Twilight

od "Zmierzchu" wszystko się zaczęło (2 miesiące temu) i dlatego mam do tej części największy sentyment... ujęła mnie wszystkim... tym nowym "zmierzchowym" światem, klimatem książki, bohaterami, dialogami.
Po kilku pierwszych rozdziałach mogłam tylko stwierdzić, że "ok, książka fajna, ciekawa,a le nic poza tym"; a jak skończyłam, to wiedziałam, że muszę przeczytać kolejne i że szybko nie przestanę myśleć o sadze. Żałowałam tylko, że tak poźno po nią sięgnęłam...

Nawet nie pamiętałam, że książka może tak wciągać. Z każdą kolejną kartką nie wiedziałam co się obok mnie dzieje. Można było koło mnie kogoś mordować, a ja prawdopodobnie bym tego nie zauważyła. Jakie moje zdziwienie było kiedy zaczynałam ją czytać wieczorem, a ''chwilę'' później już świtało ;D
Można sie oderwac od rzeczywistości ;D

Gość

minevra napisał:

Nawet nie pamiętałam, że książka może tak wciągać. Z każdą kolejną kartką nie wiedziałam co się obok mnie dzieje. Można było koło mnie kogoś mordować, a ja prawdopodobnie bym tego nie zauważyła. Jakie moje zdziwienie było kiedy zaczynałam ją czytać wieczorem, a ''chwilę'' później już świtało ;D
Można sie oderwac od rzeczywistości ;D

Ja tak samo mówił ktoś coś do mnie niby słyszałam, że z boku coś mówią, ale nie wiedziałam, że to do mnie potem do mnie jak zwykle mama się rzucała, że miałam coś zrobi, a ja nie wiedziałam, że nawet coś do mnie mówiła:)

Hey! Kiedy czytalam 1 tom mialam podobne odczucia co wy ;] tak mnie to wciagnelo ze nie widzialam nic poza ta ksiazka wgl. nie dostzegalam gdzie jestem co robie czy cos do mnie mowia...czulam sie jakbym byla tam w ksiązce i przygladala sie bohaterom a przy okazji odczuwala to wsyzstko co Bella >> przypomina mi sie sytuacje kiedy zapieralo mi dech w piersiach,raz sie smialam raz niewiadomo czemu plakalam >> prawie ksiazke osmarkałam xD ale mniejsza z tym>> czytajac wpadalam w trans i odczuwalam rozne fazy.. hm dziwne moze to jakis uraz po tym czytaniu ;] w kazdym razie polecam wszystkim! :)

Ayahi napisał:

Hey! Kiedy czytalam 1 tom mialam podobne odczucia co wy ;] tak mnie to wciagnelo ze nie widzialam nic poza ta ksiazka wgl. nie dostzegalam gdzie jestem co robie czy cos do mnie mowia...czulam sie jakbym byla tam w ksiązce i przygladala sie bohaterom a przy okazji odczuwala to wsyzstko co Bella >> przypomina mi sie sytuacje kiedy zapieralo mi dech w piersiach,raz sie smialam raz niewiadomo czemu plakalam >> prawie ksiazke osmarkałam xD ale mniejsza z tym>> czytajac wpadalam w trans i odczuwalam rozne fazy.. hm dziwne moze to jakis uraz po tym czytaniu ;] w kazdym razie polecam wszystkim! :)

no to widzę, że mam podobne odczucia :)
kiedy tylko zaczęłam czytać to wiedziałam, że już się nie oderwę póki nie skończę.. cenię sobie niesamowicie to, że dzięki Zmierzchowi przeniosłam się do innego świata i nie nudziłam się tam ani przez sekundę

Ja przeżywam to po raz kolejny z rzędu.
Myślałam,że już się uodporniłam, ale Zmierzch znów przeniknął w moje życie.
Tym razem czytam sagę po angielsku i musze przyznać, że faktycznie językowo sprawa wygląda o niebo lepiej.
:)

Mnie również ta książka wciągnęła (zresztą jak was wszystkich :) )
Akurat pilnowałam malutkiej kuzynki...i czytałam KwN...Nawet nie zauważyłam jak się obudziła i zaczęła płakać.... Dopiero po kilku minutach sąsiadka zawołała "dziecko ci płacze" :D :D :D :D

NiRvAnA napisał:

Zacytuję tu słowa mojej nauczycielki:
"Nie ważne jakie książki czytamy- ważne ,że w ogóle to robimy" :D

ile ja bym dała, żeby mieć taką nauczycielkę... ; )

Moja zrobiła na początku obecnego roku szkolnego lekcję o naszych upodobaniach dotyczących literatury, więc zaczęły się sypać tytuły książek: Meg Cabot, Cecily von Ziegesar, Lemony Snicket'a, no i oczywiście Meyer, Rice i wiele innych nazwisk współczesnych autorów.
Nauczycielka się zdenerwowała i przerwała dyskusję po 10 minutach ^^
Stwierdzając, że czytamy jakieś zagraniczne bzdury, a powinniśmy lektury. ; p.

O.o ja się tam dziwie, że niektórzy czytać nie chcą, lub nie lubią.
Tak jak np. mój brat .
Jestem jego kompletnym przeciwieństwem nie tylko w wyglądzie ale i w charakterze.
Jacob <czyt> pograłby sobie w Tibię <hah> a ja poczytałabym jakąś książkę.

Wiecie co. Ostatnio mam jakiegoś schiza co do twilight. Mam nieodparte wrażenie, że to wszystko dzieje się koło mnie. Że albo Bella i spółka mieszkają na tej samej ulicy albo w tym samym pokoju co ja ;D
głupieje chyba powoli ;D

minevra napisał:

Wiecie co. Ostatnio mam jakiegoś schiza co do twilight. Mam nieodparte wrażenie, że to wszystko dzieje się koło mnie. Że albo Bella i spółka mieszkają na tej samej ulicy albo w tym samym pokoju co ja ;D
głupieje chyba powoli ;D

minevra, nie tylko ty głupiejesz. Też mam normalnie bzika, tak mi się spodobała postać Alice, że jutro idę do fryzjera ściąć włosy tak samo jak ona.. nie wiem, ale normalnie wariuję, dzień bez czytania książki i wariowania to stracony dzień Laughing

Albo raz chodziłam po domu, gdy nie było rodziców śpiewałam "Gdzie jest mój Edward? Ah, gdzie on może być ? Kto to wie ? Co z nami będzie, gdy spotkamy się na zakręcie ?"...czy to jest normalne ? :P

Alice.Cullen8 napisał:

minevra, nie tylko ty głupiejesz. Też mam normalnie bzika, tak mi się spodobała postać Alice, że jutro idę do fryzjera ściąć włosy tak samo jak ona.. nie wiem, ale normalnie wariuję, dzień bez czytania książki i wariowania to stracony dzień Laughing

Albo raz chodziłam po domu, gdy nie było rodziców śpiewałam "Gdzie jest mój Edward? Ah, gdzie on może być ? Kto to wie ? Co z nami będzie, gdy spotkamy się na zakręcie ?"...czy to jest normalne ? :P

Moja droga, obawiam się, że to nie jest normalne ;D proponuję zawiązać Grupę Psychicznie Uzdolnionych Pod Wezwaniem Edwarda Cullena i Spółki ;D co wy na to?:D

oprócz Zaćmienia to Twilight mi się najbardziej podoba :D W ogóle zaczyłam go sobie czytać drugi raz i stwierdzam, że nasza Bella zaczyna znajomość z pięknym Edwardem w fajny sposób, gdyż wszystko zaczyna sie od nerwów i nienawiści haha, jak to się mówi od nie lubienia aż do kochania :D Typowi nastolatkowie i to jest fajne !!

Minevra rozwaliłaś mnie ta Grupą Psychicznie Uzdolnionych Pod Wezwaniem Edwarda Cullena i Spółki; czego to wy normalnie laski nie wymyślicie ;D
a co do uzdolnień to nie wiem czy sie zdradzać ale potrafię kopać prądem jak sie zdenerwuje i nie wiem czy na dobra sprawę to normalne jest hehe :D

Jak to dobrze, że jest to forum i wiedzieć, że nie jestem sama w swej obsesji :D

Od 5 lat moje zainteresowania się nie zmieniały (psy, na poważnie) a tu, bum, Twilight! Wystarczyła krótkie pytanie znajomej: "Czytałaś 'Zmierzch'?". Już mi się to nawet śni, odpływam na lekcjach, idąc do szkoły wpadłam na dwie babcie...
A po tym jak odnalazłam mnóstwo wspólnych cech z Bellą (oprócz brązowych oczu) moja obsesja się pogłębiła... Cóż, nigdy nie powiedziałam, że jestem normalna Wink

teraz nazywamy to syndromem Belli wcześniej nosiło miano syndromu smerfa ciamajdy :) ja jestem bardziej jak Rose, jak to Ed mawiał "Umysł Rosalie był niczym płytka sadzawka, z kilkoma niespodziankami" momentami tez tak mam i lubię być nieznośna dla otoczenia:P

Obawiam się, że Ci nie przejdzie :D ja ze swoim jako nie spełniał powyższych warunków [uroda Pattinsona :P] rozeszłam się :D co się będę szczypać :D
co do rabowania banków, ja się też przyłaczę. I nawet wiem na co bym wydała :D na duży namiot i bilet do Londynu. Koczowała bym tam przed domem Roba :D

Ja mam zajęcie z koleżanką na przerwach :P Siedzimy i wybrzydzamy: 'Za jasne włosy', 'A gdzie kwadratowa szczęka?', 'Teeeen? No coś ty...', 'Ciamajda, nie umiałby nawet wskoczyć na drzewo'.

A co do obsesji, jestem szczęśliwą posiadaczką i dobrze mi z tym Mr. Green

Nie ma nic wspanialszego niż budzić się i zasypiać 'przy Cullenie' Twisted Evil

Takie zajęcia to ja mam na lekcjach ;D na dodatek z nauczycielką :D kłocimy się często o Edwarda :D

Chciałaś chyba powiedzieć ''przy Cullenach'' :D Emmet z Jasperem, Carlislem czy Edwardem ;D myślę, że przy każdym byłoby warto ;D

Witaj w klubie Minervo :D w klubie Rzucających zwykłego śmiertelnika na rzecz Cudnego Edwarda :D ehhhh....

Nie wiem czy to nie jest totalnie głupie, powiedzcie mi jak myślicie.
Po prostu po przeczytaniu Zmierzchu nie miałam ochoty wogóle z moim chłopakiem gadać, bo nie miałam oczym. Nie miał do powiedzenia nic co by mnie ciekawiło...
Już wcześniej mnie męczył swoim bycie "normalnym" a co dopiero potem. Ech.... I wiecie co najlepsze jest to, że jestem teraz szczęśliwa, że tak bardzo go trzymam na dystans. Mam więcej czasu min na czytanie i pisanie na forum :D