Historia Jaspera

Może niektórzych to dziwi ale mnie historia Jaspera przeraziła. Nie w sensie żebym pociła się ze strachu czytając ją. Poprostu psychologicznie, miał on traumatyczne i przerażające początki.
W ogólę jestem osobą która nie lubi thrilerów i filmów psychologicznych, bo wszystko odbieram bardzo realistycznie. Nie prerażają mnie straszne sceny ale właśńie chore isee psychopatów czy opisy ludzkich przeżyć. Nie wiem jak to ująć.
Czytam właśnie po raz 6 Sagę i chyba przedwczoraj byłam na momencie historii Jaspera. Czytając jako podkład słuchałam soundtracku Dark Knight. Ma swój klimacik. Hans Zimmer potrafi Wink

Ale nie odbiegając od tematu: Wieczór i odpowiednia muzyka pomogły mi się skupić i chodź znam historię JAspera na pamięć przeżyłam ją znowu bardzo mocno :(
Nie jest ona pustą opowiastką tylko życiorysem zranionego człowieka (wampira) który w swoim życiu doświdczał nielada okrucieństw. To jest straszne. on nie mógł niec zrobić. Żył od morderstwa do morderstwa. Jego egzystencja pełna była krwi i cierpienia, a co gorsza czuł strach i obrzydzenie każdej ze swych ofiar - czy to wampirzych czy to ludzkich.

Jego historia jest więc dla mnie zarówno ciekawa jak i straszna :)

Ja uważam, że historia Jasper'a była dla mnie dodatkiem do książki. Dowiedzieliśmy się o nim co nie co, ale jakoś ta postać mnie nie pociągała. Nawet gdyby jego życie nie zostało opisane, to nie płakała bym z tego powodu. Owszem była dość ciekawa, ale dla mnie zbędna...

Historia Jaspera jest najbardziej ciekawa jeśli chodzi o rodzinę Cullenów. Na początku nie było mu łatwo, zmieniony na potrzeby Marii musiał walczyć i szkolić nowo narodzonych. Podoba mi się jednak to, że był żołnierzem i w tak młodym wielu doszedł tak wysoko rangą. Co prawda trochę tam nakłamał, ale to co :)
Dobrze, że nie wykonał wyroku na Peterze i Charlottcie no i uciekł od Marii. Gdyby nie Alice jego los nie byłby ciekawy. To dzięki niej odnalazł sens życia. Jest mu najtrudniej z całej rodziny, jako jedyny przez kilkaset (? nie wiem dokładnie ile) lat żywił się ludzką krwią , zna jej smak , więc nie łatwo mu się było przestawić tak od razu tylko na zwierzęta.
Historia ta nie wydała mi się jednak przerażająca, Meyer sprawiła , że wampiry nie są dla mnie już straszne.

To jeden z moich ulubionych momentów w zaćmieniu jest świetna czytałam ją chba z milion razy . Jest też na początku nie tyle co smutna lecz przejmująca i przerażjąca pozwala czytelnikowi zagłębić się w historie. Ta historia bardzo dobrze pokazuje prawdziwe oblicze wampirów :P

Gość

Jest absolutnie ciekawa, choć nie powiem, były straszne momenty.
Szkolił nowo narodzonych, uciekł od Marii, oszczędzając Petera i Charlottę. Wybrał najlepiej, jak mógł. Na szczęście spotkał Alice, która "naprowadziła go na dobrą drogę".

Cytat:

Mnie zaciekawiła. Zawsze mi było go żal, że musiał się męczyć bardziej niż inni, a jego życie było ciężkie już wcześniej, przed zmianą w wampira (przez Marię

).

No cóż... trzeba przyznać, że różowo to on nie miał... już nawet jako człowiek...

Jak widzę będę odmieńcem i muszę przyznać, że mnie jego historia jednak zanudziła. Wybaczcie. W ogóle nie mogłem się skoncentrować bo ciągle odpływałem ^^

Mi historia Jaspera bardzo się spodobała - bardziej niż historia Rosalie czy legendy. Zwłaszcza, że ciekawiło mnie, tak jak Bellę, co on ma wspólnego z nowonarodzonymi. Jego opowieść sprawiła, że zaczęłam patrzeć na niego pod innym kątem. Tajemniczym i niebezpiecznym kątem... :) Od razu zyskał w moich oczach, nie był tym samym Jazzem co na początku. Teraz zawsze jak o nim czytam, pamiętam, że to doskonały wojownik i lepiej z nim nie zadzierać :P Poza tym, bardzo mu współczuję takiej przeszłości.

Historia Jaspera bardzo mi się spodobała. Pozwoliła mi go lepiej zrozumieć, co było dla mnie dość ważne - Jasper jest drugi na liście moich ulubionych bohaterów zmierzchu.
Szczególnie spodobał mi się moment, gdy Jazz spotkał Marię i jej towarzyszki, oraz oczywiście poznanie Alice.
Dzięki jego historii Jasper okazuje się jeszcze bardziej 'ludzki' - najpierw nie najłatwiejsze życie, potem przemiana w wampira, ciągłe walki z nowonarodzonymi i picie tylko ludzkiej krwi, ucieczka, niechęć do siebie.. całkowite przeciwieństwo idealnych Cullenów.
Z jednej strony, współczuję mu przeszłości, ale z drugiej nie chciałabym, aby był taki jak reszta jego wampirzej rodziny.

Historia Jazza była bardzo ciekawa. Mi się spodobała,
chociaż wolę opowieść Rosalie.
Najbardziej interesujący moment był, kiedy
opuścił Marię i zaczął wędrować z Peterem i Charlotte.

Jak dla mnie ta historia była raczej nudna - po przeczytaniu historii Roslie spodziewałam się że nastąpi w końcu opisanie historii Jaspera. Oczywiście jego przeżycia jako wampira były tragiczne i przerażające, ale historia sama w sobie nie była niestety interesująca, choć bez wątpienia jego doświadczenie okazało się bardzo przydatne zważywszy na to, co rozgrywa się w "Zaćmieniu".
Jedyne co mi się w tej historii podoba, czyrcej moment, od którego mi się podoba - to kiedy spotyka Alice :D A ten opis Edwarda, który tłumaczy Belli jak to wyglądało, tzn że dwa obce wampiry pakują im się do domu - jeden pokiereszowany a drugi mówiacy do domowników po imieniu jest po prostu słodki,zabawny i często do niego wracam :)

Dla mnie jego historia była bardzo ciekawa i przerażająca. Ukazuje jak ciężkie ma życie po przemianie, gdzie był zdany na Marię, bo w końcu ona "pomagała" mu odnaleźć się w nowym świecie. Kolejny przełom jak się od niej uwalnia i w końcu szczęśliwą historię miłości Alice i jego. Lubię tę postać i jego historia bardzo mi się podoba, choć z początku jest smutna i przerażająca.

Dla mnie historia Jaspera była interesująca i ciekawa. Szkoda mi go,bardzo dużo przeżył co odbiło się na jego psychice co doprowadziło go do stanów depresyjnych. Na szczęście poznał Alice i dzięki niej się zmienił,uwierzył że może zacząć wszystko od nowa.Rozjaśniła jak słońce jego mroczne życie ( Przez tyle lat żył wokół śmierci a teraz w końcu wszystko zaczęło mu się układać tak jak powinno) Jasper to bardzo tajemnicza postać ale i bardzo interesująca.

Historia Jaspera jest ciekawa. W ogóle muszę stwierdzić, że bardzo podobało mi się w sadze to, że w miarę czytania poznajemy bliżej praktycznie każdego z bohaterów. Ja np. po historii na urodzinach Belli nie przepadałam za Jasperem, ale po przeczytaniu jego historii zupełnie zmieniłam zdanie, a już po tym jak przygotował wszystkich do walki z nowonarodzonymi to go bardzo polubiłam :)

Dla mnie historia Jaspera jest trochę przerażająca, lecz b.ciekawa.
Przedstawia to, jak Jasper i Alice się spotkali, jak to wszystko z nimi się zaczeło, dla mnie to super,
przeraża mnie natomiast w niej sama przemiana Jaspera, to, że został tak wykorzystany, zważając oczywiście na to, kim był, i że chciał pomóc tym kobietom, oraz przedstawienie nowonarodzonych..
Jednakże b.lubie ten rozdział Zaćmienia, i zawsze czytając,czytam go ze 2 razy. ; )

Hm... nie umiem się zdecydować czy historia Jaspera jest ciekawa czy przerażająca ;] Jak już całość przeczytałam to wydała mi się ciekawa, ale podczas czytania nie mogłam uwierzyć, że tak z nim było. Stąd to przerażenie Wink

Ale ogólnie bardzo mi się podobała.

Vicky Oliv napisał:

Historia przemiany Jaspera jest chyba najbardziej ujmująca i obfitująca w przerażające elementy.

Tak, właśnie. Jego opowieść o życie urzekła mnie, z zarazem bardzo zaciekawiła i chm...jak to ująć..... wzruszyła? Kiedy o nic czytałam myślałam sobie: Biedny Jasper Razz

Jest on moim ulubionum z Cullenów( poza Edwardem love

) i podobnie jsak wy nie wyobrażam sobie sagi bez niego Ya winkles

Dla mnie jest jak najbardziej ciekawa i intrygująca...jest pokazane ile musiał przejść w swoim nowym życiu,ile musiał wycierpieć...no ale na szczęście spotkał cudowną i kochaną Alice która mu pokazała co to miłośc i szczęście;)

Mi się spodobała Historia Jaspera była ujmująca i można było zobaczyć jak ciężkie miał początki. Żal mi go zrobiło jak czytałam, Maria go zmieniła a on nie wiedział nic, że można inaczej żyć ;/
Dobrze, że potem Alice go znalazła i poszli do Cullenów.
Najlepsze było jak Alice wywaliła Edwarda z pokoju i sama tam sobie urządziła swój pokój. ;D

Historia Jaspera jest dla mnie troche przerazajaca... uwazam ze najbardziej ze wszystkich historii o przemianie wampirow. Jest tez dosc ciekawa, co razem daje super efekt, gdy sie czyta, takiej gorzy, ale chcesz przejsc dalej bo musisz wiedziec co bedzie.

Jasper... Na początku książki mi się bardzo nie spodobał, ale jak poznałam jego historię, to zmieniłam zdanie. Inaczej na niego spojrzałam. Nie każdy chłopak chciałby wstąpić do armii (jak dla mnie w młodym wieku), potem jeszcze Maria i szkolenie nowonarodzonych. Starłam się zrozumieć, jak on spoglądał na to wszystko. Przecież to byli niewinni ludzie. A później Alice. To jest plus dla tej historii. Cieszę się, ze tak się spotkali. Very Happy