedy pamiętam, zawsze chciałam być Wampirem. We wszystkich wojnach Wampir-Wilkołak. Nie wiem, co mnie tak do nich ciągnęło, ale teraz też się to nie zmieniło.

Wysłany: Nie 10:59, 15 Mar 2009

Wilkołak

z wielu powodów...wilkołak zmienia się wilka kiedy chce Wink

, jest cieplutki,nie musi się zmieniać na całą wieczność jak wampir a i tak żyje bardzo długo, czuje sie wolny,ma pełna watache zaufanych przyjaciół,może pokochać człowieka i nie martwić się że wypije mu krew ... ,może cieszyć się normalnym jedzeniem Wink

,może spać...i z wielu ,wielu innych...

Wysłany: Nie 20:58, 22 Mar 2009

Wilkołak!!
Po pierwsze, nie wiem co może być tak pociągającego w jakichś bezpłciowych stworach pijących ludzką krew OO'
Po drugie, osobiście nie chciałabym być chodzącym ideałem - wampirem. Nie byłoby wcale przyjemnie chcieć zjeść jakiegoś człowieka, a brak snu, brak człowieczych cech (większości), brak realizmu i brak ciepła, oraz ciało z kawałka jakiejś cegły to też spory dyskomfort. Nie przyzwyczaiłabym się do takiego życia, zwłaszcza jeśli otaczałaby mnie gromadka równie idealnych, wypucowanych i bezpłciowych istot.
Po trzecie, być wilkiem to frajda!
Możesz bez obaw mieć przyjaciół wśród ludzi, bo nie chcesz się nimi posilić. Masz wyczulone zmysły, jesteś wolny. Zmieniasz się, kiedy chcesz. Jesteś ciepły i masz prawdziwych, szczerych przyjaciół z watahy. Nigdy nie marzniesz i jesteś przyjemny w dotyku, w przeciwieństwie do pijaw - nie dość, że możesz zamarznąć, to masz wrażenie, że dotykasz kamień oO' no i ma się wszystkie ludzkie cechy, prowadzi się normalne życie, w każdym razie bardziej normalne niż wampiry.

Wysłany: Sob 21:56, 28 Mar 2009

tuniskova - to może mi powiesz, co ja mam teraz napisać? xD
Chyba tylko jedno: patrz w górę. Bo zabrałaś mi całe uzasadnienie! Agrh!

Wysłany: Nie 9:52, 29 Mar 2009

Może i jestem jakaś dziwna, ale zawsze pociągały mnie wampiry ^^ Nie ich piękno itd, ale to, że mają całą wieczność na przemyślenia i w ogóle. I jeżeli nie chcą to nie muszą z nikim dzielić myśli (w przeciwieństwie do wilkołaków), mają prawo komuś nie ufać, nie muszą kochać całej ludzkości. Ja gdybym stała się wampirem to przez pierwsze 100lat bym się gdzieś schowała SAMA i rozmyślała. O tym jak chcę żeby ta moja egzystencja wyglądała, czy chcę szukać towarzystwa i o tych wszystkich "ludzkich sprawach". Wreszcie mogłabym się zastanowić nad tym kim tak naprawdę chcę być ( w sensie co chcę reprezentować moją postawą). I po tych stu latach wreszcie wiedziałabym czego chcę, mogłabym wrócić do świata (jako wampir wegetarianin:P) i nie musiałabym się przejmować, że nie mam rodziny, że nie znalazłam miłości i takie tam, bo wiedziałabym, że mam całą wieczność na poszukiwania. A wilkołak zawsze musi się liczyć z wpojeniem...