wiersze belli0

Wysłany: Czw 22:49, 25 Mar 2010

Okej... więc teraz możecie mnie zlinczować, ale może komuś się spodoba?:oops:Od dłuższego czasu piszę do szuflady... zresztą nie tylko wiersze i zebrało mnie na odwagę, by coś tu wstawić.

Więc proszę bardzo, mój porąbany twór:

Serce nie sługa

I kłócę się ze sobą wciąż każdego dnia,
Zbaczając ze stoku w towarzystwie ignorancji.
Słyszę jak ktoś nieopodal cicho gdzieś łka,
Poszukując dla oparcia czyjejś instancji.

I własne łzy z policzków wycieram,
Bo to co było… tego już nie ma.
Wszelkie ślady cieni zacieram,
Kiedyż to było, gdy do łona tuliła mama?

Cichy śmiech i ciche łzy
Od świtu, aż po zmierzch.
Życie nagle wystawia swoje ostre kły,
Prawda wychodzi na wierzch.

Zamknij mocno oczy,
Wycisz swoje myśli.
Cień rozpaczy wciąż za tobą kroczy,
Niewinni gdzieś na drzewie zawiśli.

Jak długo będziesz jeszcze uciekał,
Unikając przeznaczenia jakie pisane tobie?

- Ja nie będę wiecznie na ciebie czekał
Prędzej krzywdę zrobię sam sobie.
Nie mogę patrzeć jak płaczesz,
Nie mogę cofnąć się o krok w czasie.

- Ty wciąż z kwiatka na kwiatek skaczesz,
Niszcząc gniazdka ptasie!

Zero odpowiedzi.
Brak skruchy.
Żadnej spowiedzi.
Wyglądam jakiej otuchy.

Mój świat wywrócił,
Moje serce brutalnie wyrwał.
Niechże by kto te męki ukrócił,
Bo któż tyle kiedykolwiek wytrwał.

Na starych drzwiach, gdzieś tabliczka teraz wisi:
„Szukam serca na zastępstwo, gardzę wami adonisi!”

Wysłany: Pią 13:37, 26 Mar 2010

hm, w zasadzie specjalistą nie jestem, od razu uprzedzam, ale nie bardzo mi się podobają niedokładne rymy - przynajmniej w niektórych wersach - zaburzają całość...
poza tym... jeśli czemuś nadajesz rytm - to przynajmniej moja logika nakazuje go utrzymać i kontynuować... nie znaczy że nie możesz robić dwuwersów... oczywiście, że tak, ale też w jakiś konkretny sposób...
jakoś mi się ogólnie nie podoba ten wiersz... za to w kawałkach - to jak dla mnie może być :) ale ogólnie jest nierówno...

Cytat:

Zero odpowiedzi.
Brak skruchy.
Żadnej spowiedzi.
Wyglądam jakiej otuchy.

to właściwie nie bardzo jest - za krótko i jakoś sucho zabrzmiało... do tego jakiejś, a nie jakiej

Cytat:

Na starych drzwiach, gdzieś tabliczka teraz wisi:
„Szukam serca na zastępstwo, gardzę wami adonisi!”

za to to jest świetny manifest :) a ja lubię manifesty :P

Cytat:

I kłócę się ze sobą wciąż każdego dnia,
Zbaczając ze stoku w towarzystwie ignorancji.
Słyszę jak ktoś nieopodal cicho gdzieś łka,
Poszukując dla oparcia czyjejś instancji.

świetne rymy ABAB (znaczy krzyżowe - nazw naprawdę nie pamiętam :) )
ale już tu wszystko siada

Cytat:

I własne łzy z policzków wycieram,
Bo to co było… tego już nie ma.
Wszelkie ślady cieni zacieram,
Kiedyż to było, gdy do łona tuliła mama?

mama? z czym się to miało rymować? do tego to wycieram - zacieram... za dużo cieram ...

no dobra - ogólnie średnio... w kawałkach całkiem całkiem :)
wstaw kolejny, z miłą chęcią go skomentuję :)

pozdrawia
kirke

Wysłany: Pią 15:21, 26 Mar 2010

Nawet ładnawe to jest. Moje wampirze oczka widziały lepsze, ale nawet jest. Jak dalej popiszesz to osiągniesz cel;)

Wysłany: Pon 14:33, 29 Mar 2010

O, Edwardzie! jak ja tęskniłam za takimi wierszami. Rymy, w końcu są rymy!
Zacznę od tego, że jestem w ogromnej euforii, z racji tego, że ktoś mi tu zapodał rymowany wiersz.

tematyka jest bardzo ciekawa. No, może nie sama tematyka, bo tego jest pełno, ale sam sposób jej pokazania i opisania. Bardzo ładne zwrotki, ciekawe rymy( o tym potem). Ogólnie budowa wiersza bardzo mi się podoba. jest zwarty, konkretny, inny niż większość, które w tej chwili czytam.

A teraz rymy: Pisałam już o tym, jak się cieszę, że są? Tak? To nić, napiszę jeszcze raz. Bardzo się cieszę, że są.
Tylko czasami można się zgubić, raz inaczej, raz inaczej. Ale mimo wszystko jest ładnie. Bardzo mi się podoba.
Pozdrawiam, Prawdziwa.

A, co mi tam wstawiam kolejny;)

Pamiętaj o mnie

Kiedy wiatr burzy łanów kłosy,
Gdy lekka bryza unosi włosy,
Wtedy wspomnij o mnie,
Bo o to ciężko w te dnie.

Gdy słoneczny promień zbłądzi
I na twarzy piknik urządzi,
Jak rumieńce na twarzy,
Kwitnącymi stokrotkami cię obdarzy,
Wspomnij o mnie.

Pamiętasz? Tam na łące,
Gdzie skakały zające,
Tam ja ci oświadczyłem,
Że nigdy niczego nie kryłem,
Że nad życie kochałem
I swoje w zamian oddałem…

Pamiętasz? Teraz, gdy łzy płyną,
Czy pamiętasz mnie tam pod cytryną?

Ależ ja pamiętam. Cool

Witam ponownie.

Ładny temat sobie wybrałaś, ciekawy. Co mnie zaskoczyło podmiotem lirycznym jest facet.
I bardzo mnie zastanawia ta cała sytuacja. Czemu oni ze sobą nie są? Widać coś stanęła im na drodze, a czytając ten wiersz można by pomyśleć, że piękna była ta droga. Bo opisy sytuacji są bardzo ładne, pełne szczęścia.

A teraz odnośnie stylu.

Wtedy wspomnij o mnie,
Bo o to ciężko w te dnie.
Auć. Confused

Pamiętasz? Teraz, gdy łzy płyną,
Czy pamiętasz mnie tam pod cytryną?
Bardzo ładnie sformułowane. Po takim wersie można się szybko prześlizgnąć, ale trafia.

A, już wiem co się stało. Smile

Wszystko podane jak na tacy, tylko ja nie mogę nic znaleźć.
Że nad życie kochałem
I swoje w zamian oddałem…
Ależ to piękne.

Pozdrawiam.

Witam Ciebie, droga poetko!
Która wiersze piszesz niezbyt letko;p
Rymy Twoje jak jogurt dwupokładowy
Z wierzchu ładne, gładkie, jak botoks nowy,
Lecz po analizie bardziej dokładnej
Brakuje trochę do stylistyki składnej.

Buntowniczką jesteś, o Wieszczko młoda!
Nie wzrusza ciebie na równe strofy moda.
Przenosisz znaczenie wyrazów, słowa porównujesz
Epitetami też trochę szpanujesz.
Lecz ja - czytelniczka wredliwa
Na twe wysiłki pozostałam niewrażliwa...

Choć świat pojmujesz wyjatkowo pięknie
To moje kolano niestety nie mięknie.
Ale ćwicz, a artystko wytrwale!
Bo Twój rozwój chcę ujrzeć przy pochwał nawale Wink

Pozdro!