Czy podobał ci się 2 tom z perspektywy Jacoba ?

Hm, jak dla mnie świetny pomysł Meyer ;D
2 tom był również świetnie napisany, choć na początku jakoś specjalnie nie byłam do niego przekonana. Fajnie było przeczytać również odczucia i myśli Jacoba.

Jednym słowem REWELACJA!Moja ulubiona cześć to właśnie jego księga.Taki odskok od przesłodzonych dialogów made by Bella and Edward...pokazany jego świat i punkt widzenia na to co się wokół niego i jego bliskich mu osób działo...Fajnie było poaznać jego zdanie na postępowanie Belli,jego sarkastyczne niekiedy poczucie humoru,myśli a co najważniejsze jego uczucia,jak bardzo chciał kochać i być kochanym.Wydaje mi się że książka jest bardziej świeższa,pozwala nam wgłębić się w tajniki sfory i jak bardzo Jacob był rozdarty między tym co co chciał zrobić a co chcieli mu nakazać by zrobił.Ogólnie pomysł z księga jest dla mnie bombastik-fantastik;)

to bardzo urozmaiciło książke, mnie sie bardzo podobało. chociaż bardziej podoba mie się zaćmienie, to i tak lubię tą książke z sagi. jest przepełniona cierpnieniem i bólem podczas ciąży Belli. nie wiele jest książek w których znajduje się zmiana narratora.. sądze, że nie wszystkim się podoba, ponieważ są przyzwyczajeni do jednego narratora, a tutaj pozycja narratora zmienia się o 180 stopni.

Ja osobiście bardzo lubię księgę Jacoba ! Super było poznać książkę z perspektywy kogoś innego niż tylko Bella ;D A zresztą ta księga z perspektywy Belli była by po prostu nudna ;D A tak to się coś dzieje ;D Ciekawie też było poznać książkę oczami wilkołaka Wink

Podobały mi się też jego nazwy rozdziałów... takie długie w porównaniu do nazw w księdze Belli. I byłoby też ciekawie jakby zrobili trzecią księgę oczami Edwarda ;D

Byłam bardzo, bardzo zaskoczona tym, że powstał tom z perspektywy Jacoba.
Uważam, że to bardzo ciekawe urozmaicenenie, można dowiedzieć się też wielu rzeczy, których z perspektywy Belii byśmy się nie dowiedzieli.
Dla mnie to w ogóle super sprawa, ponieważ uwielbiam Jacoba i jest to naprawdę super.

Jak na początku dowiedziałam się, że pewna część czwartego tomu Meyer opisuje z perspektywy Jacoba- wzdrygnęłam się. Nigdy nie przepadałam za tą postacią, liczyłam tylko na to, że szczęśliwie uda mi się pokonać te ponad sto stron. Okazało się jednak, że wszystko i tak kręciło się wokół Cullenów, a sam Jacob był marionetką. No i na koniec to wpojenie. Zaskakujące, ale przynoszące ulgę- wreszcie dał sobie spokój z Bellą. ;-)

Nie no 1 księga, bella nie ma okresu, bomba xD
Miałam załamanie psychiczne, że Bellcia będzie mieć dziecko!
Potem prolog Jacob'a, nie no poległam! Jego teksty do Seth'a, Rosalie, nigdy się tak nie uśmiałam w żadnej części, Jake zawsze wiedział co ma ze Sobą zrobić, szczerze to tak go polubiłam, ze płakałam na niektórych jego myślach, bo ten chłopak zasłużył na szczęście.
Bella w Przed Świtem jest płytka i strasznie działa mi na układ, achh...nie polubiłam jej w ostatniej części, za to moje uczucia do Jacob'a są jasne.
Można było poznać Leę, bardzo Mnie intrygowała od Zaćmienia i także polubiłam to niezłe ziółko, może lepiej by było jakby Jake był Leą, kto wie.
Wspaniałe chwile Belli, bla, bla plus entuzjazm Setha ;D

Mnie też sie tak srednio podobał - bo średnio lubie a nawet tylko toleruje Jacoba. Fakt, dzieki temu rozdzialowi mogę lepiej go poznać i zrozumieć jak i polubiec (nie lubiłam go aż do PŚ, w Zacmieniu byl taki wredny, namolny i myslal, ze dobrze robi i wszystko wie a nic nie wiedział a teraz poprostu go toleruje), ale mimo wszystko, gdy tylko zaczął się ponownie rozdział z Bellą to sie ucieszyłam :) . choć niektóre momenty w opowiadaniu Jacoba były fajne (np. te docinki Jacob-Rosalie ;DD)

pozdrawiam, Renesmee ;>

KOCHAM TEN ROZDZIAŁ. ;d
jest napisany tak... no prawdziwie. chodzi mi o to, że jakby spisane wszystkie jego myśli, bez upiększeń jak w przypadku Belli.
ale nie tylko dlatego jest świetny. xd
zero użalania się, rozwodzenia nad mało istotnymi sprawami et.
po prostu najlepszy. ;)

Mi się bardzo podobał, pewnie dlatego że jestem Team Jake. Ale z ręką na sercu mogę się podpisać pod postem Susan. Racja, to było niesamowite móc zobaczyć jak on to wszystko spostrzega. A te jego nazwy rozdziałów..;)
elcik1105 mnie tez trochę wkurzyło że się zadowalał jak Ed cierpiał, bo Edwarda tez lubię, no ale to jedna z ludzkich cech, a jak kocham nawet jego wady. Pozostaje mi tylko: Ahhh....

Mi się bardzo podobał.
Gdy skończyłam go czytać to było mi smutno, że muszę wracać do tej Belli.
Ogólnie Jacob miał bardzo ciekawy tok myślenia.
Bardzo mi się podobało.

Ten tom był super! Te tytuły rozdziałów i wszystko...
Z perspektywy Belli to tak jakby sprawozdanie, a ten tom dla mnie jest jak jego pamiętnik.
Wampiretka14, 'Nila', zgadzam się z Wami.

Najpierw jakoś mi nie pasował, jeden rozdział i już miałam dość. Ale odczekałam kilka dni i zabrałam się za ten tom znowu. I przeczytałam go błyskawicznie, czytało mi się szybko, łatwo i przyjemnie. To była świetna odskocznia pomiędzy narracją Belli, która mogłaby znudzić czytelnika. Leżenie na kanapie i udawanie przed Cullenami, że wszystko jest ok. A pobyt w głowie Jake'a był naprawdę ciekawy :)

Według mnie to chyba najlepsza część BD. Świetne teksty, typowy dla Jake humor, super po prostu. Może to ze względu na to, że jest moim ulubionym bohaterem (nie bijcie <prosi>)... Ogólnie uważam, że Steph miała dobry pomysł z tym jak to określiła moja przedmówczyni "siedzeniem w głowie Jakea" ;) Bardzo fajnie się to czytało, a te jego sarkastyczne uwagi na temat Cullenów...mmm

Myślę, że księga z perspektywy Jacoba to świetne urozmaicenie. Bardzo mnie bawiły tytuły rozdziałów i język Jacoba Wink

. Z tego co pamiętam był tytuł: "życie to jedno wielkie gówno a potem się umiera" czy jakoś tak. Wiele rzeczy się dowiedziałam z tej księgi i w ogóle całe BD jest super! Wink

:D

kiedy czytałam pierwsze trzy razy to szczerze nie lubiłam tej księgi. dopiero kiedy przeczytałam tą książkę ostatni raz,to się przekonałam:) Można spojrzeć na całą sytuację zupełnie z innej perspektywy i dowiedzieć się,co tak naprawdę czuł Jacob,jakie miał relacje z bliskimi itp.. może ta księga nie jest moją ulubioną,ale nie mogę narzekać:) jest tam dużo śmiesznych scen;d

księga Jacoba jest najlepsza jego teksty jego opisy
omal nie zwymiotowałam jak opisywał jak Bella miała pić krew, a najbardziej bawiły mnie jego rozmowy z Alice, scena porodu była świetna, najpierw dziecko chciał zabić a później sobie ją wpoił, choć jak dla mnie to jego wpojenie Stefcia napisała by choć odrobinę był szczęśliwy bo jego relacje z Bellą i te ich uczucia a przynajmniej jego normalnego człowiek pchneły by do samobojstwa:/ od zmierzchu żal mi go było, szkoda że w filmowych wersjach tego nie była szczególnie w zmierzchu

baaaaardzo sie podobał ; )
ja od zawsze uwielbiałam postac Jacoba ; p
a dzięki tej księdze jeszcze bardziej go zrozumiałam i jego 'czasem' głupkowate zachowanie ; )

Jacob Team <3

Tom z perspektywy Jacoba najpierw mnie nudzil,ale zrozumialam,ze dzieki niemu dowiadujemy co sie dzieje u sfory i Cullenow.Ukazuje swoje odczucie zwiazane z cala ciaza Belli.Najlesze jednak byly jego dialogi z Rose. xD

Na początku myślałam, że tego nie przeczytam i normalnie w świecie opuszcze. Nie byłam przyzwyczajona do przebiegu sytuacji z perspektywy kogo innego. Przeczytałam i ku mojemu zdziwieniu, lepiej mi się czytało niż reszta książki. Naprawdę, to był świetny pomysł :) A te dialogi z Ros~ to z nóg mnie powalały wręcz. Gdyby zabrakło księgi Jacoba, nie wiem czy byłoby tak ciekawie. No bo co Bella by opowiadała? O tym jak cierpi? Tak trochę świeżości zawsze sie przyda Wink