Eclipse

Bella nie była z nikim przed Edwardem. Jacob o tym wiedział, sam jako człowiek rozumiał, że ludzkie uczucia są po prostu zmienne. W tym szukał szansy. Dla mnie to ptoste :D

Bella w ogóle jakby mogla to caly świat by obdarzyla uczuciem... no miala kogoś jeszcze do kochania, ale gdyby tak na prawdę darzyla uczuciem Jacoba jako faceta to by to się nie zmienilo, a jednak gdy miala męża itd. to już zaczelo być co innego i inne uczucia do Jacoba

ECteam napisał:

morango napisał:

ECteam napisał:

Mnie zastanawia jedynie dlaczego Jacob tak uparcie się o ten pocałunek starał, skoro wiedział, że jest już przegrany, a Bella wychodzi za Edwarda.

Jacob sam to wyjaśnia pod koniec książki, kiedy Bella odwiedza go rannego. Ręce opadają...

Oh, tak wiem do czego dążył, to chyba oczywiste. Chodziło mi raczej o to, że nie rozumiem czemu to zrobił. Gdybym ja była w jego sytuacji odpuściłabym sobie, nie kombinowała na wszystkie sposoby jak postawić na swoim, skoro ukochana osoba już zadecydowała i jest jakby "po ptakach". Może źle to ujęłam, przepraszam.

Człowiek walczy dopóki ma nadzieję, mówi się, że nadzieja umiera ostatnia, gdy leżał ranny po bitwie, (mimo pocałunku w lesie i wyznania miłości przez Bellę), już nie próbował , zrozumiał, że mimo, że go kocha, to bardziej kocha Edwarda i to było najstraszniejsze. Odebrało chęć do walki o nią i strasznie go zgnębiło- patrz epilog

no i dobrze ulga dla niego i dla niej przynajmniej byla

Nie potępiam żadnej z postaci, bo relacje międzyludzkie i uczucia są nieobliczalne. Jacoba rozgrzeszam z wszystkiego, ale ja już mam swój osobisty sentyment :D Rolling Eyes

Może byłoby to dla mnie zrozumiałe, gdyby uczucia Belli zmieniły się w innych okolicznościach. Nie kiedy, pięć minut przed tym rozmawiała z Edwardem o ich zaręczynach, nie kiedy przed rozmową z Jacobem, Edward pocałował ją i był zaledwie kilkanaście metrów dalej. No błagam, tak się nie robi. Żeby nie było, że obwiniam o wszystko Jacoba - nie, tak nie jest, Bella też zachowałą się paskudnie.

Jacob skorzystał na tym, że Bella jest się w stanie poświęcić. A to cały czas była walka pomiędzy Edwardem i Jacobem. Chociaż Jake cały czas był na przegranej pozycji.

ECteam napisał:

Może byłoby to dla mnie zrozumiałe, gdyby uczucia Belli zmieniły się w innych okolicznościach. Nie kiedy, pięć minut przed tym rozmawiała z Edwardem o ich zaręczynach, nie kiedy przed rozmową z Jacobem, Edward pocałował ją i był zaledwie kilkanaście metrów dalej. No błagam, tak się nie robi. Żeby nie było, że obwiniam o wszystko Jacoba - nie, tak nie jest, Bella też zachowałą się paskudnie.

Myślę, że to wszystko było bardzo ludzkie, rządzą nami różne uczucia, Bella miała pomieszanie z poplątaniem, tuż przed bitwą sytuacja bardzo napięta, nie miała czasu do myślenia, działała spontanicznie.
poza tym, pamiętajmy, ze to jest historia wymyślona, tak została napisana. Pewnie każdy z nas napisałby to trochę inaczej.

spontanicznie, ale zostala sprowokowana przez niego...

No właśnie, najgorsze jest dla mnie to, że Jacob wykorzystał to jej poplątanie, spontaniczność, zdenerowanie czy jakkolwiek inaczej możnaby to nazwać. On raczej nie denerwował się bitwą - wręcz przeciwnie cieszył się.

- Pocałuj mnie, proszę.
Zaskoczony, otworzył szerzej oczy, ale zaraz ściągnął podejrzliwie brwi.
- Nabijasz się ze mnie.
- Pocałuj mnie. Pocałuj mnie na pożegnanie, idź i wróć.
Zawahał się. Walczył teraz sam ze sobą. Wykręcił tułów, żeby zerknąć sobie przez
ramię na zachód, nie odrywając przy tym stóp od podłoża, a potem, rozluźniwszy szyję , ale wciąż na mnie nie patrząc, zrobił niepewnie krok w moim kierunku - jeden, drugi... Spojrzał na mnie. W jego oczach było widać, że targają nim wątpliwości. Nie zdawałam sobie sprawy, jaką sama miałam minę.
Przeniósł ciężar ciała z pięt na palce i ruszył do przodu. ¯Żeby pokonać dzielące nas
metry, wystarczyły mu trzy susy.

To jest ten fragment. Czyż nie targają nim wątpliwości. Może i ją sprowokował wcześniej jak dzieciak, ale nie wierzył, że go poprosi o pocałunek. Nawet jak to zrobiła, myślał, że go wypuszcza. gdy jej uwierzył, za bardzo ja kochał i pragnął, by z tego nie skorzystać.

Powiedział że będzie walczył i wywalczył.... Jestem ciekawa jakimi uczuciamy był wtedy targany Edward :(

co się nie robi dla ... ten fragment mnie po prostu dobił, Bella jest jednak zbyt naiwna wtedy

a dla mnie ten fragment jest genialny, pod każdym względem. Związek Belli i Jacoba jest bardzo skomplikowany, to i sceny między nimi muszą budzić emocje. Z Edwardem i Bella to proste. Kochają się to wszystko im uchodzi. Z Jacobem każde intymne chwile wywołują burzliwą dyskusję zwolenników i przeciwników.

Nie wywolywałyby gdyby Bella nie byłaby w związku z Edwarem. Ale skoro była, to wiadomo, że intymne zdarzenia z Jacobem muszą budzić kontrowersje. Może inaczej byśmy na to patrzyly gdybysmy nie wiedzialy jak bardzo Bella kocha Edwarda.

ehhh macie racje.... ale mimo wszystko ciężko się na to patrzy... ta książka wzbudza takie emocje (przynajmniej we mnie) że nawet czytając ja po raz wtóry nie potrafię się nie bulwersować patrząc na związek Belli i Jacoba.... po prostu mnie to powala na łopatki!! nie mogę odpędzic od siebie myśli że Bella jest taka głupia... wiem wie,m może to takie...dziecinne... ale nic nie poradzę:P

Tak Bella bardzo raniła Jacoba, za co przepraszała go przed sceną pocałunku, postępowała egoistycznie nie odtrącając go zdecydowanie, jeżdżąc do niego, spędzając wspólnie tyle czasu, pozwalając się przytulać, trzymać za rękę. Ale to takie ludzkie! Potrzebowała go! Ludzie w większości postępują subiektywnie i egoistycznie . Czasem za to płacą sami, czasem ranią innych. Samo życie.

Ja też za każdym razem kiedy wracam do Zaćmienia odczuwam wszystkie emocje tak mocno jak za pierwszym razem. Ale uczucia Jacoba są mi bliższe, może dlatego, że bardziej ludzkie Rolling Eyes

A ja nabrałam jeszcze więcej sympatii do Jacoba po tej części :) Podobała mi się jego postawa...
W końcu w tym świecie trzeba walczyć o swoje :D i on właśnie o swoje szczęście walczył...

Ja byłam w sytuacji Jacoba, kochałam przyjaciela, ale lubiłam też jego dziewczynę, nie walczyłam o niego, choć miłość wyznałam. Nie walczyłam, bo nie wierzyłam w siebie, widziałam, że ją kocha, choć do mnie też coś czuł. I co! Po latach go spotykam, a on nieszczęśliwy, czuje się niekochany Dziewczyna chciała wyjść za mąż. No cóż, nie wiadomo, czy nam by wyszło, ja nie umiałam walczyć, ale Jacob wierzył w siebie imponował mi walką o Bellę, przynajmniej nie będzie sobie wyrzucał, ze nie zrobił wszystkiego co mógł. Rozumiem go całkowicie .