Paso doble na trzy łyki [24.06]

Wiersz pochodzi z pojedynku z Corny, której bardzo dziękuję za możliwość rywalizacji.

Paso doble na trzy łyki

Palcami wyszczute kształty zmieniają się pod wpływem
uśmiechów panny z brudnymi dłońmi i świńskimi
myślami Chociaż sama dama przyznaje że suche wydzieliny
wypływają uszami
Chronią świece przed zgaśnięciem
ciała przed pożarem

Zadziera wysoko suknię pokazuje koronki zalane żalem
utraconej menstruacji zapomnianego estrogenu
Nie wspomina o nienarodzonych krzykach małżeńskiej alkowy
Z kochankami pod drzwiami Z piersiami między wargami Z uczuciami za uszami

Nienawidzi muz leżących na fortepianach mistrzów
zeskrobanych z dziesiątego piętra bruku Nie przyzna
że zdziera halki zza wachlarzy pruderii dobrych córek

Czeladnikowi kradnie arterie
Zakonnicy Chrystusa spod habitu
Spija jej tajemnice z ust Safony

* * *

Wznosi toast za głowę rodu Labdakidów Rozgrzesza pełne wyrzutów sumienia
wybielone odwapnione
Mówi: Polejmy
sztucznym nawozem sztuczne pozy i sztuczne słowa
Chowa szlochy za musznik pana młodego
w pożyczonym garniturze z erekcją na widok druhny
Miał Będzie spijał

Nie ucieka przed krzyżem obmytym w Jordanie ani sznurem Judasza
Sam go zacisnął Namawiał do zbrodni przeciw temu
z którego boku też brał
Pamięta piękne słowa spod drzewa oliwnego przygniecionego głazem
niezaspokojonych żądz

I choćby klęczał przed świętością nie zapomni
agonii
spazmów
świętych orgii na ołtarzu Dionizosa

* * *

Przeskakując lata w siedmiodniowych pantoflach z czerwonymi obcasami
zgniłą hemoglobiną w gardłach
Prosimy o nowy poród Z wczoraj wynosimy jutrzejszy gwałt
Włożywszy duszące krawaty do butonierek
pończochy bez wypalonych hormonami dziur

Tańczymy paso doble w rytmie argentyńskiego poloneza
lubieżne tango na marszowe raz dwa
na tylnym siedzeniu dorożki z podkowami przybitymi do rąk

Świetnie, że wiersz pojawił się, bo liczę na to, że kiedy tu zajrzysz to powiesz mi, czy nie zapędziłam się w mojej interpretacji przy ocenie pojedynku.

W tekście podmiot liryczny to dla mnie osoba bezpruderyjna, łamiąca wszystkie zasady. I odnosi się wrażenie, ze mimo iz wampirzyca wszystko traktuje z pogardą i znudzeniem, to jednak brakuje jej tej utraconej kobiecości.

Wszystko jest tutaj bardzo dosadne, mimo tego, że otoczone powłoką bardzo interesujących i zadziwiających metafor. Kreatywności Ci nie brakuję.

Ciągle chodzi mi pogłowie, czy dobrze trafiłam z tą interpretacją na temat tej kobiecości. jak tylko ty zajrzysz to daj mi znać, tutaj albo na PW.

Czuję się po prostu spiorunowana.

Rudaa napisał:

Zadziera wysoko suknię pokazuje koronki zalane żalem
utraconej menstruacji zapomnianego estrogenu
Nie wspomina o nienarodzonych krzykach małżeńskiej alkowy
Z kochankami pod drzwiami Z piersiami między wargami Z uczuciami za uszami

Dobitność tego fragmentu po prostu mnie powaliła na kolana. Uwielbiam odważne wiersze. "Nienarodzony krzyk małżeńskiej alkowy"- perełka.

Rudaa napisał:

Wznosi toast za głowę rodu Labdakidów Rozgrzesza pełne wyrzutów sumienia
wybielone odwapnione
Mówi: Polejmy
sztucznym nawozem sztuczne pozy i sztuczne słowa

Nawiązania do mitologii?Pachnie szymborska. Masz mnie- jestem Twoja.
Rewelacyjny utwór. Chylę nisko głowę przed Twoim piórem.
Czekam na coś nowego. Jeśli coś wrzucisz i znajdziesz chwilę- powiadom mnie proszę.
Pozdrawiam!
Zoe